Wyszukiwarka wiadomości

Tradycje posługi muzycznej w naszej parafii sięgają początków XX wieku. Co najmniej 100 lat działalności chóru i innych zespołów muzycznych zostało udokumentowanych w albumie, który opracował ksiądz kanonik Jan Świstak w 2012 roku. W historii chóru parafialnego szczególne zasługi zapisali organiści powsińscy: Henryk Walenty Pindelski (w Powsinie w latach1886-1938) i Tadeusz Walczewski (w Powsinie w latach 1939-1970). I jeden, i drugi, wychowali kilka pokoleń chórzystów, a także instrumentalistów orkiestr parafialnych. Niestety, po latach świetności orkiestra parafialna zakończyła swoją działalność w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku.

Ale za to chór parafialny – choć nie bez różnych trudności i kryzysów kadrowych - jednak trwał, a przed dwudziestoma latami odrodził się.

Archikatedra św. Jana Chrzciciela w Warszawie 1999 r.

Dnia 1 sierpnia 1998 r. stanowisko organisty w Powsinie objął Tadeusz Zwierzchowski, wykształcony multiinstrumentalista, z doświadczeniem organistowskim, i to on stanął na czele odradzającego się zespołu śpiewaczego w parafii.

2 rocznica Koronacji MB Tęskniącej 2000 r.

Rok 1998 był rokiem szczególnym w dziejach Powsina, bo dnia 28 czerwca odbyła się uroczystość koronacji koronami papieskimi cudownego wizerunku Matki Bożej Tęskniącej. Jednym z owoców tego wydarzenia było rozbudzenie ducha dumy z własnej parafii, a wraz z nią chęci czynnego własnego zaangażowania. Dlatego też, gdy w ogłoszeniach parafialnych w niedzielę dnia 13 września 1998 r. ówczesny ksiądz proboszcz Jan Świstak, wraz z panem organistą, zaprosili zarówno byłych chórzystów, scholanki, jak i nowych chętnych, do śpiewu w chórze, apel ten spotkał się z pozytywną odpowiedzią. Zgłosili się zarówno członkowie poprzedniego chóru: Małgorzata Gładecka, Elżbieta Karaszewska, Janina Kosycarz, Stanisława Molak, Alina Urbaniak, Włodzimierz Gładecki, ale także byłe scholanki, m.in. Ewa Grądziel, Bożenia Karaś, Grażyna Kłos, Agata Krupińska, Dorota Szeller. Szybko też

pojawiły się kolejne osoby, w tym m.in. Tadeusz Kondraciuk, który – jako zawodowy muzyk, grający na trąbce – wzbogacił zespół swoimi umiejętnościami, zarówno wokalnymi, jak i instrumentalnymi. A także Andrzej Melak, który skomponował dwie popularne pieśni, do dziś pozostające w repertuarze chóru („Matko Boża Tęskniąca, kochana...” i „Maryjo, Maryjo – jak piękne są zielone łąki wiosną....”).

Inauguracyjna próba chóru odbyła się w piątek, 18 września, o godz. 19, w budynku parafialnym. Chór przyjął nazwę” „Con brio” (z j. łacińskiego – z werwą, żwawo). Po raz pierwszy chór spełnił swoją posługę liturgiczną podczas Mszy Św. odpustowej w naszej parafii, tj. dnia 19 listopada - „na Świętą Elżbietę”, a debiut pozakościelny miał miejsce podczas konkursu śpiewaczego „Ursynowskie Kolędowanie” w styczniu 1999 r. Śpiewaliśmy tam kolędy, z towarzyszeniem mini-zespołu instrumentalnego: akordeon – Waldemar Wnorowski, gitara –

Zakopane 2003 r.

Jacek Federowicz, trąbka – Tadeusz Kondratiuk. Zarówno Jacek, jak i Tadeusz, to nasze chóralne basy, a Waldek od lat wspiera chór swoją grą podczas Pasterki. Dodam, że ursynowski debiut był bardzo udany, bo otrzymaliśmy dyplom z wyróżnieniem, co wszystkich nas przekonało, że warto się trudzić, pracować, rozwijać, a efekty będą widoczne (a raczej – słyszalne!).

Katedra Lwowska 2006 r.

Z początków służby chóru warto przypomnieć pierwszą rocznicę koronacji obrazu Matki Bożej Powsińskiej. Śpiewaliśmy, bowiem na Mszach Św. transmitowanych przez telewizję: w przeddzień uroczystości przez Telewizję

Polonię; w głównym dniu uroczystości 28 czerwca 1999 r. – przez Radio Maryja i Telewizję Niepokalanów. Niezapomnianym wydarzeniem był też nasz udział w przeglądzie chórów parafialnych w archikatedrze Św. Jana Chrzciciela w Warszawie, z okazji święta patronki muzyki kościelnej Św. Cecylii w listopadzie tego roku. Była to konfrontacja naszych umiejętności w zespołami doświadczonymi, z bardzo wysokim poziomem umiejętności. Pamiętam, że daliśmy radę, nie było kompromitacji, ale też zdaliśmy sobie sprawę z tego, jak wiele wysiłku i pracy jeszcze nas czeka.

Paryż 2007 r.

600 lecie parafii Powsin 2010 r.

Takie były początki, a później .......szybko minęło dwadzieścia lat! Codzienność to nasze czwartkowe próby, czyli systematyczna praca, formacja, od godz. 19 do 21 z minutami...., a gdy przypada jakieś święto kościelne, lub patriotyczne (np. 1 sierpnia) również w inne dni tygodnia.

Przede wszystkim to jednak służba - podczas parafialnych Mszy Św. (przynajmniej dwa razy w miesiącu), uroczystości kościelnych (Triduum, Rezurekcja, Pasterka, procesja Bożego Ciała, uroczystość Św. Elżbiety, uroczystości Maryjne, rocznica koronacji Naszej Madonny, itd.). Ale także uczestniczymy w oprawie uroczystości patriotycznych: rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego 1 sierpnia, w wieczorach poetycko-muzycznych z okazji Święta Niepodległości 11 listopada.

IX Wieczór kolędowy – 2011 r.

Nie odmawiamy też – jeśli ktoś o to prosi - śpiewów podczas Mszy Św. ślubnych, rocznicowych czy pogrzebowych. Jest to reguła, gdy dotyczy to któregoś z członków chóru lub jego rodziny, ale ofertę naszą kierujemy ku ogółowi parafian. Bez fałszywej skromności napiszę, że wszyscy uczestnicy takich uroczystości, w tym goście spoza parafii, są wdzięczni i zadowoleni.

Należy podkreślić, że posługa w parafii jest naszym celem i zadaniem, nie jesteśmy tylko grupą towarzyską, która lubi ze sobą spędzać czas, choć oczywiście – dla nas, jako amatorów – to obowiązki rodzinne i zawodowe są priorytetem. Jednak w ciągu tych dwudziestu lat udało się zaśpiewać nie tylko w parafii, ale w różnych miejscach w kraju i za granicą.

Centrum Kultury Wilanów Filia w Powsinie – rocznica odzyskania niepodległości.

Chórzyści dwukrotnie śpiewali w Licheniu, w 2000 r. i w 2001 r. W 2001 r., dnia 5 maja, nasz parafianin, diakon Paweł Rawski ze Zgromadzenia Księży Marianów został w licheńskim sanktuarium wyświęcony na kapłana. Chór uczcił to wydarzenie również śpiewając na przyjęciu po Mszy Św. prymicyjnej księdza Pawła w Powsinie dn. 13 maja 2001 r.

W lutym 2003 r. podczas kilkudniowego wyjazdu do Zakopanego chór zaśpiewał w słynnym Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach, z kolei w maju 2004 r. – w Świętej Lipce na Mazurach. Była to Msza z okazji 50-lecia kapłaństwa jednego z pracujących tam jezuitów, a w uroczystości tej brał również udział abp Edmund Piszcz z diecezji olsztyńskiej.

Chór na chórze 2015 r

W maju 2006 r. chór wybrał się znacznie dalej, bo do Lwowa, w związku z bratnią wymianą z chórem katedry lwowskiej, który gościł w Powsinie. Nasz chór śpiewał na Mszy Św. w katedrze, a po Mszy wystąpił z koncertem pieśni religijnych i patriotycznych. Biorąc pod uwagę wrodzoną i powszechnie znaną muzykalność ludzi Kresów, a także niepełny skład naszego chóru, należałoby stwierdzić, że nie było to łatwe zadanie, a jednak udało się!

W kolejnym, 2007 r., w marcu, z inicjatywy Andrzeja Melaka, chórzyści pojechali do Paryża. Uświetnili uroczystości 67. rocznicy zbrodni katyńskiej, organizowane przez francuską Polonię, w tym posługiwali we Mszy Św. w polskim kościele przy ul. Saint Honore.

