Siostry Felicjanki
Zgromadzenie Sióstr św. Feliksa z Kantalicjo powstało w Warszawie w połowie XIX stulecia . Za symboliczny moment narodzin nowej rodziny zakonnej uważa się dzień 21 listopada1855 roku, kiedy to Zofia Truszkowska, znana jako Matka Angela i jej kuzynka - Klotylda Ciechanowska, nosząca zakonne imię Matki Weroniki, przed obrazem Matki Bożej, zwanej "Fundatorką" oddały się na służbę Jezusa i Maryi. Na niewielkim poddaszu jednego z domów Rynku Nowego miasta prowadziły one już od roku schronisko, w którym opiekowały się gromadką dzieci i staruszek. Na początku „Instytut Panny Truszkowskiej” mieścił się w dwóch małych pokoikach na poddaszu jednego z domów na Rynku Nowego Miasta, przy obecnej ul. Kościelnej. W kwietniu 1856 r. ze względu na wzrost liczby podopiecznych przeniesiono go już jako „Zakład św. Feliksa” do większego mieszkania przy ul. Mostowej, gdzie zaczęło przybywać również kandydatek do nowego Zgromadzenia, które bardzo szybko się rozwijało. Siostry często udawały się z dziećmi na modlitwę do kościoła oo. Kapucynów, przed słynącą cudami figurę św. Feliksa, dlatego mieszkańcy Warszawy, patrząc na tę gromadkę dzieci zaczęli je nazywać "dziećmi od św. Feliksa", a siostry - "siostrami św. Feliksa", czyli "felicjankami". Siostry odczytały to jako znak Bożej Opatrzności i przyjęły dla siebie nazwę nadaną im przez ludzi. Duchową opiekę nad nimi od początku sprawował bł. Ojciec Honorat Koźmiński, który został naznaczony przez swojego przełożonego Ojca Beniamina Szymańskiego, późniejszego biskupa podlaskiego, na dyrektora zarówno Zakładu, jak i nowego Zgromadzenia Sióstr Świętego Feliksa z Kantalicjo. W 1857 r. z racji rosnącej liczby podopiecznych siostry z otrzymały od hrabiego Ksawerego Pusłowskiego duży gmach przy ul. Daniłłowiczowskiej znany pod nazwą Biblioteki Załuskich.
W 1860 r. nastąpił podział Zgromadzenia na I chór - klauzurowy i II chór - oddający się działalności apostolskiej. Dzięki wielkiej otwartości Matki Angeli na potrzeby Kościoła, siostry szły wszędzie tam, gdzie Bóg wskazał; do pracy w wiejskich ochronkach, uczyły religii, uczyły pisać i czytać dzieci i dorosłych, a podczas powstania styczniowego w 1863 pielęgnowały rannych, przygarniały sieroty po pomordowanych, wszystkim bez wyjątku niosły pomoc.
Po upadku powstania rząd rosyjski ogłosił kasatę Zgromadzenia. Siostry miały zdjąć habity i rozejść się do domów. Ogromny cios jaki został wymierzony siostrom nie przeszkodził w rozwoju zapoczątkowanemu dziełu Bożemu. Siostry klauzurowe wyjechały do Łowicza, gdzie zostały przyjęte w klasztorze Bernardynek, pośród nich znajdowała się także Matka Angela. Kilka sióstr czynnych wyjechało natomiast do Krakowa, gdzie była jedna ochronka prowadzona przez felicjanki. Tutaj Zgromadzenie zostało zatwierdzone przez rząd austriacki i zaczęło na nowo organizować swą działalność. W latach 70’ i 80’ XIX w. wybudowano duży klasztor przy ul. Smoleńsk, który przez długie lata stanowił centrum życia sióstr.
Stąd w 1874 roku pięć felicjanek na zaproszenie księdza Józefa Dąbrowskiego wyjechało do Stanów Zjednoczonych, aby podjąć pracę wśród polskich emigrantów. Stąd też w roku 1907 siostry pojechały ponownie do Warszawy, dając początek Prowincji Warszawskiej Sióstr Felicjanek. Prowincja pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Polski została erygowana 1922 r.
