Wiadomości Powsińskie Marzec 2017

ŚRODA POPIELCOWA

ŚWIATOWY DZIEŃ CHOREGO

WOJENNE PRZEŻYCIA TOMASZA JANKA

KARTKA Z POWSIŃSKIEGO KALENDARZA 2017

KOŚCIÓŁ JEST KOLOROWY I POWSZECHNY

HEJ KOLĘDA, KOLĘDA

WIECZORNICE POWSIŃSKIE

PAN GRZEGORZ TOPOROWSKI WYRÓŻNIONY DYPLOMEM MINISTRA KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO

„KOLĘDOWANIE W WILANOWIE”

KĄCIK: NAPISALI DO NAS

KRONIKA PARAFII LUTY 2017

Z ŻYCIA PARAFII

KALENDARZ DUSZPASTERSKI NA MARZEC 2017

ŚRODA POPIELCOWA

Popielec, po staropolsku zwany Wstępną Środą, oznacza w kalendarzu katolickim początek Wielkiego Postu, trwającego czterdzieści dni, które poprzedzają Święta Zmartwychwstania Pańskiego. Początki tradycji posypywania popiołem głów wiernych, sięgają końca I tysiąclecia. Do rzędu obowiązujących w Kościele zwyczajów wprowadził ten obrzęd papież Urban II w XI wieku. Tego dnia obowiązuje wszystkich wiernych (z wyjątkiem dzieci) post ścisły, tak co do ilości, jak i do powstrzymania się od spożywania posiłków mięsnych. Tego dnia kapłan podczas Mszy św. w kościele posypuje głowy wiernych popiołem. Popiół ten pochodzi ze spalonych palm poświęconych w Niedzielę Palmową w poprzednim roku. Już w Starym Testamencie uważano popiół za symbol marności rzeczy doczesnych, oraz za wyraz pokory i pokuty. W dawnych wiekach przestępcy, których wina dotyczyła sfery moralnej, pokutowali we włosiennicy, posypani popiołem.

Kościół, szczególnie tego dnia, pragnie poruszyć nasze sumienie i umysł oraz przypomnieć nam, co nas wszystkich, bez wyjątku, nieuchronnie czeka. I rzeczywiście słowa wypowiedziane przez kapłana „Pamiętaj człowiecze, że prochem jesteś i w proch się obrócisz”, wnikają głęboko w serce i umysł człowieka. Kościół na początku Wielkiego Postu przypomina wiernym ten moment życia każdego człowieka. Ponieważ śmierć mówi nie tylko o życiu, które minęło, ale przede wszystkim o życiu, które nas czeka. Rozpoczyna nasze życie wieczne.

Okres pomiędzy Środą Popielcową a Wielkanocą, to czas, w którym każdy z nas powinien zastanowić się, czy w dobrym miejscu gromadzi swój skarb na życie wieczne i czy na skarb ten składa się to wszystko, czego mól nie zje, złodziej nie skradnie i płomień nie spali. Zgromadzenie takich skarbów w odpowiednim miejscu możliwe jest tylko w łączności z Jezusem Chrystusem. Chrystus wyraźnie żąda od nas pokuty mówiąc „Jeśli pokutować nie będziecie, wszyscy zginiecie”. Pokutujmy więc i jak najczęściej, szczególnie w okresie Wielkiego Postu, korzystajmy ze Stołu Pańskiego, by móc w dzień Zmartwychwstania Jezusa radować się w Nim razem z całym Kościołem Powszechnym.

Krzysztof Kanabus

ŚWIATOWY DZIEŃ CHOREGO

11 lutego br. obchodziliśmy w Kościele XXV Światowy Dzień Chorego. Dzień ten ustanowił w 1992 r. Św. Jan Paweł II, od 1993 r. główne uroczyste obchody odbywają się w Lourdes. Intencją tego dnia jest zwrócenie uwagi na chorego i cierpiącego człowieka przede wszystkim, ale także na pracowników służby zdrowia i wolontariat.

W codziennym zabieganiu nie myślimy o chorobie i bezradnej starości. Dopiero, gdy ktoś z naszych najbliższych, lub my sami, staniemy wobec cierpienia i różnorakich zadań związanych z chorobą, uświadamiamy sobie, jak ważne jest cudze wsparcie. Zarówno w formie zorganizowanej przez państwo, społeczność, Kościół, jak i te w formie indywidualnej, spontanicznej. Wsparcie instytucjonalne może zapewnić (a przynajmniej powinno!) prawidłową diagnozę, leczenie, rehabilitację, ale to cierpiącemu człowiekowi nie wystarczy. Wsparcie psychiczne, akceptacja niedołężności, systematyczna, czy choćby okazjonalna pomoc w załatwianiu codziennych obowiązków – to może zapewnić tylko drugi człowiek, kierujący się wrażliwym sumieniem i sercem. Optymalna pomoc, to ta od osób z kręgu najbliższej rodziny. Ale nie zawsze tak może być. Dziś coraz większym problemem jest samotność. Człowiek chory i samotny – to największe nieszczęście na tej ziemi. Prawdziwy chrześcijanin nie może, ba – nie wolno mu! – zachować absolutnej bierności wobec takiego wyzwania. Każdy natomiast może, w zakresie dostosowanym do możliwości życiowych, obowiązków zawodowych, itp., jakoś pomóc. Jeden – swoim czasem, drugi – jakąś konkretną usługą, trzeci – wsparciem materialnym…

Ale samotność może dotknąć osobę chorą lub mocno zaawansowaną w latach, choć z liczną rodziną wokół. Pamiętam rozmowę z pewną starszą panią, która skarżyła mi się, że choć mieszka w dużym, wielopokoleniowym domu, to bywa, że tydzień minie, a nikt z nią nie zamieni choćby jednego słowa. Przy nieśmiałej prośbie, żeby ktoś przyszedł do jej pokoju, posiedział….. słyszy, że przecież ma co jeść, ma gdzie spać, o nic się nie musi martwić…., to, o co chodzi?.....I nie jest to w naszych czasach sytuacja odosobniona. Niestety, coraz bardziej prawdziwe staje się powiedzenie, że ludzi wokół coraz więcej, a o człowieka coraz trudniej. Najlepiej to widać, gdy coś się komuś stanie w miejscu publicznym (zasłabnięcie, upadek, itp.). Tłum omija szerokim łukiem, ale – na szczęście! – zawsze znajdzie się jakaś osoba, która się zatrzyma, pochyli, zatroszczy.

W społeczności są ludzie, którzy mają wrażliwsze serce od innych, tacy ewangeliczni Samarytanie. To wolontariusze. Działają w organizacjach na skalę globalną, albo we wspólnotach lokalnych. W Kościele jest wiele organizacji dobroczynnych zarówno globalnego, jak i lokalnego charakteru. Największą i najbardziej znaną jest Caritas Polska.

W kręgach nastawionych antyklerykalnie wciąż słyszymy, co Kościół powinien, a czego nie powinien, i że dobrze by było, gdyby słuchał Papieża Franciszka i zajął się miłosierdziem… A przecież Kościół to robi od czasów Chrystusowych i pierwszych gmin chrześcijańskich. Dobroczynności, różnorakiego wsparcia wszelakiej biedy i nieszczęścia – nie wymyśliły liberalne media i celebryci!! Dobrze by było, abyśmy w ewentualnych dyskusjach posługiwali się jakąś wiedzą na ten temat. Dane statystyczne mówią za siebie. Caritas Polska prowadzi:

• 174 stacje Caritas (świadczą pomoc osobom obłożnie chorym w ich domach),

• 46 hospicjów domowych + 9 stacjonarnych (w tym: pomoc w terminalnych stadiach raka),

• 32 placówki lekarskie,

• 114 wypożyczalni sprzętu medycznego (można tam wypożyczyć za symboliczną złotówkę łóżka sterowane, ssaki medyczne, koncentratory tlenu, itp. ),

• 16 zakładów opieki lekarskiej,

• 6 placówek dla osób uzależnionych

oraz tysiące, tysiące parafialnych Kół Caritas, które na co dzień w swoich miejscowościach pomagają potrzebującym na wszelakie sposoby. W działalności tej olbrzymią rolę spełnia wolontariat – ludzie, którzy nie z obowiązku służbowego, nie za pieniądze, ale z potrzeby serca, poświęcają innym swój czas, często kosztem wypoczynku lub rodziny.