W dniach 1-3 maja 2015 r. odbyła się pielgrzymka autokarowa chóru „Śladami Ojca Świętego Jana Pawła II” (Wadowice, Kalwaria Zebrzydowska, Wieliczka, Kraków, Łagiewniki). Była to pielgrzymka przepojona duchową obecnością naszego Papieża, modlitwą i pieśnią, wzruszeniem i umocnieniem wiary.

Łagiewniki 2015

W dorobku chóru znaczące miejsce zajmuje oprawa muzyczna Mszy Świętej transmitowanej na całą Polskę, o godzinie 9,00 z kościoła Św. Krzyża w Warszawie. Śpiewaliśmy tam dnia 25 sierpnia 2002 r. Naprawdę poszło nam dobrze, a już samo zaproszenie było szczególnym wyróżnieniem. Wielką atrakcją dla nas, chórzystów, (ale także zespołu „Powsinianie” oraz zespołu 30+), był także udział w uroczystościach związanych ze Światowymi Dniami Młodzieży w Polsce w 2016 r. Finałem wielodniowych przygotowań był śpiew w kościele barnabitów przy ul. Nałęczowskiej na Stegnach, dnia 24 lipca, Kantaty o Miłosierdziu Bożym, autorstwa Romana Kołakowskiego, z udziałem znanych zawodowych aktorów. Dodam, że jedną z solowych partii śpiewanych (Siostry Faustyny) wykonywała nasza młoda parafianka Alicja Dynowska, wzbudzając aplauz widowni.

Szczególnym wyzwaniem był też dwukrotny występ naszego chóru podczas spotkań chórów w Zalesiu Dolnym, w związku z uroczystym obchodzeniem wspomnienia Świętej Cecylii, patronki muzyki kościelnej. Organizatorem jest chór parafialny z Zalesia, prowadzony przez organistę pana Pawła Gindę. Poziom artystyczny tych spotkań jest bardzo wysoki; niektóre zespoły, w tym organizatorzy, prezentują klasę przewyższającą amatorskie śpiewanie.

Wadowice 2015

W naszej parafii też organizowane są spotkania chórów. Z inicjatywy organisty powsińskiej parafii, kierownika chóru, pana Tadeusza Zwierzchowskiego, od 2005 r. w naszym sanktuarium organizowane są Koncerty Pieśni Maryjnych. Pierwszy koncert odbył się we wrześniu, kolejne - w grudniu, blisko uroczystości Niepokalanego Poczęcia NMP. W latach 2009 – 2010 z powodu remontu powsińskiej świątyni była przerwa. Ale w 2011 r. wznowiono te spotkania, przenosząc je na stałe na miesiąc październik. W ubiegłym roku było to już XI. spotkanie chórów, prezentujących repertuar pieśni Maryjnych. W koncertach bierze udział - oprócz naszego „Con brio” - zazwyczaj około pięciu, sześciu chórów. Wierne tym spotkaniom pozostają chóry: Zespół Śpiewaczy „Powsinianie”, pod opieką artystyczną Grzegorza Toporowskiego (od niedawna również Zespół 30+), chór łączony parafii Bożej Rodzicielki z Klarysewa i Bogurodzicy Dziewicy z Warszawy-Jelonek pod dyrekcją Józefa Stępnia, Wilanowskie Towarzystwo Chóralne pod dyrekcją Andrzeja Kocika, Chór Liturgiczny parafii NMP Wspomożenia Wiernych pod dyrekcją Pawła Gindy.

Boże Ciało – Powsin 2016

Od lat koncerty prowadzi Pan Robert Woźniak, dyrektor Centrum Kultury Wilanów, aktywny animator kultury w naszej "małej ojczyźnie”, wspierający czynnie, zarówno urzędowo, jak i osobiście, wszystkie inicjatywy parafialne. W organizacji wieczoru udzielają się nasze chórzystki: Alina Urbaniak, Dorota Szeller i Elżbieta Karaszewska, przygotowując imponujące kosze słodyczy dla każdego chóru, a członkinie zespołów przy Centrum Kultury Wilanów przygotowują poczęstunek dla uczestników koncertów w domu parafialnym (ach, ten bigos!! te ciasta!!). Fundatorem nagród jest ksiądz proboszcz Lech Sitek.

Drugim, stałym terminem spotkań chórów w naszej parafii są Wilanowskie Wieczory Kolędowe. W ubiegłym roku odbył się XV taki wieczór. Przez pierwsze lata, poczynając od 2003 r. do 2009 r., koncerty kolęd odbywały się w kościele Św. Anny w Wilanowie, a organizatorem była parafia wilanowska. Z czasem dołączył również Urząd Dzielnicy Wilanów. Od 2010 r. organizatorami są: Centrum Kultury Wilanów oraz Wilanowskie Towarzystwo Chóralne, zaś miejscem kolędowania – kościół w Powsinie. W tych spotkaniach bierze udział trochę więcej chórów (około dziesięciu), repertuar jest różnorodny i szeroki, poczynając od tradycyjnych pastorałek i znanych kolęd, aż po utwory współczesne.

Wieliczka 2015 r.

Niedawno podczas jazdy autobusem w rejonie Mokotowa usłyszałam, jak dwie panie, umawiały się na przyjazd do Powsina na koncert Maryjny i na Wieczór Kolęd, wymieniając się wspomnieniami z poprzednich koncertów, wyrażając się w samych superlatywach o organizacji i wykonawcach. Byłam taka dumna, że nasze lokalne inicjatywy parafialne mają coraz szerszy rezonans społeczny.

Zapraszamy parafian do czynnego włączania się w te inicjatywy. Działające zespoły parafialne: Koło Radia Maryja, Kółka Różańcowe, Parafialny Oddział Caritas, „Wiadomości Powsińskie”, Schola, a także Chór „Con brio”- nie są zamknięte w jakimś ostatecznym składzie. Wciąż czekamy na nowe osoby, które zechcą podzielić nasze pasje i odkryć swoje zainteresowania. Z pożytkiem dla dobra parafii, pod opieką Matki Tęskniącej, na chwałę Bogu!

Dożynki – Powsin 2016

Od powstania „nowego” chóru w 1998 r. nasz skład osobowy niewiele się zmienił. Do wieczności odeszła Ś.P. Janina Kosycarz oraz Stanisława Molak, która początkowo wspierała nasz chór. Z racji wieku, na chóralną emeryturę odszedł Bolesław Chudziak. Do początkowego składu dołączyli: Zdzisława Chruścielewska, śpiewająca przed laty w chórze na Sadybie, a także miejscowi parafianie Jacek Latoszek i Olek Kalmus, a ostatnio Anna Wyskok, osoba wielu talentów, z praktyką wokalną. Często chór wspiera swoim głosem sopranistka spoza parafii Powsin Danuta Zygańska, radna Dzielnicy Wilanów, a zarazem chórzystka z najstarszym stażem, sięgającym debiutu w zespole organisty Tadeusza Walczewskiego. Chór wspierały również przez pewien czas: Barbara Kłos, Izabela Perkowska oraz Halina Piotrowska a także siostry felicjanki: Ida i Joanna.

Wieczór Maryjny – Powsin 2017 r.

Aktualnie chór „Con brio” liczy 24 osoby i śpiewa w następującym składzie:

Soprany: Grądziel Ewa, Karaszewska Elżbieta, Karaś Bożena, Kłos Anna, Kłos Grażyna, Szymańska Lucyna, Urbaniak Alina, Zygańska Danuta;

Alty: Chruścielewska Zdzisława, Gładecka Małgorzata, Krupińska Agata, Pakulska Renata, Przygodzka Monika, Szeller Dorota, Wyskok Anna, Zadrużna Maria;

Tenory: Gładecki Włodzimierz, Janek Jerzy, Melak Andrzej, Osuch Stanisław, Pyziel Tadeusz;

Basy: Federowicz Jacek, Kalmus Aleksander, Kondraciuk Tadeusz, Latoszek Jacek.

Od początku zespół prowadzi pan Tadeusz Zwierzchowski, organista naszej parafii, a zarazem dyrygent, akompaniator, szkoleniowiec i aranżer wielu wykonywanych przez powsiński chór utworów.

Panie Tadeuszu! Dziękujemy za trud, konsekwencję, wytrwałość i cierpliwość!!

Wszystkim księżom i siostrom zakonnym pracującym w naszej parafii, siostrzano-bratnim zespołom z Domu Kultury w Powsinie, panu Robertowi Woźniakowi, a także licznym, życzliwym parafianom - za wsparcie, modlitwę i serdeczne słowa.

