Wyszukiwarka wiadomości

Niedaleko Warszawy położona jest miejscowość, w której dzieje się wiele dobra duchowego – to Niepokalanów. Jak napisano na stronie www.niepokalanow.pl: „Niepokalanów to miejsce oddane Niepokalanej na Jej wyłączną własność. Założyciel tego grodu Matki Bożej, św. Maksymilian Maria Kolbe, przybył tu w 1927 r. wraz z grupą 20 braci. W szczerym polu postawił figurkę Niepokalanej. Takie były skromne początki.” Obecnie jest to intensywnie działający ośrodek kultu religijnego, maryjnego: działa radio, wydawnictwo, organizowane są rekolekcje i studia podyplomowe, działa tu Centrum Modlitwy o Pokój. To miejsce, do którego warto zajrzeć niezależnie od pory dnia i roku. Drzwi są tam zawsze otwarte, nawet w środku nocy, ponieważ trwa tam Wieczysta Adoracja w Kaplicy Pokoju.

Na całym świecie, w 12 krajach (12 wybranych miejscach) powstaną Kaplice Pokoju stanowiące „12 Gwiazd w Koronie Maryi Królowej Pokoju”. Mają one tworzyć Światowe Centrum Modlitwy o Pokój. W miejscach tych, pod opieką Matki Bożej, trwać będzie Wieczysta Adoracja Najświętszego Sakramentu. Do chwili obecnej powstały kaplice w: Betlejem w Izraelu, Medjugorie w Bośni i Hercegowinie, Oziornoje w Kazachstanie, Jamusukro na Wybrzeżu Kości Słoniowej, Namyang w Korei Południowej i Kibeho w Rwandzie. Siódma Kaplica Pokoju powstaje w Dagupan na Filipinach, a ósma powstała w Polsce, właśnie w Niepokalanowie. Idea utworzenia dwunastu Światowych Centrów Modlitwy o Pokój powstała w Polsce, a jej pomysłodawcami były osoby, które w 2008 r. w Radomiu założyły Stowarzyszenie Communita Regina della Pace (Stowarzyszenie Królowej Pokoju). Celem stowarzyszenia jest apostolstwo adoracji Eucharystycznego Chrystusa oraz wspieranie wszelkich inicjatyw podejmowanych na rzecz budowania pokoju i pojednania między ludźmi. Inspiracją do podjęcia tych działań był św. Papież Jan PawełII, który był orędownikiem pokoju oraz apel Benedykta XVI z roku 2007, w którym zachęcał każdego chrześcijanina do budowania pokoju.

Niepokalanów, jako siedzibę Światowego Centrum Modlitwy o Pokój wybrano ze względu na naznaczenie tego miejsca obecnością św. Maksymiliana Kolbe, który w czasie II wojny światowej, w obozie koncentracyjnym w Auschwitz oddał swoje życie za drugiego, nieznanego Mu człowieka. Św. Maksymilian Kolbe całe swoje życie zawierzył Maryi Niepokalanej, a Jego wielkim pragnieniem było właśnie powstanie Kaplicy Wieczystej Adoracji w Niepokalanowie. Św. Maksymilian Kolbe w jednym ze swoich listów, który przesłał do Polski z misji w Japonii, w 1934 r., pisał, jak wyobraża sobie bazylikę w Niepokalanowie i ołtarz adoracji Najświętszego Sakramentu. Okazało się, że przygotowany właśnie projekt kaplicy pokrywał się z wizją św. Maksymiliana Kolbe! Ojciec Maksymilian Kolbe pisał:„…

Zapewne bazylika będzie spora według potrzeby, ale uboga i piękna harmonią wszystkich części, zgranych do jej jedynego celu: zbawić i uświęcić, jak najwięcej dusz przez Niepokalanów (…) wyobrażam sobie piękną figurę Niepokalanej w wielkim ołtarzu, a na jej tle, pomiędzy rozłożonymi rękami monstrancja w ciągłym wystawieniu Przenajświętszego Sakramentu. Bracia na zmianę adorują. Kto zagląda do kościoła, pada na kolana, adoruje, spogląda na twarz Niepokalanej, odchodzi, a Ona z Panem Jezusem jego sprawę załatwia….”