W naszej powsińskiej wspólnocie parafialnej też działa Koło Caritas. Świadczy pomoc znajdującym się w najtrudniejszych warunkach życiowych mieszkańcom w różnorodnych zakresach: darów żywności, odzieży, środków czystości, zakupu opału na zimę, dofinansowania szkolnych obiadów, wycieczek i wyjazdów kolonijnych dzieci, zakupu leków, wolontariatu w bielawskim domu opieki.

W niedzielę, przypadającą po Światowym Dniu Chorego, sprawowana była Msza Święta o godz. 14 dla osób chorych i seniorów, podczas której został udzielony wiernym Sakrament Chorych (namaszczenie olejem świętym dłoni i czoła). Często ludzie mylnie myślą o tym sakramencie, jako o pojedynczym akcie, tzw. „ostatnim namaszczeniu”, czyli tuż przed śmiercią. A jest to Sakrament umocnieni a łaską ducha Świętego, który można przyjmować zawsze w sytuacjach szczególnego zagrożenia zdrowia lub przez osoby w podeszłym wieku. Po Mszy parafialne Koło Caritas zorganizowało poczęstunek w domu parafialnym. Zebrało się ok. dwudziestu paru osób (same panie i tylko jeden, odważny pan – Edward Pyzel z Powsina), obecny był też ksiądz proboszcz i dwie Siostry Felicjanki: siostra przełożona s. Norberta i s. Donata, Pani Teresa, Pani Jagoda i Pani Bernadka z Caritasu przyjęły nas pięknie zastawionym stołem z różnorodnymi smakołykami oraz przyjemną muzyką w tle. Dobrze nam było, smacznie, radośnie i wspólnotowo. Kochany Caritasie! Dziękujemy bardzo za troskę i poświęcony czas.

W przesłaniu Ojca Świętego Franciszka na tegoroczny Dzień Chorego znalazłam modlitwę, krótką, zwięzłą, którą chory człowiek może się wspomagać. Bardzo mi się spodobała, może się komuś przyda, pomoże wyprosić cud uzdrowienia („Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny ……– Łk 1,49).

Maryjo, nasza Matko, która w Chrystusie przygarniasz każdego z nas jako dziecko, podtrzymuj ufne oczekiwanie naszych serc, śpiesz nam z pomocą w naszych chorobach i cierpieniach. Prowadź nas do Chrystusa, Twego Syna, a naszego brata, pomóż nam powierzyć się Ojcu, który dokonuje wielkich rzeczy.

Maria Zadrużna

WOJENNE PRZEŻYCIA TOMASZA JANKA

W tym roku mija 75 rocznica powstania Armii Krajowej. Przy tej okazji chciałbym przybliżyć postać żołnierza AK z naszej parafii Tomasza Janka ps. „Żbik”.

Wojna i okupacja niemiecka głęboko doświadczyły ludzi, którzy musieli żyć w tych trudnych czasach. Podobnie było z Tomaszem Jankiem z Kabat. Kilka razy otarł się o śmierć, która właściwie była tuż obok.

W czasie okupacji chodził do Warszawy, gdzie uczęszczał do szkoły handlowej. Pewnego dnia przeżył chwile grozy, gdy Niemcy zatrzymali tramwaj, w którym jechał i wszystkich pasażerów wypędzili na ulicę. Teren był obstawiony przez wojsko, a gdy się rozejrzał zobaczył ludzi stojących pod ścianą, prawdopodobnie więźniów Pawiaka. Przed nimi na wojskowym samochodzie stał karabin maszynowy. Po chwili padła seria strzałów i martwi skazańcy osunęli się bezwładnie na chodnik. Sytuacja była dramatyczna, a myśli układały się w modlitwę o ocalenie. Bał się, że jego też zabiją. Okazało się, że Niemcy zrobili pokazówkę i zmusili wszystkich by patrzyli na egzekucję. Początkowy strach przerodził się w pragnienie odwetu.

Być może to doświadczenie, ale również przykład wielu kolegów zadecydował, że wstąpił w szeregi Armii Krajowej. Przyjął pseudonim „Żbik”. Mając 17 lat był jednym z najmłodszych w plutonie 1706 Obwodu „Obroża”. Urodził się w Kabatach w 1927 r. w rodzinie Józefa i Stefanii. Wysoki, szczupły, dał się poznać jako chłopak rozsądny i opanowany. Dowódcą jego drużyny był przedwojenny kapral 33 Pułku Piechoty, gajowy z Kabat Władysław Kabański ps. „Długi”. Początkowo ich działalność polegała na rozklejaniu plakatów i ulotek antyhitlerowskich, kolportowaniu prasy konspiracyjnej, dostarczaniu broni na szkolenia.

Gdy 1 sierpnia 1944 r. dotarł rozkaz o wybuchu Powstania, spotkali się w gajówce u Kabańskiego. Tomasz zgłosił się na ochotnika by pójść po broń, która ukryta była w skrytce na terenie lecznicy w Klarysewie u dowódcy plutonu st. sierż. Michała Szlapańskiego ps. „Dziuba”. Poszedł z jeszcze jednym powstańcem. Tamten dostał kilka granatów, a Tomasz jedynie bandaże i opatrunki, czym był bardzo zawiedziony. Wracali osobno. W drodze powrotnej natknął się na samochód, którym jechali uzbrojeni Niemcy. Zachował spokój, choć sytuacja stała się niebezpieczna. Fakt, że nie miał broni okazał się w tym momencie atutem. Oni popatrzyli na niego, ale na szczęście nie zatrzymali i pojechali dalej.

W pierwszych dniach Powstania Warszawskiego brał udział w atakach na stanowiska reflektorów przeciwlotniczych w Kabatach i Kierszku. Potem wraz z batalionem „Krawiec” przeszedł do Lasów Chojnowskich jako większych, dających lepsze pole manewru. Nie wszyscy poszli, on jednak chciał kontynuować walkę z wrogiem. Kwaterowali tam w miejscowościach Wojciechowice i Ustanów. Brał udział w zwycięskiej bitwie pod Piskórką, gdzie duży oddział wojska niemieckiego, uzbrojony w broń maszynową i granatniki próbował zaskoczyć powstańców. Zginęło kilku Polaków, ale Niemcy się wycofali.

Na wezwanie naczelnego dowództwa AK powstańcy wrócili z powrotem do Lasu Kabackiego i następnie mieli przedostać się do Warszawy by udzielić pomocy walczącej stolicy. Pod osłoną nocy z 17 na 18 sierpnia, gdy szli przez pola wilanowskie musieli minąć stanowiska wroga. Wtedy rozegrał się dramat. Niemcy przygotowani do obrony oświetlili teren flarami i zasypali ich deszczem ołowiu. Przedostała się tylko część powstańców, pozostali rozbici i rozproszeni musieli się cofnąć. Cały czas razem z nim był kolega z Kabat Jan Słabik ps. „Nygus”. Już więcej się nie spotkali. Janek zginął niebawem podczas walk na Siekierkach.

Gdy zebrali się z powrotem w Lesie Kabackim, kpr. Romuald Zakrzewski ps. „Wiktor” przekazał rozkaz dowódcy batalionu kpt. Mariana Bródki-Kęsickiego ps. „Grzegorz”, by kto może wrócił do domu i czekał na dalsze rozkazy w konspiracji. Reszta przeszła do Lasów Chojnowskich, a potem w Góry Świętokrzyskie.

Tomasz w nocy przyszedł do domu. Wyglądał jak obraz nędzy i rozpaczy. Miał podarte spodnie, a stopy poobcierane przez niedopasowane niemieckie kamasze wojskowe, które boleśnie raniły mu skórę. Wyszedł do Powstania w oficerkach z cholewami, ale się podarły i musiał chodzić w zdobycznych. Był przygnębiony i zmęczony. Nie nocował w domu przez kilka dni, tylko w kryjówce w budynkach gospodarczych. Na dodatek dowiedział się, że 4 sierpnia, gdy był już w Lasach Chojnowskich, hitlerowcy aresztowali jego ojca Józefa za to, że pomagał powstańcom, którzy po pierwszych walkach wycofali się z Wilanowa i nocowali u niego w stodole. Niemcy zabrali go z podwórka i słuch o nim zaginął. Zapewne został rozstrzelany w nieznanym miejscu, a wraz z nim jeszcze czterech sąsiadów.