Wdzięczność naszą, wyrażającą się na co dzień w zaangażowaniu w służbę w parafii, pragniemy również utrwalić w postaci daru dla Matki Bożej Tęskniącej z okazji 20-lecia aktu koronacji – tj. gongu mszalnego. Mamy nadzieję, że będzie on służył wielu pokoleniom parafian, składającym Bogu ofiarę.

Maria Zadrużna

PS. Obecnie Chór przygotowuje płytę z pieśniami ze swojego repertuaru. Więcej informacji o chórze Con Brio na stronie: https://www.facebook.com/CON-BRIO-Ch%C3%B3r-Parafii-%C5%9Aw-El%C5%BCbiety-w-Powsinie-490439848008236/

KARTKA Z POWSIŃSKIEGO KALENDARZA X 2018

PIELGRZYMKA KLERYKÓW Z SEMINARIUM DUCHOWNEGO

Przypomnę, że uroczystość koronacji obrazu Matki Bożej Tęskniącej koroną papieską miała miejsce 28.06.1998 r. W kalendarzu parafialnym na październik 2018 r. została zamieszczona pielgrzymka kleryków. Tego roku 4 października do naszego sanktuarium przybywa piesza pielgrzymka kleryków z Seminarium Duchownego z Archidiecezji Warszawskiej oraz z Seminarium Misyjnego „Redemptoris Mater” Neokatechumenatu, którego celem jest ożywienie wiary wśród ludzi dorosłych ochrzczonych.

Klerycy przyjechali metrem do końcowej stacji Kabaty, a następnie przeszli pieszo przez las Kabacki do kościoła w Powsinie. Trzystuosobowa kolumna młodych mężczyzn maszerujących w sutannach i odmawiających różaniec robiła spore wrażenie na przechodzących ludziach. Parafianom bardzo podobał się podczas Mszy świętej śpiew młodych kleryków, którzy postanowili oddać się na służbę Bogu i Kościołowi. Podczas Mszy świętej przewodniczył ksiądz profesor Krzysztof Pawlina wraz z pozostałymi profesorami Warszawskiego Seminarium Duchownego. Po Mszy świętej klerycy przeszli do domu parafialnego, gdzie zostali poczęstowani pączkami i herbatą.

ks. Jan Świstak

PRYMAS POLSKI STEFAN KARDYNAŁ WYSZYŃSKI - KALENDARIUM ŻYCIA CZ. VII

W dniu 7 stycznia 1966 r. władze komunistyczne nie wydają paszportu księdzu Prymasowi na wyjazd do Rzymu.15 stycznia Ojciec Święty Paweł VI w Watykanie inauguruje obchody Millenium AChrztu Polski, ksiądz Prymas jest zmuszony do pozostania w kraju.

W lutym 1966 r. nasila się nagonka władz komunistycznych na Episkopat Polski w związku z listem biskupów polskich do niemieckich – „Przebaczamy i prosimy o przebaczenie”.

12 marca, E. Ochab przewodniczący Rady Państwa informuje w imieniu władz PRL-u, że rząd nie wyraża zgody na przyjazd Ojca Świętego do Polski na uroczystości Milenijne.

14 kwietnia 1966 r., MILLENIUM CHRZTU POLSKI, cały Episkopat jest zgromadzony na gnieźnieńskim Wzgórzu Lecha.16 kwietnia, uroczystości Milenijne na Ostrowie Tumskim w sercu Poznania. 20 kwietnia, Ojciec Święty Paweł VI pisze list do Polaków, w którym czytamy:

„…Ogromnie ubolewamy, że niestety nie możemy wziąć udziału w pielgrzymce do Sanktuarium na Jasnej Górze, zgodnie z prośbą Biskupów, Duchowieństwa i Wiernych. Mimo to zapewniamy Was, że duchem będziemy obecni wśród Was. Jesteśmy Wam bliscy. Czujemy się złączeni ze wszystkimi mieszkańcami Polski ojcowskimi uczuciami miłości oraz szczególnymi więzami, jakie zawsze istniały między Stolicą Apostolską, a ukochanym Narodem Polskim. Tysiąclecie Chrztu Polski zamierzamy uroczyście obchodzić tu w Rzymie…”.

3 maja, odbyły się główne uroczystości Milenijne na Jasnej Górze. Z powodu nie uzyskania pozwolenia na przyjazd do Polski, Papież Paweł VI mianuje swoim osobistym legatem Prymasa Polski Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Podczas powitania przez biskupa częstochowskiego Stefana Barełę, ksiądz Prymas, jako legat tak na to powitanie odpowiada: „Imieniem Ojca Świętego Pawła VI, którego jestem Legatem Osobistym na uroczystości Milenijne na Jasnej Górze, witam Święty Kościół Katolicki w Polsce Tysiąclecia… Ojciec Święty zamierzał przybyć tutaj osobiście, jako pielgrzym. Jako Legat Osobisty, pielgrzymujący na Jasną Górę imieniem Ojca Świętego Pawła VI, będę tu pełnić wyznaczone mi zadanie – jako pielgrzym. Stojąc teraz przed Obliczem Matki Bożej Jasnogórskiej, wyczuwamy obecność naszego Ojca i Zwierzchnika, Głowy Kościoła…”.

6-8 maja, Kraków, jako kolejny etap uroczystości Milenijnych. Wawel i Skałka – niezliczone rzesze wiernych biorą udział w uroczystości. Sumie Milenijnej na Skałce przewodniczy arcybiskup krakowski Karol Wojtyła. 15 maja, uroczystości Millenium Chrztu Polski w Stolicy Apostolskiej, niestety bez udziału księdza Prymasa. 22 maja, obchody milenijne odbywają się w województwie katowickim, gromadząc w Piekarach Śląskich kilkaset tysięcy mężczyzn. 29 maja, tysięczną rocznicę Chrztu i polskiego bytu państwowego świętuje Gdańsk i ludzie morza.

6 czerwca 1966 r., uroczystości milenijne odbywają się na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i w Katedrze Lubelskiej. 18-19 czerwca, uroczystości tysięcznej rocznicy naszej państwowości goszczą na Świętej Warmii, w byłym księstwie biskupim.

24 czerwca, uroczystości milenijne w Warszawie przebiegają niestety w niezaplanowany sposób. Samochód – kaplica zostaje zatrzymany w miejscowości Liksajny, przez funkcjonariuszy służb reżimu komunistycznego i odprowadzony bezpośrednio do katedry w Warszawie. Obraz Matki Bożej trafia na zakratowane okno katedralnej zakrystii. Wierny lud Warszawy adoruje swoją Panią poprzez zakratowane okno. Ksiądz Prymas powiadomił wiernych o tym wydarzeniu w kościele na Żoliborzu.

„Przed uroczystościami powiadomiłem władze, podając dokładny program. Wczoraj rano, po zakończeniu Uroczystości we Fromborku nad Bałtykiem, przejąłem Obraz Matki Bożej Jasnogórskiej i wiozłem do Warszawy. Domagano się od nas, abyśmy go wieźli bez oznak zewnętrznych, dla uniknięcia, jak się uważa, zbędnych manifestacji. Wieźliśmy Obraz bez żadnych oznak. Jednak na drodze między Pasłękiem a Ostródą – wóz, w którym jechał Obraz, został mi pod silną eskortą zmotoryzowanej milicji, odebrany i przewieziony do katedry. Przez trzy godziny byliśmy zatrzymani, a później eskortowani na Miodową. Tego rodzaju czyny ograniczają prawo do publicznej czci Matki Najświętszej”.

3 lipca 1966 r., obchody milenijne w Sandomierzu odbywają się przy pustych ramach, ponieważ Obraz Matki Bożej został zatrzymany w Warszawie.

26 sierpnia, ksiądz Prymas planował swój udział w uroczystościach milenijnych w Chicago, jednakże nie otrzymał paszportu na wyjazd do USA i Kanady. Tego dnia jest na Jasnej Górze, by dziękować Matce Bożej Częstochowskiej, za sześć wieków obecności wśród Narodu Polskiego.

11 września, odbywają się uroczystości w Toruniu, mieście księdza kanonika Mikołaja Kopernika, toruńskich pierników, a dziś wielce zasłużonego dla Kościoła i naszej Ojczyzny, Radia Maryja. 18 września, Millenium w Siedlcach, na wiernym Podlasiu – ziemi męczenników.

2 października, świętuje Drohiczyn, skrawek Diecezji Pińskiej, który pozostał przy Polsce po II wojnie światowej.