Projekt Kaplicy Adoracji w Niepokalanowie został przygotowany przez gdańską pracownię Drapikowski Studio, artystów Mariusza i Kamila Drapikowskich (to w ich pracowni powstają ołtarze Adoracji do wszystkich 12 Centrów Modlitwy o Pokój na świecie). Przepiękny Ołtarz Adoracji został wykonany ze srebra, złota i kryształu. W centrum ołtarza znajduje się naturalnej wielkości, wykonana ze srebra postać Maryi z otwartymi w geście zaproszenia dłońmi - jest bramą prowadzącą do Chrystusa. 20-centymetrowa rozświetlona, Hostia - Eucharystyczny Chrystus (Monstrancja) została umieszczona pod sercem Maryi – wyłania się spod rozchylonych szat Niepokalanej. Postać Maryi otacza wieniec ze srebrnych lilii oraz promienie wykonane na kolejnych warstwach szkła kryształowego. Lilie są symbolem czystości i odnoszą się do Niepokalanego Poczęcia Maryi. Podświetlone lilie, razem ze słonecznymi promieniami rozchodzącymi się wokół Maryi, tworzą wokół postaci Maryi świetlistą poświatę, podobną do tej, w której ukazała się Maryja, podczas objawień w Lourdes, Guadelupe i Fatimie. Na jednej z warstw kryształu znajdzie się 12 szlifowanych kamieni, symbolizujących 12 gwiazd z apokaliptycznej wizji św. Jana, które znajdują również odzwierciedlenie na Cudownym Medaliku z Niepokalanowa. Muszę powiedzieć, że ołtarz rzeczywiście robi duże wrażenie. W każdym razie na pewno miejsce to sprzyja cichej adoracji i modlitwie.

Konsekracja Kaplicy Pokoju w Niepokalanowie odbyła się 1 września 2018 roku, wtedy też odbyła się uroczysta inauguracja Światowego Centrum Modlitwy o Pokój – „Gwiazdy Niepokalanej”, która rozpoczęła wieczystą adorację w intencji pokoju płynącą z Polski na świat. Data ta znana chyba wszystkim Polakom - rocznica wybuchu II wojny światowej była chyba odpowiednia, by wskazać na potrzebę nieustającej modlitwy w intencji pokoju. Wcześniej ołtarz został poświęcony przez papieża Franciszka. Każdy z ołtarzy do Kaplic Pokoju błogosławiony jest przez Ojca Świętego. Do Niepokalanowa szczególnie warto przyjechać w pierwszą sobotę miesiąca tradycyjnie przypisaną obchodom Niepokalanego Serca Maryi – wtedy przyjeżdżają tu ci, którzy chcą zawierzyć Niepokalanej, siebie i swoich najbliższych, firmy, parafie, a nawet władze samorządowe. W Niepokalanowie w każdą pierwszą sobotę miesiąca odbywa się, bowiem spotkanie połączone z zawierzeniem Niepokalanemu Sercu NMP: „Oddaj się Maryi”. Niektórzy przybywają już w piątek, kiedy to różańcem (I i II cześć) i wieczorną Mszą św. w kaplicy św. Maksymiliana Kolbe rozpoczyna się maraton nocnego, modlitewnego czuwania, adoracji przed Najświętszym Sakramentem w Kaplicy Pokoju, przed obchodami pierwszej soboty miesiąca. Rano w sobotę można odśpiewać Godzinki i uczestniczyć w odmawianiu ostatniej części różańca, a potem konferencja przygotowująca do zawierzenia Maryi połączona ze świadectwami pokazującymi działanie Maryi Niepokalanej w życiu ludzi. O godzinie 11.00 najważniejsza część dnia - Msza św. z zawierzeniem siebie i wszelkich swoich spraw Matce Bożej. Po Eucharystii ma miejsce nabożeństwo wynagradzające za grzechy popełnione przeciw Niepokalanemu Sercu Maryi i przyjęcie chętnych do Rycerstwa Niepokalanej. Po zakończeniu nabożeństw ojcowie franciszkanie zapraszają na ciepły posiłek – muszę powiedzieć, że grochówka jest fantastyczna, a do tego jeszcze ciepłe, świeżutkie bułeczki. Kiedy pojawiłam się tam 1 czerwca br. byłam zaskoczona, jak wiele osób przybywa do Niepokalanowa, aby powierzyć swoje życie, swoje problemy Matce Bożej. Ludzie w swoich świadectwach jednoznacznie wskazują, że wszystko w ich życiu się zmieniło, oczywiście na lepsze, gdy postawili na Maryję.