W tym czasie w Kabatach niemiecka artyleria rozlokowała baterię armat, które ostrzeliwały pozycje rosyjskie za Wisłą. Kwaterowali też żołnierze. Gdy 16 stycznia 1945 r., dzień przed wkroczeniem Sowietów odchodzili na zachód zabrali działa, a kilku gospodarzy zmobilizowali na tak zwane „podwody”. Również Tomasz Janek musiał jechać z własnym koniem i wozem, na którym wiózł pociski armatnie. W drodze na Poznań posuwając się w kolumnie wojska niemieckiego byli stale bombardowani i obsypywani gradem kul przez sowieckie samoloty lecące na niskim pułapie. Jak na ironię stali się częścią wrogiej armii. Dojechał tak do Błonia. W nocy gdy po kolejnym nalocie nastąpiło zamieszanie, ukrył się za stojącą w pobliżu stertą słomy i tam zrzucił wiezioną amunicję. Wrócił do domu po pięciu dniach tułaczki razem ze swoim zaprzęgiem. W drodze powrotnej widział jak sowieckie czołgi rozjeżdżały leżących na szosie jeńców niemieckich. I tak role się odwróciły, ci którzy niedawno byli katami sami stali się ofiarami.

Żołnierze Armii Krajowej też byli traktowani wrogo przez nową władzę. O udziale w konspiracji niewiele się mówiło, zwłaszcza, że niektórzy z jego kolegów byli wzywani na przesłuchania do „białego dworku” w Konstancinie, gdzie zainstalowała się placówka Urzędu Bezpieczeństwa.

Tomasz Janek zmarł w 1960 r. Pośmiertnie został odznaczony Warszawskim Krzyżem Powstańczym.

Jacek Latoszek

Na podstawie relacji brata Tadeusza Janka i materiałów Archiwum Obwodu „Obroża” AK, Archiwum Akt Nowych.

KARTKA Z POWSIŃSKIEGO KALENDARZA 2017

W naszej parafii powstał kalendarz na 2017 rok, którego tematem są Światowe Dni Młodzieży w Powsinie”. W kalendarzu w kolejnych miesiącach zostały umieszczone fotografie oraz krótkie opisy przebiegu tego wydarzenia. W „Wiadomościach Powsińskich” będą ukazywać się, co miesiąc artykuły szczegółowo je opisujące.

KOŚCIÓŁ JEST KOLOROWY I POWSZECHNY

Wiodącym tematem parafialnego kalendarza na rok 2017 są „ŚWIATOWE DNI MŁODZIEŻY W POWSINIE”. W marcu została zamieszczona fotografia, która częściowo pokazuje kapłanów z różnych krajów świata uczestniczących we Mszy św. sanktuaryjnej 22 lipca 2016 r.

Najliczniejsza delegacja duchowieństwa była z Zambii – południowa Afryka. Tego dnia we Mszy św. przed Cudownym Obrazem Matki Bożej Tęskniącej-Powsińskiej uczestniczyło 10 kapłanów z „czarnego kontynentu”: 9 rodowitych Afrykańczyków i 1 Polak, który w Zambii pracuje jako misjonarz. Ponadto razem z nimi przyjechały 3 siostry zakonne: 2 Afrykanki i 1 rodem z Indii, pracująca na misjach w Zambii.

Ponadto tego dnia do powsińskiego sanktuarium przybyła 47-osobowa grupa z Brazylii. Wśród nich był biskup, Brazylijczyk, wraz z nim 6 księży, 2 kleryków i 1 siostra zakonna.

Przybyła też liczna grupa z Paragwaju – Ameryka Południowa. Była to przede wszystkim młodzież z duszpasterstwa akademickiego, wspaniale zorganizowana, a razem z nią 2 kapłanów, duszpasterzy akademickich.

Z Argentyny – Ameryka Południowa – przyjechał 1 ksiądz z Cordoby, gdzie znajduje się szkoła katolicka. Jest on w niej prefektem i wychowawcą. Razem z nim do Powsina przywędrowała duża grupa jego uczniów.

Z Kanady przyjechał ks. Marek Gazin wraz z kilkunastoosobową grupą. Ksiądz Gazin, chociaż od wielu lat duszpasterzuje w Kanadzie, to sam jednak jest rodakiem z USA.

Natomiast pielgrzymi z Kostaryki, Dominikany i Ekwadoru – Ameryka Łacińska, oraz młodzież z Filipin – południowo-wschodnia Azja przybyli do sanktuarium w Powsinie bez kapłanów. Były to niewielkie grupy liczące po kilkanaście osób. Istnieje wielkie prawdopodobieństwo, że w innych parafiach archidiecezji warszawskiej z powyższych krajów mogły być liczniejsze grupy młodzieży, które miały swoich duszpasterzy.

Trzeba przyznać, że tego dnia koncelebrujący Mszę św. przed Cudownym Obrazem Matki Bożej Tęskniącej, a więc 1 biskup i 20 księży, uczestniczące w niej siostry zakonne oraz 2 kleryków, stanowili piękną mozaikę osób duchownych z różnych stron świata. Świadczy to o tym, że Kościół Katolicki prawdziwie jest powszechny. Ponadto widok osób duchownych reprezentujących rozmaite kraje ziemskiego globu, różnych ras i kolorów skóry, unaocznił nam, że Kościół Katolicki faktycznie jest kolorowy. Był to niezapomniany widok, o którym świadczą fotografie wykonane przez naszego parafianina, Michała Chodakowskiego.

ks. Jan Świstak

HEJ KOLĘDA, KOLĘDA

Kolęda...Dla kapłana katolickiego to określenie nie oznacza tylko pieśni, które śpiewa się w kościele w okresie Bożego Narodzenia. Oznacza także czas, w którym odwiedza się i poznaje swoich parafian. Jezus mówi w Ewangeliach, że On jest Dobrym Pasterzem i zna swoje owce, a owce Go też znają. Zatem kapłan powinien znać swoich parafian, a przynajmniej do tego dążyć. Czas kolędy jest czasem z jednej strony bardzo interesującym, ponieważ można poznać nowych ludzi, nowe rodziny, a z drugiej strony trudnym i nieraz męczącym, bo trzeba wygospodarować te dodatkowe kilka godzin w ciągu dnia, zachowując jednocześnie swoje codzienne obowiązki.

Celem kolędy są przede wszystkim odwiedziny i poznanie rodzin żyjących w różnych warunkach na terenie parafii, a także stanu ich wiary. Termin „wizytacja” używany czasem przez niektórych kapłanów wydaje się być niefortunnym, gdyż celem nie jest żadna kontrola ludzi, a to pojęcie w ten sposób sformułowane może się tak niektórym osobom kojarzyć. Dlatego sam osobiście wolę używać terminu wizyta duszpasterska, kolęda lub odwiedziny duszpasterskie.

Mija już 1,5 miesiąca kolędowania. Parafia jest bardzo rozległa terytorialnie i dlatego ten czas odwiedzin się rozciąga. Wizyta w domach jednorodzinnych ma tę zaletę, że jest inna atmosfera, bardziej pozytywna i mniej monotonna, niż w blokach, jednak czas na nią poświęcony musi być dłuższy. Jednym z podstawowych moich spostrzeżeń jest fakt, iż parafię można podzielić na dwie duże grupy – tych, którzy są rodowitymi mieszkańcami Powsina i tych, którzy wyprowadzili się z Warszawy, często z bloków, chcąc mieć swój przytulny kąt w domku jednorodzinnym.