9 października uroczystości milenijne docierają do Włocławka, miejsca, gdzie się rodziło i ugruntowało kapłaństwo księdza Prymasa.16 października, obchody milenijne przenoszą się na południowy zachód Polski do województwa wrocławskiego, odbywają się m.in. przy grobie św. Jadwigi Śląskiej i na wrocławskim Ostrowie Tumskim. 23 października, uroczystości milenijne w Lubaczowie, skrawku Archidiecezji Lwowskiej, który pozostał w powojennej Polsce.

6 listopada, Szczecin i Gorzów Wielkopolski goszczą uczestników obchodów milenijnych, na dawnych ziemiach biskupstwa w Kołobrzegu. 13 listopada, uroczystości odbywają się w prastarej stolicy Mazowsza – Płocku. 20 listopada, ostatnim etapem obchodów milenijnych jest Białystok, miasto leżące w granicach przedwojennej Archidiecezji Wileńskiej.

31 grudnia 1966 r., na zakończenie Roku Tysiąclecia Chrztu Polski, Episkopat skierował list pasterski do Narodu Polskiego, w którym czytamy: „… Co ujawniły nasze polskie obchody milenijne? Przede wszystkim niezwykły entuzjazm wiary… Polskie < Te Deum >ujawniło raz jeszcze nierozerwalną więź katolicyzmu z polskością, Kościołem i Narodem… Okazała się także tajemnica jedności wierzącego Narodu z Episkopatem…”.

Krzysztof Kanabus

ŚWIĘTY JAN PAWEŁ II – PAPIEŻ PRZEŁOMU TYSIĄCLECI

W dniu 16 października 2018 r. będzie obchodzona 40. rocznica wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. Trwający 27 lat pontyfikat św. Jana Pawła II zapisał się, jako szczególny i wyjątkowy dla świata pod wieloma względami. Tę niezwykłą spuściznę, na miarę swojej wiedzy i możliwości, będę przybliżała w kolejnych artykułach, przypominając zagadnienia szczególnie bliskie papieżowi tj. religijne, polityczne, gospodarcze, społeczne i kulturalne.

Dla owocnego przeżycia tego uroczystego jubileuszu proponuję nawiedzenie Sanktuarium pw. Maryi Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i Św. Jana Pawła w Toruniu (w jurysdykcji Zgromadzenia oo. Redemptorystów, powstające z datków wiernych od 2012 r.), które jest wotum wdzięczności Rodziny Radia Maryja za pontyfikat naszego Wielkiego Rodaka – Papieża. „Biorąc pod uwagę jak znaczący był ten pontyfikat, jesteśmy wezwani do nieprzerwanego dziękczynienia Panu Bogu za tę łaskę i dobroć okazaną naszemu i innym narodom świata” – powiedział Ojciec Dyrektor Tadeusz Rydzyk.

Właśnie ta idea przyświecała Ojcu Dyrektorowi, który zainicjował zarówno budowę ww. wotywnego kościoła, jak i założył Bractwo św. Jana Pawła II, które poprzez swoje istnienie i działania ma być żywym dziełem oraz żywą pamięcią, do której zachowania i pielęgnowania jesteśmy wszyscy zobowiązani. „Nie wolno zapominać o tym, jak wielkie rzeczy uczynił nam Bóg, powołując Karola Wojtyłę na namiestnika Chrystusa w jakże mrocznym momencie dziejów. Stało się to m.in. za sprawą wielkiej wiary, mądrości i ofiary Prymasa Tysiąclecia Kardynała Stefana Wyszyńskiego oraz dojrzałości duchowej Polaków, wiernych Ewangelii i Kościołowi” – przypomina Ojciec Tadeusz.

Zachowanie pamięci decyduje o tożsamości, czyli o świadomości, kim jesteśmy, skąd przychodzimy, dokąd idziemy i jaka jest nasza misja. Kardynał Stefan Wyszyński przestrzegał: ”naród bez pamięci jest narodem bez przyszłości”. Ma to nierozerwalny związek ze świadomością historyczną narodu/narodów i każdej rodziny. Problematyka narodu, jako bytu społecznego, który charakteryzuje się wspólnotą pochodzenia, odrębną i specyficzną kulturą oraz posiadaniem poczucia własnej tożsamości i odrębności kulturowej jest jednym z istotnych tematów w całokształcie nauczania św. Jana Pawła II. Właśnie z tego powodu Bractwo św. Jana Pawła II rozpoczęło realizację przyjętych zobowiązań od poznania treści książki Jana Pawła II „Pamięć i tożsamość” . Jest to swoisty drogowskaz, intelektualny testament Ojca Świętego o istotnym znaczeniu dla losów ludzkości, stawiającej swoje pierwsze kroki w trzecim tysiącleciu. To na jej podstawie ks. prof. Paweł Bortkiewicz rozpoczął niezwykły cykl wykładów w ramach Letniej Szkoły Bractwa Św. Jana Pawła II w Toruniu, Bractwa i Szkoły otwartych dla każdego, komu dobro wypływające z katolickiej wiary oraz przyszłość naszej Ojczyzny i świata nie są obojętne.

Tematem lipcowego spotkania w roku 2017 był pierwszy rozdział tej książki zatytułowany „Miara wyznaczona złu”, a w tym rozważania nt.: koegzystencji dobra i zła; skąd się wzięły ideologie zła i jakie są ich korzenie; jak doszło do upadku nazizmu i komunizmu; odkupienie, jako boska miara wyznaczona złu i jako zwycięstwo zadane człowiekowi poprzez zachowywanie przykazań, które oczyszczają i umożliwiają rozwijanie cnót.

Na pytanie, dlaczego tak się dzieje, że „ideologia zła” (m.in. w przypadku aborcji i eutanazji), usiłuje wykorzystać nawet prawa człowieka przeciwko człowiekowi oraz przeciwko rodzinie, Jan Paweł II odpowiada: „Dzieje się to po prostu, dlatego, że odrzucono Boga, jako Stwórcę, a przez to, jako źródło stanowienia o tym, co dobre a co złe. Odrzucono to, co najgłębiej stanowi o człowieczeństwie, czyli pojęcie „natury ludzkiej”, jako „rzeczywistości”, zastępując ją „wytworem myślenia” dowolnie kształtowanym i dowolnie zmienianym według okoliczności”.

W dniach 4-6 lipca 2018 r. wykłady ks. prof. Pawła Bortkiewicza inspirowane były myślami Papieża z drugiego rozdziału tej książki pn. „Wolność i odpowiedzialność”. Jan Paweł II zwraca uwagę na temat bycia wolnym i pokazuje, że poprzez bycie wolnym człowiek może być zarówno dobrym jak i złym, a zależy to od przyjętego kryterium. Dawniej tym kryterium było dobro godziwe oparte na odpowiedzialności moralnej a dziś za kryterium wolności wolimy przyjmować użyteczność lub przyjemność, co prowadzi do utylitaryzmu (np. machina aborcyjna, w której wolność silnej kobiety wygrywa z bezradnością nienarodzonego) i hedonizmu (np. studenci francuscy czy niemieccy, odrzucający podczas rewolucji seksualnej 1968 r. Boga, Kościół, państwo, rodzinę, dzisiaj piastują ważne stanowiska w Parlamencie Europejskim bądź są ministrami, nierzadko odpowiedzialnymi za edukację lub pełnią prominentną rolę w mediach). Jesteśmy świadkami toczącej się niebezpiecznej w skutkach wojny cywilizacyjnej i tym bardziej powinniśmy sięgnąć do naszych bolesnych a zarazem pouczających doświadczeń, do korzeni, żeby wykorzystać zdobyty na przestrzeni wieków hart ducha i żeby tego zwycięstwa nie zmarnować.

Mając na uwadze słowa św. Pawła: „Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj” (Rz. 12,21) oraz słowa św. Jana Pawła II: „Nie lękajcie się...tajemnica paschalna potwierdza, że ostatecznie zwycięskie jest dobro; że życie odnosi zwycięstwo nad śmiercią, że nad nienawiścią tryumfuje miłość”…, zaufajmy Chrystusowi, który zdaniem św. Jana Pawła II „ jest centrum i kluczem istnienia a jednocześnie zrozumienia narodu polskiego”. Dzielmy z naszym Zbawicielem codzienne radości i troski a w chwilach ważkich dla naszego narodu, prośmy o światło zbiorowej mądrości dla ocalenia polskiego dziedzictwa duchowego i materialnego.

Św. Janie Pawle II, przeciwniku zła i zaślepienia współczesnej cywilizacji. Apostole nadziei i pojednania. Wbrew oporowi przeciwnym cywilizacji miłości, nieś pojednanie naszym sercom, rodzinom i narodom.