Dlatego jeśli potrzebujesz pomocy, chcesz coś zmienić w swoim życiu, to zacznij się modlić do Maryi, przyjedź do Niepokalanowa i powierz Jej swoje życie, a szybko zobaczysz, jak wiele Ona może dokonać.

Agata Krupińska

POD OKUPACJĄ NIEMIECKĄ

Pomimo podpisania 26 stycznia 1934 r. w Berlinie, przez rządy Polski i Niemiec, deklaracji o niestosowaniu przemocy i układu między Polską a Związkiem Radzieckim zawartego w Moskwie 25 lipca 1932 r. i przedłużonego 5 maja 1934 r., mającego obowiązywać do końca 1945 r., oba te kraje, we wzajemnej zmowie, najechały naszą Ojczyznę we wrześniu 1939 r., depcząc zawarte traktaty.

Na nic się zdały traktaty zawarte w kwietniu 1939 r. przez rząd polski z rządami Wielkiej Brytanii i Francji, gwarantujące przyjście z pomocą wojskową zaatakowanej stronie. W obliczu agresji Niemiec na Polskę, nasi „sojusznicy” praktycznie, poza wypowiedzeniem wojny, nie wykonali żadnej operacji wojskowej. Nie chcieli umierać za Gdańsk. Kolejny raz pozostaliśmy na polu walki sami. W żaden sposób, osamotnieni i zdradzeni, nie mogliśmy sprostać dwóm potężnym agresorom. Międzynarodowy socjalizm z narodowym socjalizmem podzielili się Polską. Dla naszego narodu zaczynała się mroczna noc okupacji. Okupant niemiecki na Orstkomendanta Wilanowa mianował lekarza z Berlina – Wedla.

Po przerażeniu, spowodowanym klęską wrześniową powoli mijał w kraju szok, podobnie było w Wilanowie. Dobrym tego przykładem była uroczystość, która się odbyła w dniu Wszystkich Świętych 1939 r. przy wojskowej kwaterze na cmentarzu parafialnym, poprowadzona przez proboszcza Jana Krawczyka, a zorganizowana przez okolicznych mieszkańców. Przybyli oni, pomimo stacjonującego w Majątku wojska i obecności volksdeutschy, na groby żołnierskie z bukietami białych i czerwonych kwiatów.

Jak wspominają mieszkańcy Wilanowa, Powsina i Zawad, miejscowi kierownicy szkół, Adam Worobczuk, Franciszek Pieniak i Władysław Lerch, już w listopadzie – grudniu 1939 r., podjęli próby samokształcenia, kładąc szczególny nacisk na naukę zakazanej historii. Okupant dopuszczał kształcenie polskiej młodzieży, praktycznie tylko na poziomie szkoły powszechnej i nauki zawodu. Aktywność społeczna kierowników szkół, zaufanie, jakim się cieszyli wśród mieszkańców i zapewne ich zaangażowanie w działalność na rzecz walki podziemnej, spowodowały ich aresztowanie, a następnie rozstrzelanie wiosną 1940 r. w Palmirach, wsi położonej na terenie Puszczy Kampinoskiej. Taki sam los spotkał wilanowskiego proboszcza ks. dr Jana Krawczyka i członka miejscowej Straży Obywatelskiej – Jana Lepiankę. Kierownictwo szkoły powszechnej w Wilanowie po zamordowanym Adamie Worobczuku, objął w 1940 r. Józef Kotlarski. Funkcję pełnił do zakończenia okupacji. W Powsinie po Franciszku Pieniaku – Edmund Masojada, który również miał pod swoją opieką tamtejszy dom dla sierot. Po zakończeniu II wojny światowej zorganizował w Powsinie Gimnazjum Spółdzielczo – Handlowe, przez kilka lat był jego dyrektorem. Na Zawadach po zamordowanym przez Niemców Władysławie Lerchu, kierownictwo tamtejszej szkoły powszechnej objęła Maria Spieradek, nauczycielka tej szkoły, pochodząca z Krakowa. Posadę piastowała do wybuchu Powstania Warszawskiego, następnie powróciła do Krakowa, gdy zmarła mieszkańcy Zawad pojechali do Krakowa na jej pogrzeb. Po okupacji, bardzo krótko kierownikiem szkoły był Władysław Dobrowolski, działacz PPS-u. Od 18 marca 1945 r. do 31 stycznia 1949 r. pełnił urząd prezydenta Torunia z nominacji sowieckiej. Czyli, gdy jeszcze trwała wojna on był już gotowy do współpracy z nową, sowiecką władzą okupacyjną. Czyżby można było przypuszczać, że już wcześniej nawiązał kontakt z agenturą sowiecką?