Nie prowadziłem żadnych statystyk odnośnie do przyjmowania przez parafian księdza, ale nietrudno zauważyć fakt, iż procent mieszkańców przyjmujących kapłana jest różny w zależności od regionu. Najwięcej przyjmuje księdza rodowitych mieszkańców Powsina, a z kolei w nowo wybudowanych osiedlach, domach czy na obrzeżach parafii ten procent jest o wiele mniejszy. Generalnie dostrzegam dużą życzliwość tych parafian, których drzwi domu zastałem otwarte. Chociaż w nowych Osiedlach – typu Zapłocie, Konstancja czy Harmonium przyjmuje najmniej ludzi (z różnych przyczyn) to jednak ci, którzy goszczą księdza są bardzo otwarci i serdeczni. Staram się sam być człowiekiem otwartym na wszystkich ludzi, niezależnie od ich statusu życiowego czy pozycji, ale chciałbym zauważyć, iż jako kibicowi piłkarskiemu dużo radości sprawiła mi wizyta w domu i sympatyczna rozmowa z naszym polskim komentatorem Dariuszem Szpakowskim oraz byłym piłkarzem Legii Czarkiem Kucharskim.

Dosyć nietypowym zjawiskiem w tej parafii w porównaniu do innych warszawskich parafii jest nieduża ilość wyznaczanych wizyt na dany dzień. Bardzo często nie trzeba się śpieszyć i można w miarę swobodnie porozmawiać z tymi, którzy tej rozmowy często potrzebują.

Pozdrawiam wszystkich parafian, którzy mnie gościli w domu, a zwłaszcza dziękuję tym, u których wizyta sprawiła mi wiele radości w sercu.

ks. Stanisław Podgórski

WIECZORNICE POWSIŃSKIE

W mojej pamięci na zawsze pozostaną dni, zwane przez naszą Mamę świętymi wieczorami, czyli okres od Świąt Bożego Narodzenia do Trzech Króli i nieco dalej… Były to czasy dość srogich zim, wolne od ciężkich domowych prac, a więc stosowne na wielopokoleniowe, rodzinne i sąsiedzkie spotkania. Nie było telewizorów, a posiadacze radia lampowego chlubili się tym nabytkiem, bowiem jedynymi, powszechnymi przekaźnikami informacji były wówczas głośniki radiowęzłowe zw. „kołchoźnikami” lub „toczkami”. Aby unikać wszechobecnej indoktrynacji, ludzie organizowali życie na swój własny sposób. Gromadzili się w najcieplejszym miejscu domu, czyli w kuchni. Przy trzaskających w ogniu polanach drewna i melodii/szumie czajnika stojącego na rozgrzanym blacie, snuli opowieści przekazywane z pokolenia na pokolenie. Dotyczyły one m.in.: wydarzeń historycznych, rodzinnych tradycji i obyczajów, anegdot, legend, a także pokutujących zabobonów. Kobiety robiły na drutach, haftowały, nieraz darły pierze lub przędły na kołowrotkach. Nie brakowało przy tym dobrego drożdżowego placka, śpiewu kolęd i innych znanych pieśni oraz tańca, jak znalazł się muzykant. Jak nie było harmonii czy skrzypiec, to wystarczały organki i zwykłe grzebienie z kawałkami pergaminu. Piękny to czas, choć niebogaty ale przepełniony dziecięcą beztroską, wynikającą z poczucia bezpieczeństwa wśród tylu krewnych i znajomych. Tu powstawały nowe przyśpiewki oraz zabawne pomysły na zapustowe figle i korowody!

Jakże odległe to czasy, ale niezapominane np. przez Centrum Kultury Wilanów oraz wielu „zapaleńców”, skupionych w pracowniach tej kulturotwórczej placówki, jak i przez licznych uczestników, a raczej miłośników bogatej polskiej tradycji. Dlatego styczeń 2017r. w Domu Parafialnym i w powsińskiej Starej Plebani, obfitował w wieczornice.

Pierwsza z nich to „Pierzawka”. Darcie pierza odbyło się 9 stycznia z Zespołem Śpiewaczym „Gołcunecki” z Gałek Rusinowskich (powiat przysuski) i kapelą Braci Pańczaków. Ze wspólnie dartych piór powstała poduszeczka, która zostanie wręczona podczas powsińskich dożynek, pierwszemu urodzonemu w 2017 r. mieszkańcowi Wilanowa. W dniu 16 stycznia gościliśmy Chór Pieśni i Tańca „Wasiloczki” z Bielska Podlaskiego, który w swoim programie pt. „Przed wyjazdem do ślubu”, przedstawił (w języku białoruskim), zwyczaje, obrzędy i pieśni Białorusinów Podlasia, wykonywane w domu tuż przed wyjazdem panny młodej do ślubu. Dało się zauważyć, że panna młoda nie była zadowolona (płakała) z przyszłego o wiele lat starszego ale bogatego męża, wybranego dla niej przez swatów i rodziców. „Cieszyńskie czepiny” odbyły się 23 stycznia w wykonaniu Zespołu Regionalnego „Strumień”. Ten znany ludom słowiańskim weselny obrzęd, przybliżył nam symboliczne przejście panny młodej ze stanu panieńskiego w stan zamężny. Towarzyszyły temu śpiewy i różne zabawy oraz zmiana nakrycia głowy. W miejsce wianka włożono jej na głowę czepiec, jaki od tej pory, nosiły już tylko mężatki.

Wieczornice Powsińskie rozpoczynano o godz. 18.30, a ich przyjezdni uczestnicy z ledwością zdążali na ostatnie autobusy. Nie dlatego, że same obrzędy tak długo trwały ale wskutek tego, że potem wszyscy się świetnie bawili, jak na karnawał przystało. Kapele grały skoczne kawałki rwące nogi do tańca. Nie brakowało przy tym przyśpiewek (zw. wyrywasami), pieśni nabożnych, obrzędowych oraz tradycyjnego jadła.

Teresa Gałczyńska

PAN GRZEGORZ TOPOROWSKI WYRÓŻNIONY DYPLOMEM
MINISTRA KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO

Pan Grzegorz Toporowski jest akordeonistą, absolwentem Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, laureatem konkursów zagranicznych: w Klinghentall (Niemcy) i w Castelfidardo (Włochy) oraz krajowych m.in. w Mławie, Sanoku, Przemyślu, Chełmie, Wrocławiu i Jaworze. Prezentował się na licznych festiwalach m.in. Warszawska Jesień (Warszawa), Musica Gong (Bresci Italia), Conservatorium Organowe (Legnica), Akkorde on Stage (Salzburg Austria), Musica Polonica Nova (Wrocław), Musica Moderna (Łódź), Legnica Cantat, Międzynarodowy Festiwal Chopinowski (Duszniki Zdrój). W swoim muzycznym dorobku ma wiele nagrań a w tym nagranie utworu Ryszarda Osady „E-Motion” dla wytwórni Acte Preable. Występował w Polsce u boku wielu znanych artystów: M. Walewskiej, H. Banaszak, H. Młynkowej, B. Łazuki, A. Guzik, R. Kudelskiego, J. Tylmana, Cz. Majewskiego i innych. Współpracuje z estradą kameralną Filharmonii Narodowej, z Teatrem Narodowym oraz Operą Narodową.

Ten młody, utalentowany muzyk, legitymuje się także kilkunastoletnią współpracą z Centrum Kultury Wilanów. W naszej kulturotwórczej warszawskiej placówce jest kierownikiem artystycznym Kameralnego Zespołu Folklorystycznego i kilku zespołów (w tym: Zespół Śpiewaczy „Powsinianie” i do niedawna Grupa 30+, a także Chór Klubu Seniorów „Radosna” i Chór „Od serca”) oraz jednym z instruktorów prowadzących wielopokoleniowy Zespół „Kuźnia Artystyczna”. Ponadto, jest jednym z dwóch opiekunów Zespołu Śpiewaczego „Tęcza” w Gminnym Ośrodku Kultury w Lesznowoli, który był inicjatorem zgłoszenia do wyróżnienia Grzegorza Toporowskiego Dyplomem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za szczególne zasługi w upowszechnianiu kultury. Uhonorowanie wyróżnionego muzyka miało miejsce w dniu 20.12.2016 r. podczas Sesji Rady Gminy w Urzędzie Gminy w Lesznowoli.