Teresa Gałczyńska

Członek Bractwa Jana Pawła II

PS. Zachęcam do wysłuchania wykładów ks. Prof. Pawła Bortkiewicza wygłoszonych w roku 2017 i 2018 w Szkole Bractwa św. Jana Pawła II w Toruniu Pamięć i Tożsamość, dostępnych na stronie internetowej Bractwa św. Jana Pawła II. W sprawie warunków przystąpienia do Bractwa św. Jana Pawła II proszę o kontakt z: Sanktuarium NMP Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i Św. Jana Pawła II, ul. Droga Starotoruńska 1, 87-100 Toruń, Tel. 693 168 247; e-mail: [email protected]

PORUCZNIK JAN PENCONEK – OBROŃCA KĘPY OKSYWSKIEJ – CZĘŚĆ X

Fot. 1. Rozbite polskie tabory na Kępie Oksywskiej (wrze-sień 1939); źródło: W. Tym, A. Rzepniewski, „Kępa Ok-sywska 1939. Relacje uczestników walk lądowych”, Wy-dawnictwo Morskie, Gdańsk 1985

Kępa Oksywska, trzynastego września 1939 roku. Od wczesnych godzin rannych żołnierze 1 Morskiego Pułku Strzelców przypuszczają szturm na strategiczne wzgórze 72,9. Są ofiary po obydwu stronach – ginie zarówno dużo Polaków, jak i Niemców. Obrońcy Kępy wiedzą, że pomocy nie będzie – nikt nie przyjdzie im z odsieczą. Walczą już tylko o honor polskiego żołnierza, do ostatniej kropli krwi.

Podporucznik Andrzej Chudy, dowódca plutonu ckm w kompanii porucznika Jana Penconka, jako jeden z pierwszych dowiaduje się o jego śmierci. Relację jeszcze na polu walki zdaje mu inny oficer, który mówi: „Penconek zabity, natarcie rozbite, Niemcy w Dębogórzu”. To jest dla porucznika Chudego olbrzymi cios. – Właśnie dowiedział się o śmierci swojego dowódcy i przyjaciela.

Fot. 2. „Jan Penconek w czasie defilady w Wejherowie (?) na czele kompanii”; ujęcie wykadrowane z fotografii przekazanej przez Muzeum Marynarki Wojennej w Gdyni; zdjęcie pochodzi od siostry Jana Penconka
(doręczone w kwietniu 1965 r. przez P. Lichodziejew-skiego); data fot.: brak

Jak do tego doszło? W trakcie natarcia Polaków hitlerowcy uruchomili oddziały, które mieli w rezerwie i rzucili przeciwko naszemu wojsku. To spowodowało, że Niemcy zahamowali atak lewego i prawego skrzydła nacierających obrońców Kępy Oksywskiej. W środku kontrnatarcia znalazła się 2-go i 3-cia Kompania 1 Morskiego Pułku Strzelców. Drugą kompanią dowodził porucznik Jan Penconek, a trzecią podporucznik Alfons Olkiewicz. To z jego opowiadań znamy ostatnie chwile życia Janka.

Fot. 3. Kępa Oksywska na przedwojennej mapie woj-skowej - widoczne m.in.: wzgórze 72,9 oraz miejscowo-ści Kazimierz i Dębogórze; Wojskowy Instytut Geogra-ficzny, Warszawa 1938; skala: 1:100000 źródło: Internet - strona: http://maps.mapywig.org

Po opanowaniu wzgórza 72,9 obydwie kompanie w ferworze walki wymieszały się i zaczęły pościg za uciekającymi w panice Niemcami. Tym sposobem niejako wbiły się klinem w linię obrony wroga. Obydwaj dowódcy kompanii spotykają się przy drodze Dębogórze – Kazimierz w połowie drogi do leśniczówki Dębogórze. Janek stoi przy zdobycznym lekkim karabinie maszynowym, obok którego leży dwóch zabitych Niemców. Karabin jest załadowany świeżą taśmą, skrzynka z amunicją leży obok. Spod czapki polowej Janka wystaje lekko zakrwawiony bandaż, którym owinięta jest głowa.

Fot. 4. Podporucznik Alfons Ol-kiewicz, „Olek” (zdjęcie z 1935 r.); źródło: G. Piwnicki, B. Zalew-ski, „Tradycje bojowe i dzieje
Morskich Pułków Strzelców 1. Wejherowskiego i 2. Gdyńskiego 1920-2000”, Gdynia 2008

Uwagę podporucznika Olkiewicza zwraca postawa porucznika Penconka. – To nie ten sam Janek, którego widział trzy dni wcześniej (10 września) podczas reorganizacji zdziesiątkowanego 1 Morskiego Pułku Strzelców na Kępie Oksywskiej. Wtedy Janek był wyczerpany i przygnębiony. Teraz jest w dobrej formie fizycznej, dowodzi energicznie, jest w swoim żywiole. Kiedy rozmawiają jest już szósta godzina wyczerpujących działań bojowych, czyli gdzieś pomiędzy dwunastą a trzynastą. Janek pokonuje promieniujący ból od rany w głowę. A przecież ostatnie godziny to nie sielanka. – To olbrzymi wysiłek fizyczny i psychiczny. Wróg czai się na każdym kroku, w każdej sekundzie można zginąć.

Obydwaj oficerowie witają się serdecznie – w końcu są przyjaciółmi. Janek po chwili mówi: „Olek dobrze nam idzie natarcie – wyrzucimy szkopów z Kępy”, a wskazując na leżący niemiecki karabin maszynowy, dodaje: „zabierzemy go, przyda się”. Po czym porucznik Jan Penconek swój karabin Mauser daje żołnierzowi, każąc mu jednocześnie zabrać zdobyczną skrzynkę z amunicją. To wszystko trwa zaledwie chwilę. Tyraliery obu kompanii zaraz potem idą do przodu. Tak wyposażeni i obciążeni obaj dowódcy dalej podążają na czele swoich oddziałów za uciekającymi Niemcami.

Na całej szerokości pasa natarcia, a raczej pościgu, słychać pojedyncze strzały, krótkie serie z broni maszynowej i sporadycznie wybuchy granatów. Walki tutaj toczą się w terenie zalesionym, poprzecinanym, co i rusz jarami i pagórkami. Sytuacja zmienia się błyskawicznie – gdy jedne grupy strzelców opanowują jakiś rejon lasu i prą naprzód, idące za nimi następne polskie zastępy muszą ten sam obszar zdobywać ponownie, bo wróg nie odpuszcza. Wszyscy oficerowie i pozostali żołnierze oddają się w wir zaciętej walki. Po trzynastu dniach morderczej obrony i niemal ciągłego cofania się bez odpoczynku i luzowania, teraz biją uciekających najeźdźców. Po drodze mijają poległych niemieckich żołnierzy, którzy zginęli głównie od kul naszej broni maszynowej.

Fot. 5. Żołnierze niemieccy przeszukują las na Wester-platte zniszczony w wyniku walk; data: 8 września 1939 r.; autor fot.: Haine; źródło: zdjęcie ze zbiorów Archiwum Federalnego Niemiec (Bundesarchiv) opublikowane na stronie Wikimedia Comons

Janek z Olkiem, taszcząc LKM (lekki karabin maszynowy), dochodzą do skraju Kępy Oksywskiej – przed nimi moczary i rozlewisko wodne, przez które dopiero, co uciekali Niemcy, pozostawiając za sobą pianę wzburzonej wody. Janek ładuje karabin maszynowy, chwyta za broń i oddaje długie serie za uciekającymi. Olek podaje mu taśmę z nabojami. Po wystrzelaniu pierwszej, Janek ładuje drugą taśmę. Olek w tym czasie przez lornetkę obserwuje i koryguje ogień z karabinu Janka – jest skuteczny, bo wielu Niemców już się z wody nie podnosi.

Fot. 6. Niemieccy żołnierze przeszukują Westerplatte;
data fot.: 07 września 1939 r.; autor fot.: nieznany;
Zespół: Wydawnictwo Prasowe Kraków-Warszawa; sygn. 2-18; źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe -
Internet, strona: https://audiovis.nac.gov.pl

Janek miał rację zabierając ten LKM – była to jedyna broń maszynowa, którą można było dosięgnąć nieprzyjaciela. Jak na ironię wróg ginie od kul z jego własnej broni. Gdy skończyła się amunicja siadają obok siebie i zaczynają oceniać sytuację, w jakiej się znaleźli – zadają sobie pytanie: co dalej robić? Zadanie zostało wykonane – Niemcy na tym odcinku zostali wyrzuceni z Kępy.