Powyższe zdjęcie przedstawia część grona pedagogicznego pracującego w wilanowskiej szkole podczas okupacji niemieckiej w latach 1939-45, siedzą od lewej: Waleria Rączkowska, Jadwiga Kwiecińska, Karolina Boczar, Michał Marczak, Józef Kotlarski – kierownik szkoły wilanowskiej, Eugenia Smorżyna, ksiądz Władysław Jędrych – wilanowski wikary, Janina Bielawska – mieszkała w Ochronce, Felicja Sarnecka – uczyła w szkole tylko podczas okupacji niemieckiej, stoją od lewej: Edmund Imielski, Michał Mroczek, Władysław Kowal, NN, Jan Kazimierczuk, Jan Nemec i Zygmunt Chrudzimski. Na zdjęciu nie ma, a uczyli w szkole: Maria Jasińska – żona wilanowskiego organisty, Henryk Kwieciński – mąż Jadwigi i Adam Dorot. Uczyli oni dzieci i młodzież z Wilanowa oraz Powsinka. Identyfikację nauczycieli pomagali mi przeprowadzić ich ówcześni uczniowie. Za ewentualne pomyłki przepraszam. Oprócz fizycznej likwidacji inteligencji wilanowskiej, czyli naturalnej siły przywódczej lokalnej społeczności, Niemcy uderzyli również w sferę gospodarczą ludności gminy Wilanów, jak również w Majątek Wilanowski. Na miejscowych gospodarzy nałożyli kontyngenty, a ziemię, ogrody, sady i fabrykę marmolady Majątku przejął w niemiecki zarząd tzw. Liegenschaft. Jego kierownikiem został, pochodzący z Poznania, Andrzej Szenic (23. 08. 1898 r. – 10. 06. 1970 r. syn Andrzeja i Wandy Arndt), podporządkowując sobie dotychczasowego administratora Jana Glińskiego i pozostałych pracowników. Właścicieli Majątku państwa Branickich pozbawił prawa decydowania o swojej własności.

Jak wspominają, pamiętający tamte czasy, Szenic nie był zbyt drobiazgowy i przymykał niejednokrotnie oczy, gdy z pól i ogrodów przywożono warzywa i owoce do pałacowej kuchni. Po zakończeniu okupacji Andrzej Szenic nie opuścił Wilanowa wraz z wojskami niemieckimi. W 1945 r. wziął w Wilanowie ślub z Zofią Starzyńską. Zmarł w Poznaniu i tam został pochowany. Willę, w której mieszkał w Wilanowie niektórzy mieszkańcy zwą „Szenicówka”.

Brakowało żywności. Ceny gwałtownie wzrosły. Już na początku 1940 r. zostały wprowadzone przez okupanta niemieckiego, kartki żywnościowe na podstawowe artykuły konsumpcyjne. Ponieważ przydział kartkowy był więcej niż skromny, zaistniała konieczność dowożenia jej ze wsi położonych wokół Warszawy. Niepoślednią rolę w żywieniu ludności Stolicy odegrały załogi kolejarskie wąskotorówek warszawskich, w tym i naszej kolejki wilanowskiej.