Maestro, niech mi będzie wolno tą drogą, w imieniu członków wszystkich ww. zespołów, złożyć Panu serdeczne gratulacje oraz wyrazić naszą radość i ogromną wdzięczność za współuczestniczenie w licznych i nagradzanych działaniach na rzecz upowszechniania naszej bogatej, polskiej kultury, pod Pana oddanym, przyjaznym, a nade wszystko profesjonalnym kierownictwem artystycznym.

Teresa Gałczyńska

„KOLĘDOWANIE W WILANOWIE”

Pod takim tytułem w grudniu 2016 roku ukazała się płyta CD, tematycznie związana z ze śpiewem kolęd, pastorałek i kantyczek, które nierozerwalnie towarzyszą okresowi Świąt Bożego Narodzenia, tj. od 24 grudnia do 6 stycznia - Święto Trzech Króli, a nawet do Święta Ofiarowania Pańskiego, czyli do 2 lutego. W naszej polskiej tradycji 2 lutego jest również Świętem Matki Bożej Gromnicznej i Dniem Życia Konsekrowanego, obchodzonego przez Kościół.

Wykonawcami tego nagrania były zespoły Centrum Kultury Wilanów: „Kuźnia Artystyczna” (grupa dorosła i młodzieżowa), Zespół Śpiewaczy „Powsinianie”, Grupa 30+, Chór „Od serca” i Chór „Radosna”. Towarzyszył im Kameralny Zespół Folklorystyczny w składzie: Grzegorz Toporowski – akordeon, kierownictwo artystyczne; Mikołaj Gąsiorek – skrzypce, kierownictwo artystyczne Grupy 30+; Michał Zuń – kontrabas; Piotr Ptak – klarnet; Lubomir Jarosz – trąbka. Cieszymy się i dziękujemy dyrekcji Centrum Kultury Wilanów oraz naszym kierownikom artystycznym, za możliwość realizacji tego ważnego przedsięwzięcia (dla „Powsinian” i „Radosnej” jest to już kolejna płyta CD, przybliżająca zróżnicowany repertuar tych zespołów).

„Kolędowanie w Wilanowie” to płyta piękna i warta polecenia. Piękna, ze względu na nowe ale nie „przerysowane” aranżacje oraz ciekawy melodycznie akompaniament. Stwarza ona nowe, pozytywnie zaskakujące spojrzenie na kolędy znane i te śpiewane przez nas rzadziej. Dodatkową wartością 19-stu nagranych utworów jest ich ewangeliczne przesłanie, przybliżające historię narodzin Pana Jezusa a w tym emocje, warunki i okoliczności w jakich miało miejsce to wielkie, chrześcijańskie wydarzenie.

Teresa Gałczyńska

KĄCIK: NAPISALI DO NAS

Coraz częściej na adres Wiadomości Powsińskich przesyłane są maile dotyczące różnych spraw związanych naszą parafią lub jej mieszkańcami z prośbą o publikację w naszym miesięczniku. Redakcja zdecydowała, że po ich analizie będą one prezentowane właśnie w „Kąciku: Napisali Do Nas. Poniżej zamieszczamy jedną z ostatnio otrzymanych informacji.

Szczęść Boże,

uprzejmie informuję, że swoją działalność w regionie Urzecza w ostatnich dniach zainaugurowała strona internetowa pn. "Cyfrowe Archiwum Wilanowa i Okolic", którą prowadzę społecznie. Adres do strony: www. cawio.pl lub cawio.pl.

Zwracam się z uprzejmą prośbą o rozpropagowanie informacji o istnieniu strony w powsińskiej parafii.

Łączę wyrazy szacunku, Grzegorz Kłos

KRONIKA PARAFII LUTY 2017

CHRZTY

12 II Alicja Lucyna Faszczewska, urodzona 18 lipca 2016 r. w Warszawie, córka Pawła Faszczewskiego i Małgorzaty z d. Laskowskiej, zamieszkałych w Powsinie.

Nowoochrzczone dziecko, jego rodziców i chrzestnych, oddajemy w opiekę Matki Bożej Tęskniącej-Powsińskiej.

ŚLUBY- brak

POGRZEBY

1 II Śp. Adam Zdzisław Młotek. Żył lat 83, mieszkał w Bielawie, zmarł 28 stycznia 2017 r. w domu w Bielawie. Ks. Stanisław Podgórski, wikariusz, udzielił śp. Adamowi trzech sakramentów świętych: spowiedzi, namaszczenia olejem św. i Komunii św.

Śp. Adam Zdzisław Młotek pozostawił po sobie żonę Izabelę Alinę Młotek z d. Rydzyńską. Osierocił cztery dorosłe córki: Mirosławę zamężną z Mirosławem Szlapańskim, mieszkających w Bielawie; Annę zamężną ze Stefanem Kocoń, mieszkających w Podłęczu; Izabelę zamężną z Edwardem Matyjasiakiem, mieszkających w Kępie Okrzewskiej; Barbarę zamężną z Bogdanem Retmańskim, mieszkających w Podłęczu. Pozostawił też po sobie wnuczęta: dziewięcioro wnucząt i dziewięcioro prawnucząt.

Znam tę rodzinę od wielu lat i wiem, że rodzice Adam i Izabela wychowali dzieci po Bożemu. Wszyscy są praktykującymi katolikami. Śp. Adam Zdzisław Młotek, gdy był sprawny, co niedzielę był w kościele w Powsinie i często przystępował do Komunii św. Całe swoje życie zajmował się gospodarstwem rolnym. Będąc starszym, przekazał majątek swemu zięciowi, Marianowi Szlapańskiemu, a ten swojemu synowi, Jackowi. Jest to gospodarstwo rodzinne. Pogrzeb śp. Adama Zdzisława Młotka odbył się w Powsinie 1 lutego 2017 r. Msza św. została odprawiona o godz. 14.00 przy licznym udziale mieszkańców Bielawy i okolic. Śp. Adam Zdzisław Młotek został pochowany w rodzinnym grobie na nowym cmentarzu.

15 II Śp. Roman Penconek. Żył lat 78, mieszkał w Kabatach. Zmarł 10 lutego 2017 r. w Wołominie w hospicjum księży orionistów. Sakramentów świętych: spowiedzi, olejem św. namaszczenia i Komunii św. udzielił mu wcześniej ks. Tadeusz Bożełko, kapelan Centrum Onkologii w Warszawie.

Śp. Roman Penconek pozostawił po sobie żonę Zofię Barbarę Penconek z d. Mrówka. Osierocił dwoje dorosłych dzieci: Joannę Barbarę zamężną z Markiem Świetlikiem, mieszkających w Powsinie, a także Czesława żonatego z Mariolą z d. Klimek, mieszkających w Klarysewie. Śp. Roman Penconek pozostawił po sobie czworo wnucząt i dwoje prawnucząt.

Śp. Roman Penconek cieszył się dobrą opinią wśród mieszkańców Kabat. Mówili, że był uczynnym człowiekiem i ofiarnym jeśli chodzi o wspomaganie parafii. Również jego dorosłe dzieci wyniosły z domu chęć pomocy w inwestycjach prowadzonych w związku z budową nowej plebanii. Jego syn, Czesław, prowadzący dużą firmę KLINKIER-BUD, materiały budowlane, które brałem od niego, liczył po niższych cenach. Również mąż córki śp. Romana Penconka, Marek Świetlik, podczas budowy plebanii wielokrotnie pomagał swoim sprzętem gratis. Pamiętam, jestem im wdzięczny. Pogrzeb śp. Romana Penconka odbył się w Powsinie 15 lutego 2017 r. Msza św. przy licznym udziale Kabat, rodziny zmarłego i znajomych, została odprawiona o godz. 12.00. Śp. Roman Penconek został pochowany w grobie rodzinnym na starym cmentarzu.

Dobry Jezu, a nasz Panie, daj im wieczne spoczywanie.

Z ŻYCIA PARAFII

1. WIELKOPOSTNY REKOLEKCJONISTA

Rekolekcje wielkopostne w Powsinie w dniach 26-29 marca 2017 r. będzie prowadził ks. Kamil Falkowski, wikariusz w parafii św. Mikołaja w Grójcu koło Warszawy.