Z kolei żołnierze 1. i 2. Kompanii są rozproszeni po lesie i wzdłuż skarpy. W międzyczasie na obu skrzydłach kompanii wzmogła się strzelanina, a na ich tyłach było słychać kanonadę ognia artyleryjskiego. Janek miał dobre wyczucie taktyczne położenia. – Po namyśle ocenił: „Niemców, którzy byli przed nami wyrzuciliśmy z Kępy, ale nieprzyjaciel wprowadza nowe siły, które napierają na nasze skrzydła i odetną nas od pułku, z którym nie ma łączności – musimy przebijać się do swoich póki nie będzie za późno”.

Porucznik Jan Penconek, jako starszy stopniem, przejmuje inicjatywę i zarządza by szybko uporządkować swoje wojsko oraz wycofać się w przyjętym kierunku na leśniczówkę Dębogórze. Tu po raz ostatni Olek widzi Janka. W czasie, gdy podporucznik Olkiewicz zgodnie z rozkazami wycofuje się, z kierunku gdzie znajduje się Janek ze swoją kompanią, słyszy serie z niemieckiej broni maszynowej (strzela kilka cmk-ów) i wybuchy granatów. Gwałtowność strzelaniny świadczy o tym, że walka toczy się w małej odległości pomiędzy oddziałem Janka a Niemcami …

Ciąg dalszy nastąpi … .

Grzegorz Kłos

Materiały źródłowe:

Biografia /zarys/ porucznika Jana Penconka dowódcy 2-giej kompanii strzeleckiej 1 MORSKIEGO PUŁKU STRZELCÓW W WEJHEROWIE”, opracowali b. oficerowie 1 MPS i uczestnicy walk w obronie polskiego wybrzeża w 1939 r.: płk w st. spocz. Alfons Olkiewicz, por. w st. spocz. mgr Paweł Szefka, por. w st. spocz. Andrzej Chudy

ROK ŚWIĘTEGO STANISŁAWA KOSTKI

Rok 2018 jest obchodzony w Kościele w Polsce, jako Rok Świętego Stanisława Kostki. Ten młody polski szlachcic podobnie jak Samuel usłyszał Boga, wołającego go po imieniu. I jak Samuel odpowiedział: „Mów, Panie, bo sługa Twój słucha!”(1 Sm 3,9), a następnie z determinacją poszedł pełnić wolę Bożą wbrew wszelkim przeciwnościom. …”( List Episkopatu Polski na Rok Świętego Stanisława Kostki)

Stanisław urodził się 28 grudnia 1550 r. w Rostkowie na Mazowszu w rodzinie kasztelana zakroczymskiego. Miał trzech braci oraz dwie siostry. Niewiele widomo o jego dzieciństwie. Z akt procesu beatyfikacyjnego wynika, że był bardzo wrażliwy – zdarzało Mu się zemdleć, jeśli usłyszał niewybredne żarty. Początkowo uczył się w domu, a w wieku 14 lat wyjechał do Wiednia, gdzie rozpoczął naukę u jezuitów. Nauka była połączona z codzienną Mszą św., modlitwą przed lekcjami i po nich. Początkowo miał trudności, ale już na trzecim roku studiów staje się jednym z najlepszych uczniów. Stanisław każdą wolną chwilę poświęcał lekturze i modlitwie również w nocy (pokuta, biczowanie się). To nie podobało się kolegom, nie miał, więc łatwego życia – uważano go za „dziwaka”.

W grudniu 1565 r. zachorował i był przekonany, że umrze. Bardzo chciał otrzymać Komunię św. jednak właściciel domu nie chciał wpuścić kapłana katolickiego. Wówczas, na jego prośbę sama św. Barbara, patronka dobrej śmierci, w towarzystwie dwóch aniołów przyszła do niego i przyniosła mu Wiatyk. Z choroby cudownie uzdrowiła go Najświętsza Maryja Panna z Dzieciątkiem, która objawiła mu się i poleciła, aby wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Niestety rodzice nie chcieli się zgodzić na jego wybór. Dlatego, też 10 sierpnia 1567 r. zorganizował ucieczkę, aby zrealizować swoje plany. Przemierzył pół Europy, aby ostatecznie dotrzeć do Dylingi, gdzie został przyjęty na próbę do kolegium jezuickiego (początkowo sprzątał i pomagał w kuchni). Następnie rozpoczął nowicjat w Rzymie. W 1568 r. złożył śluby zakonne mając zaledwie 18 lat. W uroczystość św. Wawrzyńca (10 sierpnia) napisał list do Matki Bożej z prośbą o wyjednanie mu łaski śmierci w święto jej Wniebowzięcia. Tak też się stało - wieczorem tego samego dnia zachorował. Jego stan się szybko pogarszał 13 sierpnia gorączka nagle wzrosła, a 14 sierpnia męczyły Stanisława mdłości, poty i dreszcze, a z ust popłynęła krew. Cały czas mówił, że ma ufność w miłosierdziu Bożym i zgadza się z wolą Bożą. Kiedy Stanisław modlił się, twarz jego jaśniała tajemniczym blaskiem. Mówił, że widzi Matkę Bożą z orszakiem świętych dziewic, które po niego przychodzą. Po północy 15 sierpnia 1568 r. odszedł do wieczności.

Wieść o śmierci świętego Polaka rozeszła się natychmiast po Rzymie a jego ciało zostało otoczone czcią. W dwa lata po śmierci Stanisława współbracia poprosili o pozwolenie, aby mogli zabrać ze sobą relikwię głowy Stanisława. Kiedy otwarto grób, znaleziono ciało nienaruszone. Jego kult zrodził się spontanicznie i szybko rozszerzał, ale proces kanoniczny trwał bardzo długo. Uroczystości beatyfikacyjne odbyły się w 1606 r. najpierw w Rzymie, a potem w Polsce. Był to pierwszy błogosławiony Towarzystwa Jezusowego. W roku 1674 bł. Stanisław został ogłoszony patronem Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego. Obrzędu uroczystej kanonizacji dokonał Benedykt XIV 31 grudnia 1726 r. Jan XXIII uznał św. Stanisława szczególnym patronem młodzieży polskiej. Św. Stanisławowi Kostce przypisuje się zwycięstwo Polski odniesione nad Turkami pod Chocimiem w 1621 r. Tego dnia jeden z jezuitów, widział św. Stanisława na obłokach, jak błagał Matkę Bożą o pomoc. Król Jan Kazimierz przypisywał orędownictwu Świętego zwycięstwo odniesione pod Beresteczkiem (1651).

W 100. rocznicę odzyskania niepodległości i 450 rocznicę śmierci św. Stanisława Kostki patrona Polski warto czerpać naukę z jego życia dla dobra swojego i naszej ojczyzny. List Episkopatu Polski na Rok Świętego Stanisława Kostki wskazuje następujące lekcje, jakie otrzymujemy od św. Stanisława Kostki:

Dla Boga i ojczyzny – „… uczył się, „aby podobać się Bogu i ludziom […], a w przyszłości ojczyźnie i sobie samemu przynieść korzyść”.
…Do wyższych rzeczy zostałem stworzony - Powtarzał, że „trzeba więcej podobać się Bogu, niż bratu”.
Wierność powołaniu - Potrafił walczyć o realizację woli Bożej w swoim życiu. Rozumiał, że kiedy musi wybierać między wolą rodziców, presją środowiska a wolą Boga, powinien słuchać Boga… …jest dla nas wezwaniem do sumiennego wykonywania obowiązków, czyli do tego, co Jezus nazywa „wiernością w rzeczach małych” (por. Mt 25,21).
Tęsknota za niebem - Poruszony słowami rekolekcjonisty, że każdy miesiąc bracia winni spędzać tak, jakby to był ostatni miesiąc w ich życiu, Stanisław wyznał, że ma przed sobą tylko jeden miesiąc życia. … lekcja dla nas: jak tęsknić za niebem i jak żyć tu i teraz, by żyć w wieczności.
„Kostka” znaczy „więcej - Naszym zadaniem jest … zrozumienie ducha tego świętego, który nie dał się zwieść mirażowi wygodnego życia, zabezpieczonego majątkiem rodziców. Miał odwagę przeciwstawić się panującym modom i naciskom grupy. …Uwierzył w miłość Boga i całym sobą na nią odpowiedział.
Zaproszenie – …Niech ….Rok Świętego Stanisława Kostki stanie się czasem, w którym będziemy od siebie więcej wymagać. Może to być zerwanie z lenistwem duchowym i intelektualnym, zerwanie z nałogiem, zachowanie trzeźwości, modlitwa za nauczyciela lub księdza, adopcja dziecka poczętego albo post w konkretnej intencji. …Pielgrzymujcie do Rostkowa – miejsca jego narodzin i do Przasnysza – miejsca jego chrztu, a także do katedry płockiej z jej pięknym ołtarzem tego świętego oraz grobowcami władców Polski i Mazowsza. Młodzi mobilizujcie waszych rodziców i duszpasterzy, by nie bali się wymagać od was i od siebie „rzeczy większych”.