Na terenie Wilanowa, Powsina i Zawad, przy szkołach, zostały zorganizowane przez Komitet Samopomocy Społecznej, kuchnie wydające posiłki dla najuboższych i przesiedleńców z Pomorza i Wielkopolski. Komitetem kierował wilanowski nauczyciel, były wójt Wilanowa Jan Nemec. Nieocenionej pomocy Komitetowi udzielała hrabina Beata Branicka. Kuchnie te wydawały około tysiąca porcji dziennie, będących dla niektórych, jedynym posiłkiem w ciągu dnia.

W celu lepszej kontroli nad ludnością polską, okupant niemiecki zarządzeniem z dnia 25 lutego 1940 r. wprowadził nowe dowody osobiste - tzw. kenkarty. Niemców mieszkających w okolicznych wsiach zapisano na tzw. Volksliste, a osobom, którym nadano obywatelstwo niemieckie na tzw. Reichsliste. CDN…

Krzysztof Kanabus

OBUDŹ SIĘ WARSZAWO

Zaniepokojeni zagrożeniami moralnymi, które uaktywniły się w naszej Ojczyźnie, a nade wszystko w Warszawie, nasi księża i siostry zakonne wraz z członkami Redakcji „Wiadomości Powsińskich” dostrzegamy aktualność refleksji Bp Józefa Zawitkowskiego, wyrażanej w suplikacjach publikowanych w Naszym Dzienniku w czasie Wielkiego Postu i Wielkanocy 2019 r..

Na prośbęo możliwość za mieszczenia treści ostatniej z nich w naszym parafialnym miesięczniku Ksiądz Biskup odpisał: „Niech wołanie „Obudź się Warszawo” dotrze i do śpiących. Będę zaszczycony, gdy tekst będzie w „Wiadomościach Powsińskich”.

Ekscelencjo, Czcigodny Księże Biskupie, serdecznie dziękujemy za okazaną nam przychylność. – Panie Boże Wielki zapłać. Zważywszy na treść tej suplikacji oraz potrzebę chwili, wzrasta krąg osób podejmujących modlitwę za naszą Stolicę – Warszawę – za wstawiennictwem jej Patronów, a w szczególności bł. Władysława z Gielniowa, do którego z wielkim zaufaniem, modlił się nasz Naród w roku 1920, kiedy tyle bezbożnych zastępów szło na Warszawę.

Informujemy Waszą Ekscelencję, że parafia pw. św. Elżbiety w Powsinie, świadoma destrukcyjnego wpływu, wynikającego ze zmasowanego ataku na Kościół, duchowieństwo oraz na najmniejszą jednostkę społeczną, jaką jest rodzina, już od kilku miesięcy modli się za Warszawę, organizując w naszym Sanktuarium Matki Bożej Tęskniącej (w każdą pierwszą sobotę miesiąca o godz. 18.00), nabożeństwo pokutne w różnych,licznych intencjach np. ostatnia - wynagradzająca za grzechy pijaństwa.

Oprac. Teresa Gałczyńska

Obudź się Warszawo! – cz. 1 bp Józef Zawitkowski

Jest tyle sił w Narodzie

jest taka siła ludzi

niechże w nie duch Twój zstąpi

i śpiące niech pobudzi (St. Wyspiański)

Jam nie prorok.

Biskupem jestem

od pracowitych Borynów,

obywatelem Warszawy jestem

i to honorowym.

Uśpiony byłem.

Wybudziliście mnie

swoimi pacierzami.

Bóg mi język rozwiązał,

nogi od niemocy uwolnił,

więc stoję i krzyczę:

Warszawo, obudź się!

Warszawo, Ty moja Warszawo!

Nie poznaję Cię, Warszawo,

nieujarzmiona, wierna i krwawa.

O miasto moje,

moje święte Jeruzalem

Świńskie ryje rzucają

na Twe święte kamienie.

Owoce święte płaczą,

bo rzucone są na zgnojenie.

Jam chłop z chłopa,

dumny chłopów wiarą,

mądrością i siłą.

Bracia moi!

Czyście chłopski rozum stracili?

Diamentem byliście Narodu,

skarbem Świętego Kościoła.

Dlaczego przystaliście do bezbożnych?