Urodził się w 1989 r. w Warszawie na Woli, gdzie na terenie parafii św. Stanisława, biskupa i męczennika mieszkają jego rodzice i młodsza siostra, Anna, która ukończyła studia na Uniwersytecie Stefana Kardynała Wyszyńskiego, a obecnie pisze doktorat z zakresu edukacji ekologicznej.

Ksiądz Kamil Falkowski po maturze wstąpił do Seminarium Duchownego w Warszawie. Podczas sześcioletnich studiów, jako kleryk, interesował się resocjalizacją narkomanów i miał z nimi bezpośredni kontakt. Pasjonowało go też duszpasterstwo młodzieży. Wzorował się na Ruchu Światło – Życie, którego popularna nazwa to „OAZA”. W 2014 r. ks. Kamil Falkowski przyjął święcenia kapłańskie z rąk kardynała Kazimierza Nycza, metropolity warszawskiego. Jako wikariusz w parafii św. Mikołaja w Grójcu koło Warszawy zajmował się ministrantami. Kuria metropolitalna zleciła też księdzu Kamilowi organizację i prowadzenie kursów lektorskich dla młodzieży z okolicznych parafii dekanatu grójeckiego. Jest też katechetą w szkole.

Mimo tak licznych zajęć zgodził się poprowadzić czterodniowe rekolekcje wielkopostne w naszej parafii. Ksiądz Kamil Falkowski przedstawił plan rekolekcji i tematy na każdy dzień. W niedzielę 26 marca jako temat wyznaczył: „Serce Boga jest miłosierne. Każdy z nas jest w nie wpisany.” W poniedziałek: „Relacja do Boga – modlitwa”, we wtorek: „Relacja do bliźniego – moralność”, w środę: „Relacja do samego siebie – dobro w sobie.” Sądząc po wyżej wymienionych tematach, rekolekcje zapowiadają się interesująco i będą dla nas pożyteczne.

Księdzu Kamilowi Falkowskiego życzymy, aby Duch Święty, który daje moc kruszenia ludzkich serc, sprawił liczne owoce duchowych przeżyć i przyczynił się do naszego nawrócenia.

ks. Jan Świstak

2. HOJNI PARAFIANIE

W niedzielę 12 lutego po każdej Mszy św. była prowadzona zbiórka ofiar do puszki na hospicjum na Mokotowie. Okazuje się, że dzięki hojności wiernych złożono ofiary na łączną sumę 3842 zł. Zebrane pieniądze będą przeznaczone na pomoc dla ludzi chorych, niepełnosprawnych i bezdomnych przebywających w hospicjum. Wolontariusze, którzy przeprowadzili zbiórkę serdecznie podziękowali ks. Lechowi Sitkowi, proboszczowi, przekazując mu kwiaty i laurkę sporządzoną na tę okazję.

Ofiarodawcom i wolontariuszom opiekującym się hospicjum składamy wielkie dzięki.

ks. Jan Świstak

3. POWSIN PAMIĘTA!

W dniu 18 lutego 2017 r. odbyła się w Powsinie uroczystość upamiętniająca 175 rocznicę urodzin Powstańca Styczniowego – Walentego Pindelskiego. Uroczystość zorganizował Urząd Dzielnicy Wilanów, Centrum Kultury Wilanów i poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, mieszkaniec Powsina, pan Andrzej Melak.

Pierwsza część uroczystości – Msza święta w intencji Powstańca Walentego Pindelskiego, mieszkańca tych stron, została odprawiona w powsińskim kościele św. Elżbiety. Eucharystię sprawował ks. kanonik Bogdan Jaworek, który w homilii pokrótce przedstawił postać Bohatera i nawiązał do kazania jakie wygłosił ksiądz kardynał Stefan Wyszyński w 1963 r. z okazji 100 rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego.

Msza święta została odprawiona przy asyście pocztu sztandarowego Wojska Polskiego, jak również pocztów sztandarowych CXXV Liceum Ogólnokształcącego im. Waldemara Milewicza z Warszawy (klasa mundurowa), Komitetu Katyńskiego, Rodzin Smoleńskich i 1 Konstancińskiej Drużyny Harcerzy. Oprawę muzyczną zapewnił chór miejscowej parafii „Con Brio” pod dyrekcją pana Tadeusza Zwierzchowskiego.

Po Mszy świętej asysta wojskowa, poczty sztandarowe i uczestnicy uroczystości przeszli na cmentarz parafialny, gdzie na grobie Walentego Pindelskiego złożono wiązankę kwiatów. Nad grobem naszego Bohatera głos zabrał poseł Andrzej Melak.

Po przejściu do starej plebanii- Domu Pracy Twórczej, wysłuchaliśmy pogadanki genealogicznej na temat dziejów rodziny Walentego Pindelskiego, przygotowanej przez panią Danutę Bekalarek. Szlak bojowy naszego Powstańca, w ciekawej prezentacji, przybliżył nam pan Grzegorz Kłos.

Ostatnią część uroczystości stanowił wzruszający, patriotyczny program słowno-muzyczny. Przygotowali i wykonali go młodzi artyści z konstancińskiej grupy „Pod Prąd” kierowanej przez panią Agatę Gregorczyk-Janik. Wielkie brawa dla nich!

Na koniec była gorąca kawa i herbata oraz coś słodkiego. A także to co najważniejsze, sąsiedzkie i przyjacielskie pogawędki na temat uroczystości i nie tylko.

Krzysztof Kanabus

4. FERIE W PYZÓWCE

W dniach 18-25.02.2017 r. grupa licząca 30dzieci i młodzieży wyruszyła z ks. Stanisławem Podgórskim i s. Jolantą Czarnata do Pyzówki koło Nowego Targu na zimowy wypoczynek. Codzienna Eucharystia, katecheza, nauka lub szlifowanie jazdy na nartach i snowboardzie, gra w bilard, ping pong, gry planszowe oraz wspólne posiłki wypełniały mile spędzony czas. Dopełnieniem tego wszystkiego były piękne widoki.

s. Jolanta Czarnata

5. SZPITAL W POWSINIE!

Idąc ul. Waflową w kierunku Bielawy, po prawej stronie, za dawnym skupem dla rolników, dokładnie przy ul. Waflowej 7A, znajduje się prywatny szpital, posiadający umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia.

We wnętrzu budynku, w rejestracji, znajduje się wykaz prowadzonych przez szpital usług: Chirurgia naczyniowa, Chirurgia ogólna, Chirurgia onkologiczna, Chirurgia plastyczna, Chirurgia ręki, Ortopedia, czyli leczenie schorzeń i urazów układu kostno-mięśniowo-stawowego, ponadto Otolaryngologia, czyli leczenie schorzeń gardła i krtani.

Nazwa szpitala zazwyczaj kojarzy się nam z zakładem lecznictwa zamkniętego, w którym bada się i leczy chorych wymagających stałej opieki lekarskiej i pielęgniarskiej. W tego typu szpitalach znajdują się m.in. następujące oddziały: wewnętrzny, czyli interna, kardiologia, chirurgia, tu przeprowadza się różnego rodzaju operacje itp. Szpital w Powsinie, o ile dobrze wiem z rozmowy w recepcji, takich możliwości nie posiada. Podczas spaceru ul. Waflową napotykałem niewiasty, które pytały o szpital w Powsinie. Ja z kolei pytałem się, w jakim celu tam się udają. W odpowiedzi słyszałem, że chodzi im o zabiegi w zakresie urody, czyli chirurgii plastycznej.

ks. Jan Świstak

KALENDARZ DUSZPASTERSKI

NA MARZEC 2017

5 III 1. NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

• Niedziela Miesięcznej Adoracji Najświętszego Sakramentu.

• Po sumie wystawienie Najświętszego Sakramentu i modlitwy. Nie ma procesji.

• Dzisiejsza taca przeznaczona jest na seminarium duchowne w Warszawie.

• Gorzkie Żale o godz. 17:00 z wystawieniem Najświętszego Sakramentu, kazaniem pasyjnym i procesją eucharystyczną.