Agata Krupińska

Z ŻYCIA PARAFII

1. WYNIKI KONKURSU: KORONA DLA MARYI

W ramach przygotowania do obchodów 20. ROCZNICY KORONACJI OBRAZU MATKI BOŻEJ TĘSKNIĄCEJ zostały ogłoszone konkursy dla rodzin: KORONA DLA MARYI oraz WIERSZ MARYJNY. Do udziału zgłosiło się pięć rodzin. Nagrodzone prace były pięknie wykonane, pomysłowe i pracochłonne. Miłą niespodzianką, oprócz nagród, było wręczenie upominków przez obecnego na jubileuszu Ks. Bp. Rafała Markowskiego. A oto wyniki konkursu rozstrzygniętego 1 lipca 2018r. po uroczystej Eucharystii:

I miejsce - Hubert Potrzebski z mamą /korona i wiersz/

II miejsce - Kacper Milewski z babcią /korona i wiersz/

Wyróżnienia:

Aurelia Anszperger /korona/
Alicja Gawrońska /korona/
Oliwia Skonecka /korona/

Nagrodą za I miejsce był obiad dla rodziny w pobliskiej Restauracji Cuda Wianki, za II miejsce - rodzinna gra. Poza tym każdy uczestnik otrzymał pamiątki przygotowane specjalnie na jubileusz z wizerunkiem Matki Bożej Tęskniącej.Siostra Jolanta Czarnata

2. PARAFIANKA ZAKONNICĄ

Wielogórscy mają pięcioro dzieci. Najstarsza córka Kamila zdecydowała się pójść do zakonu wspólnota Sióstr Niepokalanej Matki Wielkiego Zawierzenia w Częstochowie. Wstąpiła od 25.08.2018 roku. W święto Ofiarowania Matki Bożej w świątyni zostanie przyjęta w poczet postulantek. Po trzech latach otrzyma habit kremowego koloru. Ogromną rolę w Jej powołaniu odegrała wspólnota Przymierza Rodzin Mamre.

Założycielem tego zgromadzenia jest Bronisław Mokrzycki, jezuita. Siostry prowadzą ogniska rekolekcyjne dla osób świeckich jak i duchownych. Zanim wstąpiła do zakonu, przedtem podjęła studia na Papieskim Instytucie Teologicznym i ukończyła tylko rok. Postanowiła przerwać, aby wstąpić do zakonu. Kamila ze swej decyzji jest bardzo zadowolona mówiąc: „Wygrałam moje życie idąc do Zakonu, odpowiadając na Boże powołanie.” Odpowiada jej charyzmat tego zgromadzenia. Siostry na zmianę adorują Najświętszy Sakrament 24 godziny na dobę. W domu w Częstochowie jest obecnie 40 sióstr, które nazywają się „Zawierzanki”. W całym zgromadzeniu jest ich około 140. Mają liczne powołania. Każdego roku przybywa ich 12 kandydatek. To jest fenomen w zakonach żeńskich. Siostry chcąc odcinać się od ducha tego świata nie posiadają telefonów komórkowych, komputerów, itp. W żadnym domu zakonnym nie ma też telewizorów. Dlatego też mogą oddać się całkowicie modlitwie i kontemplacji, aby osiągnąć całkowite zjednoczenie z panem Bogiem. Pomimo takiego obostrzenia nie brakuje im nowych powołań.

ks. Jan Świstak

3. MICHAŁ ARCHANIOŁ W POWSINIE

29 września obchodziliśmy Święto Świętych Archaniołów: Gabriel (po hebrajsku Mąż Boży; albo Bóg jest moją mocą), Rafał ( po hebrajsku Bóg uzdrawia; Uzdrowienie Boże lub Lekarstwo Boże) Michał (po hebrajsku Któż jak Bóg!). św. Michał to Archanioł Bożej sprawiedliwości, sądu, łaski i zlitowania, jeden z najpotężniejszych duchów niebiańskich. W naszym Sanktuarium Matki Bożej Tęskniącej zwykle po Mszach św. odmawiamy modlitwę do św. Michała Archanioła.

W Polsce od 2013 r. ma miejsce peregrynacja kopii figury św. Michała Archanioła z groty objawień na wzgórzach Gargano, w mieście Monte Sant’Angelo we Włoszech. Figura Michała Archanioła wykonana została w roku 1507 i przedstawia Księcia wojsk niebieskich w stroju legionisty rzymskiego z mieczem we wzniesionej prawej ręce, pod którego stopami leży pokonany i związany szatan. Idea peregrynacji figury w Polsce narodziła się w Zgromadzeniu św. Michała Archanioła, popularnie zwanym Michalitami.

Do Powsina figura zawitała w dniach 31.08-02.09. 2018 r. W programie nawiedzenia znalazły się, m. in.: wieczór ze św. Michałem Archaniołem w godzinie Apelu Jasnogórskiego, Koronka do Św. Michała Archanioła i dziewięciu chórów anielskich, Msze św. z modlitwą o uzdrowienie i uwolnienie z nałogów, adoracja Najświętszego Sakramentu z modlitwą wstawienniczą, – kazania i konferencje o świecie aniołów, błogosławieństwo osób starszych, chorych i dzieci, modlitwa egzorcyzmem prostym, akt oddania św. Michałowi Archaniołowi, przyjęcie szkaplerza św. Michała Archanioła. Jak mówią Michał Archanioł na nowo zdobywa Polskę i serca Polaków i podobnie zdobył, też serca mieszkańców naszej parafii – wiele osób uczestniczyło w uroczystościach, modliło się i przyjęło szkaplerz. Z powsińskiego kościoła figura została procesyjnie przeniesiona do domu zakonnego Sióstr Felicjanek.

Agata Krupińska

KALENDARZ DUSZPASTERSKI NA PAŹDZIERNIK 2018

INTENCJA MODLITW:

Módlmy się za kapłanów o wszelkie potrzebne łaski
i wytrwałości w posłudze.

NABOŻEŃSTWA RÓŻAŃCOWE
W PAŹDZIERNIKU O GODZ. 17:00

1 X PONIEDZIAŁEK, WSPOMNIENIE ŚW. TERESY OD DZIECIĄTKA JEZUS, DZIEWICY I DOKTORA KOŚCIOŁA

W dniu dzisiejszym rozpoczynają się nabożeństwa różańcowe o godz. 17: 00, na które szczególnie zapraszamy dzieci szkolne.

2 X WTOREK, WSPOMNIENIE ŚW. ANIOŁÓW STRÓŻÓW

Aniołowe stróżowie są naszymi towarzyszami w drodze do Nieba. Pamiętajmy w naszej codzienności, o tych darowanych od Boga pomocnikach w dążeniu do świętości.

4 X PIERWSZY CZWARTEK MIESIĄCA, WSPOMNIENIE ŚW. FRANCISZKA Z ASYŻU

Wystawienie Najświętszego Sakramentu do godz. 20: 00. Podczas adoracji modlimy się o powołania kapłańskie i zakonne.
Nauka chrzcielna dzisiaj o 19: 15, w kancelarii parafialnej.

5 X PIERWSZY PIĄTEK MIESIĄCA, WSPOMNIENIE ŚW. FAUSTYNY KOWALSKIEJ, DZIEWICY

Św. Faustyna Kowalska (1905-1938). Jej misja polegała na przypomnieniu światu prawdy o miłości miłosiernej Boga i przekazaniu nowych form kultu Miłosierdzia Bożego. Najbardziej znaną jest Koronka do Miłosierdzia Bożego, która odmawiana jest zawsze o godz. 15:00.
Msza św. wotywna o Najświętszym Sercu Pana Jezusa o godz. 18: 00. Przed nią spowiedź od godz. 17:00.

6 X PIERWSZA SOBOTA MIESIĄCA

Formularz Mszy św. o Niepokalanym Sercu Najświętszej Maryi Panny.
Msza Św. sanktuaryjna w intencjach zbiorowych o godz. 17:45

7 X 27. NIEDZIELA ZWYKŁA.

W dniu dzisiejszym przypada wspomnienie Matki Bożej Różańcowej, ustanowione przez papieża Piusa V na pamiątkę zwycięstwa floty chrześcijańskiej 7 października 1571 r. pod Lepanto ( nad zatoka Koryncką).

10 X ŚRODA, WSPOMNIENIE BŁ. MARII ANGELI TRUSZKOWSKIEJ, DZIEWICY

Patronka dnia dzisiejszego żyła w latach 1825-1899. Założyła
w Warszawie zgromadzenie sióstr felicjanek. Zmarła w opinii świętości, ·a papież Jan Paweł II w 1993 r. ogłosił ją błogosławioną.
W dniu dzisiejszym o godz. 17: 45 Msza św. dziękczynna za życie
i charyzmat bł. Marii Angeli Truszkowskiej założycielki sióstr felicjanek.