Ten, co lekarzem był nijakim,

do chłopów przystał,

i tu parobkiem jest kiepskim

bo serce ojca by zapłakało,

gdybyś Ty orał inacy.

***

Nauczyciele Kochani!

Moja Pani Pietrzakowa,

moja profesor Trawińska,

byłyście dla mnie i panią,

i matką, bo byłem sierotą.

Pani z tajnych kompletów w Rawie,

coś uczyła za darmo,

ale za cenę swojego życia.

Tyś wiedziała, że nauczyciel

to nie zawód – to powołanie!

Powiedz to synowi.

Szkołę i dzieci każe zostawić

za tysiąc złotych na rękę.

Jaki wstyd!

Szkoło moja rodzona,

nie płacz!

O moje Siłaczki,

O moi Nauczyciele Królików,

O moje Święte Męczennice,

coście wychowały pokolenia

Świętych, Uczonych

i Mężnych Polaków.

Wołajcie ze mną

Od głupoty i bezbożnej szkoły

zachowaj nas Panie!

Warszawo!

Przecież miałaś

Collegium Nobilium,

a tak schamiałaś.

Były w historii

różne strajki szkolne:

o język, o historię, o krzyż.

Teraz w historii pokażą

organizatora

i najgłupszy strajk szkolny

o 1000 zł. na rękę.

O biedna szkoło moja!

***

75. ROCZNICA POWSTANIA WARSZAWSKIEGO

Powstanie w Warszawie rozpoczęło się 1 sierpnia 1944 roku. Tego dnia na rozkaz Dowódcy Armii Krajowej, gen. Tadeusza Komorowskiego „Bora” o godz. 17.00 podjęto działania zbrojne mające na celu wyzwolenie stolicy. Celem AK było nie tylko wyzwolenie Warszawy, ale również jej utrzymanie przez kilka dni, tak, aby wobec Sowietów, którzy zbliżali się do prawego brzegu Wisły wystąpić w roli wolnych gospodarzy Polski. Powstańcy walczyli z przeważającymi siłami wroga – Niemcy skierowali do walki wszelkie dostępne formacje tak, aby jak najszybciej stłumić Powstanie. Walka trwała nie kilka, ale aż 63 dni. Niestety ze względu na brak żywności i wody w dniu 2 października 1944 r. Armia Krajowa zaprzestała walk w Warszawie – zginęło ok. 15 tys. Powstańców, a ok. 17 tys. poszło do niewoli. Zginęło również około 200 tys. warszawiaków – osób cywilnych. A potem Niemcy rozpoczęli systematyczne niszczenie Warszawy: mordowali, rabowali, palili i wysadzali, tak, aby nie pozostał kamień na kamieniu – miasto miało się jużnigdy nie podnieść z tej katastrofy. Natomiast Armia Czerwona, na rozkaz Stalina zatrzymała się na prawym brzegu Wisły i obserwowała kaźnię Warszawy. Józef Szczepański – Powstaniec Warszawski pisał wtedy „Czekamy ciebie, czerwona zarazo, byś wybawiła nas od czarnej śmierci” („Czerwona zaraza”) – niestety miał dużo racji. W Powstaniu brali udział również nasi parafianie, dlatego co roku spotykamy się, aby uczcić ich bohaterstwo – podobnie było w tym roku. 75. rocznica Powstania Warszawskiego w Powsinie rozpoczęła się minutą ciszy o godzinie 17.00, tuż przed rozpoczęciem Mszy św. zabiły dzwony i zawyły syreny – łza zakręciła się w oku. Eucharystia koncelebrowana była przez ks. Pawła Piotrowskiego z parafi i Dzieciątka Jezus z Warszawy, oraz ojca Pascala – barnabitę, a także Proboszcza Lecha Sitka. Ksiądz Paweł Piotrowski podzielił się z nami swoimi osobistymi przemyśleniami dotyczącymi Powstania Warszawskiego – na początku zacytował słowa pieśni powstańczej „Warszawskie dzieci”. A potem przedstawił historię jednego z tych opisywanych w pieśni dzieci – swojego ojca. Było to bardzo wzruszające – jego ojciec był jednym z najmłodszych powstańców, miał zaledwie 14 lat – walczył na warszawskim Czerniakowie.