8 III ŚRODA, WSPOMNIENIE ŚW. JANA BOŻEGO, ZAKONNIKA

• Międzynarodowy Dzień Kobiet. Pamiętajmy w naszych osobistych modlitwach o wszystkich kobietach, aby szanowały swoją godność i pozostały wierne Panu Bogu i swemu powołaniu.

9 III CZWARTEK, ŚW. FRANCISZKI RZYMIANKI, ZAKONNICY ORAZ ŚW. DOMINIKA SAVIO

• W każdy czwartek po Mszy św. wieczornej o godz. 18:00 wystawienie Najświętszego Sakramentu i Adoracja do godz. 20:00.

10 III PIĄTEK, ŚW. CYPRIANA, BISKUPA

• W każdy piątek Wielkiego Postu zapraszamy do udziału w nabożeństwach Drogi Krzyżowej o godz. 17:00 i 18:30. Za udział w nich można uzyskać odpust zupełny, czyli darowanie kar za grzechy wyspowiadane, ale do końca jeszcze nieodpokutowane. Warunki: stan łaski uświęcającej, brak jakiegokolwiek przywiązania do grzechu i modlitwa w intencjach Ojca Świętego.

• Wspólnota Przymierza Rodzin MAMRE zaprasza na Mszę św. o uzdrowienie w naszym sanktuarium Matki Bożej Tęskniącej na godz. 19:30. W konfesjonałach będą oczekiwać kapłani.

11 III SOBOTA, ŚW. KONSTANTYNA, MĘCZENNIKA ZE SZKOCJI

• Msza św. sanktuaryjna w intencjach zbiorowych o godz. 18:00. Poprzedzi ją dziękczynno-błagalna modlitwa różańcowa o godz. 17:30.

12 III 2. NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

• W drugą Niedzielę Wielkiego Postu co roku obchodzimy Dzień Pomocy Polskim Misjonarzom, pracującym w 94 krajach. Pamiętajmy o nich w modlitwie. Ofiary składane tego dnia do puszki są przeznaczone na działania misyjne realizowane przez naszych rodaków na całym świecie.

• Zapraszamy do udziału w nabożeństwie Gorzkich Żali o godz. 17:00 z wystawieniem Najświętszego Sakramentu, kazaniem pasyjnym i procesją eucharystyczną. Za udział w tym nabożeństwie można uzyskać odpust zupełny. Warunki: stan łaski uświęcającej, brak jakiegokolwiek przywiązania do grzechu i modlitwa w intencjach Ojca Świętego.

13 III PONIEDZIAŁEK, ŚW. KRYSTYNY, MĘCZENNICY

• W dniu 13 marca 2013 r. nowym papieżem został wybrany, urodzony 17 grudnia 1936 r. w stolicy Argentyny – Buenos Aires, kardynał Bergolio. Przyjął on imię FRANCISZEK. Już jako papież reformy w Kościele Katolickim zaczął od siebie. Zamieszkał nie w pałacu apostolskim, ale w hoteliku św. Marty znajdującym się przy bazylice św. Piotra w Watykanie. Zwłaszcza dzisiaj, w 4. rocznicę wyboru, módlmy się za papieża FRANCISZKA o wszelkie potrzebne łaski, siłę i wytrwałość w reformowaniu struktur Kościoła, mimo różnych przeciwności.

• W tym roku przypada 100-lecie objawień Matki Bożej w Fatimie – 13 maja 1917 r. Dlatego w naszym sanktuarium przygotowujemy się do tego wielkiego wydarzenia. Każdego 13-go dnia miesiąca o godz. 17:30 odmawiamy Różaniec Fatimski.

15 III ŚRODA, ŚW. KLEMENSA MARII HOFBAUERA, KAPŁANA

• Patron dzisiejszego dnia był zakonnikiem, redemptorystą, apostołem Warszawy. Główny klasztor znajduje się przy ul. Karolkowej 49 w Warszawie na Woli. Tam też jest siedziba polskiej prowincji zakonu Ojców Redemptorystów. Tej prowincji podlega dzieło realizowane przez o. Rydzyka w Toruniu.

17 III PIĄTEK, ŚW PATRYKA, BISKUPA, GŁÓWNEGO PATRONA IRLANDII

• Patron dnia dzisiejszego pochodzi z terenów dzisiejszej Anglii. Jako szesnastoletni chłopiec został porwany przez piratów i sprzedany do niewoli w Irlandii. W czasie przymusowego pobytu na Zielonej Wyspie zdecydował się swe życie poświęcić Bogu. W 432 r. został wyświęcony na biskupa Irlandii. Tu rozpoczął działalność misyjną wśród pogańskich plemion, tłumacząc im trudne prawdy wiary na prostych przykładach, obrazując tajemnicę Trójcy Świętej trójlistną koniczynką. Po dziś dzień potrójny listek zielonej koniczyny jest symbolem niezwykle ważnym dla Irlandczyków.

• Dzisiaj w naszym kościele nabożeństwo Drogi Krzyżowej o godz. 17:00 i 18:30.

18 III SOBOTA, ŚW. CYRYLA, BISKUPA W JEROZOLIMIE

• Msza św. sanktuaryjna w intencjach zbiorowych o godz. 18:00. Poprzedzi ją dziękczynno-błagalna modlitwa różańcowa o godz. 17:30.

19 III 3. NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

• Pod datą 19 marca czcimy św. Józefa. Ponieważ w tym roku dzień ten zbiega się z Niedzielą Wielkiego Postu, jego uroczystość będziemy obchodzić jutro, 20 marca. Wszystkim dzisiejszym solenizantom życzymy: „zdrowia i szczęścia i błogosławieństwa przez ręce Maryi”.

• Nabożeństwo Gorzkich Żali o godz. 17:00 z wystawieniem Najświętszego Sakramentu, kazaniem pasyjnym i procesją eucharystyczną.

20 III PONIEDZIAŁEK, UROCZYSTOŚĆ ŚW. JÓZEFA OBLUBIEŃCA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY

• Św. Józef był z zawodu cieślą. Mieszkał w Nazarecie w północnej Palestynie. Jest Patronem Kościoła Powszechnego, wspólnot lokalnych oraz ojców i rodzin chrześcijańskich.

21 III WTOREK, ŚW. EMILII I ŚW. MIKOŁAJA Z SZWAJCARII

• Dzień Osób z Zespołem Downa. Jest to choroba genetyczna objawiająca się niedorozwojem umysłowym i charakterystycznymi cechami fizycznymi. Wykryto ją pod koniec XIX w. Chodząc po kolędzie, spotykałem się z powyższą chorobą. Byłem pełen podziwu dla rodziców, jak wielką troskliwością otaczali chore dziecko, które z kolei odwzajemniało się szczególną miłością i przywiązaniem. Feministki i niektóre ugrupowania domagają się w Sejmie prawa do usuwania płodu ludzkiego z chorobą Zespołu Downa. Przeciw takiej możliwości protestują obrońcy życia, mówiąc, że nie wolno zabijać człowieka tylko dlatego, że jest chory. Zwłaszcza w dniu dzisiejszym pamiętajmy w swoich modlitwach o tych, którzy bronią każdego ludzkiego istnienia od chwili poczęcia do naturalnej śmierci.

24. III PIĄTEK, ŚW. KATARZYNY SZWEDZKIEJ

• Narodowy Dzień Życia. Chodzi głównie o takie zagrożenia jak aborcja, czyli zabijanie nienarodzonych dzieci, i eutanazja, czyli uśmiercanie na życzenie, zwłaszcza osób starszych i długotrwale chorych.

• Dzisiaj w naszym kościele nabożeństwo Drogi Krzyżowej o godz. 17:00 i 18:30.

25 III SOBOTA, UROCZYSTOŚĆ ZWIASTOWANIA PAŃSKIEGO

• Zwiastować, oznacza zapowiadać, uroczyście ogłaszać. Na 9 miesięcy przed Bożym Narodzeniem Kościół przypomina fakt powiadomienia Maryi, że Bóg wybrał ją na matkę Chrystusa, Syna Bożego. Zobacz opis Zwiastowania w Ewangelii św. Łukasza, rozdział 1, wersy 26-38.