11 X CZWARTEK, WSPOMNIENIE ŚW. JANA XXIII, PAPIEŻA

Adoracja Najświętszego Sakramentu po Mszy św. wieczornej do godziny 20:00.
Siostry Felicjanki z okazji 100-lecia Niepodległości Polski zapraszają dzisiaj parafian do Domu Parafialnego na godz. 18: 30 do śpiewu pieśni patriotycznych.

12 X PIĄTEK, WSPOMNIENIE BŁ. JANA BEYZYMA, KAPŁANA

Wspólnota Przymierza Rodzin MAMRE zaprasza na godz. 19: 30 na Mszę Św. o uzdrowienie w Sanktuarium Matki Bożej Tęskniącej w Powsinie.

13 X SOBOTA, WSPOMNIENIE BŁ. HONORAT KOŹMIŃSKIEGO, KAPŁANA

Siostry Felicjanki organizują autokarowa pielgrzymkę do Torunia, do Sanktuarium Matki Bożej nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II. Pod tym wezwaniem został zbudowany nowy Kościół, który warto zobaczyć. Zbiórka o 6: 45 przed kościołem. Chętni na wyjazd mogą się zgłaszać u sióstr w zakrystii.
Msza Św. sanktuaryjna w intencjach zbiorowych o godz. 17:45.

14 X 28. NIEDZIELA ZWYKŁA

Dzisiaj obchodzony jest XVIII DZIEŃ PAPIESKI pod hasłem: „Promieniowanie ojcostwa”.
Dzisiaj we wszystkich kościołach zbiórka do puszek na fundusz stypendialny dla uzdolnionej, niezamożnej młodzieży z małych miast i wsi. Jest to wspaniały żywy pomnik dla uczczenia papieża Jana Pawła II.

15 X PONIEDZIAŁEK, WSPOMNIENIE ŚW. TERESY OD JEZUSA,
DZIEWICY I DOKTORA KOŚCIOŁA

Spotkanie ks. proboszcza z rodzicami dzieci, które przygotowują się do
I Komunii św. w dniu dzisiejszym o godz. 19:00.

16 X WTOREK, WSPOMNIENIE ŚW. JADWIGI ŚLĄSKIEJ

Dzisiaj mija 40-ta rocznica wyboru kardynała Karola Wojtyły na Ojca św. Jana Pawła II.
Spotkanie ks. proboszcza z rodzicami dzieci, które będą przystępować do I Komunii św. ze szkoły prywatnej z Kabat o godz. 19:00.

18 X CZWARTEK, ŚWIĘTO ŚW. ŁUKASZA EWANGELISTY

Św. Łukasz jest patronem pracowników służby zdrowia. Dzisiaj
w szczególny sposób okazujemy wdzięczność personelowi medycznemu. Wspieramy go naszą serdeczną modlitwą.
Dzisiejszych solenizantów, Łukaszów, polecamy szczególnej opiece ich patrona.

19 X PIĄTEK, WSPOMNIENIE BŁ. JERZEGO POPIEŁUSZKI, MĘCZENNIKA

Dzisiaj przypada 34 rocznica śmierci bł. Jerzego Popiełuszki.

20 X SOBOTA, WSPOMNIENIE ŚW. JANA KANTEGO, KAPŁANA

Dzisiejszy patron, urodził się w Kętach, w 1390 roku. Studiował na uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Później został jego profesorem i wykładał teologię. Odznaczał się wielkim miłosierdziem względem ubogich. Zmarł w opinii świętości w 1473 r.
Msza Św. sanktuaryjna w intencjach zbiorowych o godz. 17:45.

21 X 29. NIEDZIELA ZWYKA

Niedziela misyjna. Taca na misje.
W tę Niedzielę w każdej parafii odbędzie się liczenie wiernych przychodzących do kościoła i przystępujących do Komunii św.

22 X PONIEDZIAŁEK. WSPOMNIENIE ŚW. JANA PAWŁA II, PAPIEŻA

Siostra Donata, felicjanka obchodzi dzisiaj imieniny Msza św. w Jej intencji o godz. 16:30

27 X SOBOTA

Msza św. w intencji dziękczynnej z racji 81 rocznicy urodzin ks. Jana
o godz. 7:00.
Msza Św. sanktuaryjna w intencjach zbiorowych o godz. 17:45.

28 X 30. NIEDZIELA ZWYKŁA

Zmiana czasu z letniego na zimowy. Przesuwamy wskazówki zegara
o godzinę do tyłu. Przychodząc dziś na Msze św. pamiętajmy o zmianie czasu.
Papież Franciszek na zakończenie synodu biskupów ogłosił bł. Pawła VI, papieża – świętym - kanonizacja.
Parafialne Koło Przyjaciół Radia Maryja zaprasza na Mszę Św. o godz. 9: 00 w intencji Kościoła i naszej Ojczyzny.
Po Mszy Św. spotkanie formacyjne w domu parafialnym. Zapraszamy sympatyków, słuchaczy Radia Maryi i telewidzów Telewizji Trwam.
Po każdej Mszy Św. zbiórka ofiar do puszki na potrzeby tych katolickich mediów. Serdecznie dziękujemy za dotychczasową pomoc.
Jak zwykle w czwartą Niedzielę miesiąca zapraszamy na Sumę o godz. 12: 00 odprawianą w języku łacińskim ze śpiewem chorału gregoriańskiego
DZIEŃ WDZIĘCZNOŚCI ZA KORONACJE OBRAZU MATKI BOŻEJ TĘSKNIĄCEJ. Uroczysty Apel Jasnogórski o godz. 21: 00. Poprzedzi go modlitwa różańcowa o godz. 20: 30. Zapraszamy parafian i pielgrzymów.
Pan Tadeusz Zwierzchowski, nasz organista, obchodzi dzisiaj imieniny.
Z tej racji życzymy Mu wielu łask Bożych i opieki Matki Bożej Tęskniącej.

LISTOPAD 2018

1 XI CZWARTEK, UROCZYSTOŚĆ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH

O godz. 12: 00 Msza św. na cmentarzu parafialnym za zmarłych.

2 XI PIERWSZY PIĄTEK MIESIĄCA, WSPOMNIENIE WSZYSTKICH WIERNYCH ZMARŁYCH. ZADUSZKI

W tym dniu wszystkie Msze św. ofiarowane są za zmarłych poleconych nam w wypominkach.
Po Mszy św. o 9: 00 wyruszy procesja na cmentarz.
Z racji I Piątku Miesiąca spowiedź od godz. 17:00.
Msza św. o godz. 18:00

3 XI PIERWSZA SOBOTA MIESIĄCA

Formularz Mszy św. o Niepokalanym Sercu Najświętszej Maryi Panny.
Msza Św. sanktuaryjna w intencjach zbiorowych o godz. 18: 00, poprzedzi ją modlitwa różańcowa w intencjach dziękczynno- błagalnych o godz. 17:30.

4 XI 31. NIEDZIELA ZWYKŁA

Z racji pierwszej Niedzieli miesiąca po Mszy św. o godzinie 12: 00 wystawienie Najświętszego Sakramentu i adoracja zakończona procesją.

Msze Św. w naszej świątyni:

- w dni powszednie: 7.00 i 18.00

- w niedziele: 7.00, 9.00, 10.30 dla dzieci, 12.00 i 18.00

Spowiedź: na pół godziny przed Mszą Świętą i podczas Mszy

Kancelaria czynna: od poniedziałku do piątku w godz. 8.00-9.00 i 16.00-17.00

Telefon: (0-22) 648 38 46

nr konta bankowego Parafii: 89 1240 2135 1111 0000 3870 8501

Parafialny Zespół Caritas: magazyn czynny w drugą i czwartą sobotę miesiąca 10.00-11.00 w Domu Parafialnym, ul. Przyczółkowa 56,

nr konta bankowego: 93 1240 2135 1111 0010 0924 9010

e-mail: [email protected]

e-mail Wiadomości Powsińskich: [email protected]

http: parafia-powsin.pl

Bóg zapłać za ofiary na pokrycie kosztów druku gazetki!

Redakcja WP działa pod opieką ks. Lecha Sitka. Sprawy dotyczące parafii Powsin opracowuje ks. Jan Świstak. Redaktor Naczelny: Agata Krupińska, Redakcja: Maria Zadrużna, Teresa Gałczyńska, Justyna i Michał Chodakowscy, Aleksandra Kupisz-Dynowska, Tomasz Wyszyński.