Mimo młodego wieku doświadczył już tragedii w swoim życiu, ponieważ jego ojciec, a dziadek ks. Pawła zginął w obronie Warszawy we wrześniu 1939 r. – niestety do dziś rodzina nie zna jego mogiły. To nie koniec – w ulicznej egzekucji w kwietniu 1944 r. Niemcy zamordowali matkę młodego powstańca (babcię ks. Pawła) – tata ks. Pawła został sierotą. Te doświadczenia sprawiły, że bardzo szybko musiał osiągnąć dojrzałość. Dlatego ks. Paweł pokreślił, że jeśli są ludzie, którzy w głupi sposób stawiają pytanie: czy potrzebne było Powstanie Warszawskie?, to powinni stanąć twarzą w twarz przed Dziećmi Warszawy i z nimi porozmawiać. Jego ojciec wychował go i braci w kulcie umiłowania Boga i ojczyzny oraz kulcie Powstania Warszawskiego. A on sam dziękuje Bogu za to, że to polskie dziedzictwo zostało nam przekazane przez naszych rodziców i dziadków, za tę krew męczeńską, za to, że nie szczędzili swego życia, abyśmy mogli żyć w wolnej ojczyźnie.

Za poległych modliły się rodziny powstańców, przedstawiciele władz samorządowych z Wilanowa i Konstancina – Jeziorny oraz liczni parafianie, a także specjalni goście z wschodu – grupa polskich kombatantów. Oprawę muzyczną Mszy św. przygotował chór „Con Brio”.

Druga część obchodów odbyła się na Cmentarzu Powstańców Warszawy w Powsinie. Cmentarz ten powstał już w marcu 1945 r. tuż po wycofaniu się Niemców z Warszawy, jako pierwszy cmentarz powstańczy w Warszawie - początkowo były to dwie mogiły oraz brzozowy krzyż. Miejscem pochówku powstańców stała się działka ziemi ofiarowana na ten cel przez hrabinę Beatę Branicką. Na wozach konnych zwożono tam ciała powstańców ekshumowane z okolicznych terenów - starsi mieszkańcy Powsina nadal pamiętają niekończący się kondukt wozów z trumnami poległych. Powstał „Komitet Ekshumacji i Budowy Pomnika Powstańców”, którego członkami zostali m.in. przedstawiciele rodzin poległych oraz ks. Bronisław Krasowski – wikariusz w Powsinie. Komitetowi udało się już w połowie 1946 r. zgromadzić 750 tys. zł na zabudowę cmentarza. Pozwoliło to na przygotowanie projektu architektonicznego wraz z zadrzewieniem, który opracowali inżynierowie - Giertych i Wróblewski z Fabryki Papieru. Wykonania podjęli się inż. Kosiński, Wolski i bracia Książkowie z Klarysewa wspierani przez okolicznych mieszkańców. W ten sposób powstał prosty pomnik: Krzyż z czarnego granitu oraz białe zwycięskie skrzydła husarskie, a na dole, u podstawy pomnika, pojawił się napis: Bóg – Honor – Ojczyzna. Z tymi słowami na ustach umierali chłopcy i dziewczęta leżący w dwóch mogiłach położonych po obu stronach alei biegnącej do pomnika. Po bokach Krzyża ustawiono z czasem tablice z nazwiskami poległych. Cmentarz - pomnik udało się wybudować jednak jego otwarcie w 1947 r. stanęło pod znakiem zapytania ze względu na prześladowania żołnierzy AK przez UB. Tuż przed rocznicą powstania w dniu 30 lipca 1947 r. UB aresztowało wszystkich członków „Komitetu Ekshumacji i Budowy Pomnika Powstańców” – po 5 godzinach przesłuchań zwolniono ich do domów, zaś ks. Krasowskiemu polecono opuścić parafię powsińską. Ostatecznie Cmentarz-pomnik został odsłonięty 3 sierpnia 1947 r. przez matki poległych powstańców: panie Komorowską i Nerkową. Poświęcenia nekropolii dokonał ks. Konstanty Kostrzewski – proboszcz w Powsinie. Uroczystość ta stała się największą powojenną manifestacją o charakterze religijno-patriotycznym - wzięło w niej udział kilka tysięcy osób. W lutym 1996 r. Cmentarz został wpisany do rejestru zabytków. Natomiast w 2019 r. nekropolia została całkowicie wyremontowana dzięki staraniom Muzeum Powstania Warszawskiego oraz wojewody mazowieckiego (koszt 110 tys. zł). Na Cmentarz powędrowaliśmy w szyku procesyjnym – towarzyszyła nam orkiestra dęta – OSP Nadarzyn. Na Cmentarzu Powstańców w Powsinie spoczywa 63 żołnierzy Armii Krajowej i Batalionu Czesława Mączyńskiego, pochodzących z pobliskich miejscowości i Powsina. Jest ich tylu ile było dni powstania – tak jakby każdy dzień zebrał swoje żniwo, swoją ofiarę. Kibice Legii, tuż przed wejściem na cmentarz rozwinęli transparent z napisem: „Pamiętamy” i znakiem kotwicy powstańczej – Polski Walczącej. Ponadto odpalili białe i czerwone race tworzące flagę Polski. Na Cmentarzu wartę honorową trzymali policjanci z jednostki w Piasecznie oraz terytorialsi.