W Polsce obecnie mamy trzy Prowincje felicjańskie: w Krakowie, Przemyślu oraz Warszawie, do której my właśnie należymy.
Oraz dwie za granicą
-Prowincję Północnoamerykańską Maryi Matki Nadziei w USA i Kanadzie;
-Prowincję Brazylijską Nossa Senhora Aparecida
Dom generalny znajduje się w Rzymie. Przełożoną generalną jest M. M. Celestyna Giertych.
Na świecie jest około 1300 felicjanek z tego w Polsce ponad 700.
Działalność apostolska Sióstr naszej Prowincji nie ogranicza się tylko do terytorium naszego kraju. Wiele Sióstr pracuje również poza granicami Polski: we Włoszech, w Kenii- gdzie jesteśmy na misjach i w Rosji. Siostry Felicjanki z innych polskich Prowincji oddają się też pracy misyjnej w Estonii, Francji i Anglii
Siostry pracują jako:
• katechetki, nauczycielki, wychowawczynie dzieci i młodzieży,
• pielęgniarki, terapeutki i opiekunki osób starszych,
• zakrystianki, organistki, kancelistki, referentki katechetyczne i zakonne w diecezjach,
• furtianki, kucharki, krawcowe, ogrodniczki, kierowcy, księgowe, itp.
• ponadto Siostry w Kenii zajmują się pracą w aptece szpitalnej, w Hospicjum, w Chrześcijańskiej Fundacji na rzecz dzieci, działalnością pastoralną, pracą w kurii biskupiej i w nuncjaturze apostolskiej.
Swoje życie duchowe opieramy na charyzmacie bł. Marii Angeli Truszkowskiej, który wyraża się w bezgranicznej miłości do Boga objawiającej się w wiernym pełnieniu Jego woli, służeniu potrzebującym z poświeceniem i gotowością oraz w trosce o zbawienie wszystkich ludzi.
Nasze życie codzienne, tak osobiste jak i wspólnotowe, przeniknięte jest kultem maryjnym prowadzącym do wiernego naśladowania Matki Bożej. Poświęcone Niepokalanemu Sercu Maryi czcimy Ją jako Matkę i Panią Zgromadzenia. Na znak przynależności do Maryi każda prowincja nosi Jej tytuł. Podobnie każda siostra przyjmuje imię Maria jako część swojego zakonnego imienia.
Nasze felicjańskie godło to Serce Maryi przeszyte mieczem, a w nim krzyż z Hostią i skrzyżowane ręce Chrystusa i św. Franciszka a hasło Zgromadzenia brzmi: Wszystko przez Serce Maryi na cześć Przenajświętszego Sakramentu.
Św. Franciszka z Asyżu czcimy jako swego Serafickiego Ojca, św. Feliksa z Kantalicjo jako patrona Zgromadzenia, i św. Józefa jako szczególnego opiekuna Zgromadzenia. Liturgiczne święto bł. Marii Angeli Truszkowskiej, Założycielki, obchodzą 10 października.
Jesteśmy wdzięczne Panu Bogu, za to, że charyzmat bł. Marii Angeli możemy szerzyć również w Powsinie, gdzie zostałyśmy zaproszone przez ks. Proboszcza Lecha Sitka.
Postrzegamy to jako za cud, ponieważ jak większość zgromadzeń, borykamy się malejącą liczbą powołań, a Pan mimo wszystko pozwolił na utworzenie nowej wspólnoty.
Mamy nadzieję, że ta krótka informacja o nas felicjankach pomoże wszystkim Parafianom, trochę nas poznać. Zapraszamy również na naszą stronę internetową: www.felicjanki.waw.pl oraz naszego Facebooka fb.com/felicjankiwarszawa
Wspólnotę w Powsinie tworzą 4 siostry
s. M. Norberta- przełożona wspólnoty, zakrystianka
s. M. Jolanta- katechetka
s. M. Donata- prace zlecone w domu zakonnym
s. M. Ida- promotorka powołań prowincji warszawskiej
s. Maria Ida Szczepaniak CSSF