• Dzisiaj przypada DZIEŃ ŚWIĘTOŚCI ŻYCIA. Życie człowieka rozpoczyna się od poczęcia w łonie matki jako owoc miłości rodziców, i trwa aż do naturalnej śmierci. W uroczystość Zwiastowania Maryi prośmy Boga Stwórcę, aby obrońcy życia ludzkiego nie zrażali się trudnościami i w sposób zdecydowany stali po stronie życia poczętego dziecka.

• Msza św. sanktuaryjna w intencjach zbiorowych o godz. 18:00. Poprzedzi ją dziękczynno-błagalna modlitwa różańcowa o godz. 17:30.

26 III 4. NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU.

• W naszej parafii rozpoczynają się dzisiaj REKOLEKCJE WIELKOPOSTNE (26-29 marca).

• Nauki rekolekcyjne w dniu dzisiejszym podczas każdej Mszy św. będzie głosił ks. Kamil Falkowski. Więcej o rekolekcjoniście można przeczytać w dziale „Z życia parafii”.

• Koło Przyjaciół Radia Maryja zaprasza na Mszę św. o godz. 9:00 i spotkanie formacyjne w domu parafialnym. Po każdej Mszy św. zbiórka ofiar do puszki na dalszy rozwój Radia Maryja i Telewizji Trwam.

• Jak zwykle w IV Niedzielę miesiąca suma o godz. 12:00 będzie odprawiana w języku łacińskim ze śpiewem chorału gregoriańskiego.

• Nabożeństwo Gorzkich Żali o godz. 17:00 z wystawieniem Najświętszego Sakramentu, kazaniem pasyjnym i procesją eucharystyczną.

27 III PONIEDZIAŁEK, 2. DZIEŃ REKOLEKCJI WIELKOPOSTNYCH

• Nauki rekolekcyjne:

• dla dorosłych podczas Mszy św. o 9:00 i o 19:00;

• dla młodzieży studiującej, pracującej i uczącej się o 20:00 w sali domu parafialnego. Najpierw wyświetlony zostanie film, a po nim będzie krótka nauka.

• dla dzieci z klas I-III o 10:45, najpierw program ewangelizacyjny na sali gimnastycznej w szkole, następnie o 12:00 katecheza w kościele.

• dla dzieci z klas IV-VI o 10:45, najpierw katecheza w kościele, następnie o 12:00 program ewangelizacyjny na sali gimnastycznej w szkole.

• Spowiedź: rano od 8:30 i wieczorem od 18:00.

• W czasie trwania rekolekcji w dni powszednie nie ma Mszy św. o 18:00.

28 III WTOREK. 3. DZIEŃ REKOLEKCJI WIELKOPOSTNYCH

• Nauki rekolekcyjne:

• dla dorosłych podczas Mszy św. o 9:00 i o 19:00;

• dla młodzieży o 20:00 w sali domu parafialnego;

• dla dzieci z klas I-III o 10:45 katecheza w kościele, następnie o 12:00 program ewangelizacyjny na sali gimnastycznej w szkole.

• dla dzieci z klas IV-VI o 10:45 program ewangelizacyjny na sali gimnastycznej w szkole, w tym przygotowanie do spowiedzi. Następnie o 12:00 katecheza w kościele, sakrament spowiedzi i adoracja Jezusa.

• Spowiedź: rano od godziny 8:30 i wieczorem od godziny 18:00.

• Od 18:00 do 19:00 wystawienie i adoracja Najświętszego Sakramentu.

• Dzisiaj przypada Dzień Dziękczynienia za Koronację obrazu MB Tęskniącej.
  Uroczysty Apel Jasnogórski o godz. 21:00. Poprzedzi go modlitwa różańcowa o godz. 20:30. Serdecznie zapraszamy na wspólną modlitwę wszystkich czcicieli Maryi Tęskniącej z naszej parafii i okolic.

29 III ŚRODA. 4. – OSTATNI DZIEŃ REKOLEKCJI WIELKOPOSTNYCH

• Nauki rekolekcyjne

• dla dorosłych podczas Mszy św. o 9:00 i o 19:00;

• dla młodzieży podczas Mszy św. o 20:00 w kościele;

• dla dzieci z klas I-III o 10:45 podczas Mszy św. w kościele

• dla dzieci z klas IV-VI o 12:00 podczas Mszy św. w kościele.

• Spowiedź: rano od godziny 8:30 i wieczorem od godziny 18:00.

31 III PIĄTEK

• Dzisiaj w naszym kościele nabożeństwo Drogi Krzyżowej o godz. 17:00 i 18:30.

REKOLEKCJE DLA MAŁŻEŃSTW

W dniu dzisiejszym rozpoczynają się rekolekcje dla małżeństw w Laskach k/Warszawy w Domu Rekolekcyjnym prowadzonym przez Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża.

Trwają od piątku od godz. 17.30 do Niedzieli do ok. godz. 14.30. Zgłoszenia przyjmują Freda i Arkadiusz Miąskiewiczowie, tel.: 22 613 21 98; 692 699 327 lub e-mail: [email protected].

Więcej informacji: www.malzenstwo.pl/terminy-dla-malzonkow/

1 IV PIERWSZA SOBOTA MIESIĄCA

• Dzisiaj przypada 10. rocznica (2007 r.) rozpoczęcia w naszej archidiecezji posługi biskupiej przez arcybiskupa kardynała Kazimierza Nycza, metropolitę warszawskiego. Pamiętajmy w naszych modlitwach o księdzu Arcybiskupie.

• Różaniec w intencjach dziękczynno-błagalnych o godz. 17:30.

• Msza św. sanktuaryjna o godz. 18:00 w intencjach zbiorowych z racji Pierwszej Soboty Miesiąca będzie o Niepokalanym Sercu NMP. Po Mszy św. wystawienie Najświętszego Sakramentu i modlitwy.

2 IV 5. NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU

• W dniu dzisiejszym przypada 12. rocznica śmierci papieża Jana Pawła II. Odszedł on do Domu Ojca 2 kwietnia 2005 r. Za życia ogłaszał świętymi innych, a sam został uznany za świętego najpierw przez ludzi, którzy w dniu jego pogrzebu wołali „Santo Subito”, czyli „natychmiast święty”, następnie w Niedzielę Miłosierdzia Bożego 27 kwietnia 2014 r. świętym ogłosił go papież Franciszek.

• Niedziela Miesięcznej Adoracji Najświętszego Sakramentu.

• Po sumie wystawienie Najświętszego Sakramentu i modlitwy.

• Gorzkie Żale o godz. 17:00 z nauką pasyjną i procesją eucharystyczną.

• Od 5-tej Niedzieli Wielkiego Postu aż do zakończenia nabożeństwa Męki Pańskiej w Wielki Piątek można utrzymywać zwyczaj zasłaniania Krzyży.

Msze Św. w naszej świątyni:

- w dni powszednie: 7.00 i 18.00

- w niedziele: 7.00, 9.00, 10.30 dla dzieci, 12.00 i 18.00

Spowiedź: na pół godziny przed Mszą Świętą i podczas Mszy

Kancelaria czynna: od poniedziałku do piątku w godz. 8.00-9.00 i 16.00-17.00

Telefon: (0-22) 648 38 46

nr konta bankowego Parafii: 89 1240 2135 1111 0000 3870 8501

Parafialny Zespół Caritas: magazyn czynny w drugą i czwartą sobotę miesiąca 10.00-11.00 w Domu Parafialnym, ul. Przyczółkowa 56,

nr konta bankowego: 93 1240 2135 1111 0010 0924 9010

e-mail: [email protected]

e-mail Wiadomości Powsińskich: [email protected]

http: parafia-powsin.pl

Bóg zapłać za ofiary na pokrycie kosztów druku gazetki!

Redakcja WP działa pod opieką ks. Lecha Sitka. Sprawy dotyczące parafii Powsin opracowuje ks. Jan Świstak. Redaktor Naczelny: Agata Krupińska, Redakcja: Maria Zadrużna, Teresa Gałczyńska, Justyna i Michał Chodakowscy, Aleksandra Kupisz-Dynowska, Tomasz Wyszyński.

Nakład: 350 egz.