Rozpoczęliśmy odśpiewaniem Hymnu Polskiego. Miała miejsce krótka modlitwa za poległych oraz za pochowanego na tym cmentarzu w maju 2016 r. majora Stanisława Milczyńskiego ps. „Gryf”

dowódcę poległych powstańców, którą poprowadził: ks. Proboszcz Lech Sitek. Całość uroczystości poprowadził pan Wojciech Biliński, który również podzielił się z nami swoimi wspomnieniami z Powstania – Powstanie w oczach dziecka, bo miał wtedy zaledwie 5 lat. Powstanie spędził na Wilczej 22 – stał w niewielkim oddaleniu od domu, gdy jak powiedział gruchnęły 2 bomby, dom został zniszczony, zginęło 30 osób, w tym jego siostra i brat. Zapamiętał palące się szczątki latające w powietrzu i zapamiętał mamę, która z 5 piętra zjeżdżała na dół po poręczy, bo schodów już nie było. Potem zapamiętał jak byli wyprowadzani z Powstania przez Wermacht do obozu w Pruszkowie. W obozie mama w zamian za zegarek - złoty Patek otrzymała od Niemca dwa bochenki chleba. Na szczęście przeżyli. Pan Biliński, co roku 1 sierpnia jeździ na ul. Wilczą, klęka na podwórku i odmawia „Ojcze nasz” oraz „Zdrowaś Mario” modląc się za siostrę i brata oraz innych, którzy zginęli i zapala tam świecę. Mama pana Wojciecha nigdy na Wilczą po wojnie nie pojechała.

Następnie odbył się Apel Poległych – odczytano znane nam nazwiska i pseudonimy pochowanych tam Powstańców. Oddział policji oddał salwę honorową. Następnie zostały złożone wieńce w imieniu: kombatantów, władz samorządowych Wilanowa i Konstancina-Jeziorny, mieszkańców Bielawy i Ochotniczej Straży Pożarnej, posła RP pana Andrzeja Melaka, Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów z Konstancina, kibiców klubu Legia – Warszawa, rodzin poległych oraz rodziny pana Majora Wilczyńskiego. Przemówienia wygłosili przedstawiciele Sejmu oraz władz samorządowych.

Podczas uroczystości można było nabyć album „Nasi bohaterowie” opracowany przez ks. prałata Jana Świstaka, opisujący historię cmentarza oraz życiorysy poległych powstańców. Podczas uroczystości dostępne były również wspomnienia Majora Wilczyńskiego. Uroczystość zakończył koncert “Drżące serce w plecaku” Harmonium Consulting.

Agata Krupińska

SZEŚĆDZIESIĘCIOLECIE ŚWIĘCEŃ KAPŁAŃSKICH KS. BOGDANA JAWORKA

Dnia 2 sierpnia br. świętowaliśmy 60-lecie święceń kapłańskich księdza kanonika Bogdana Jaworka. Wieczorna Msza św. zgromadziła wielu parafian, byli obecni także krewni księdza, przyjaciele oraz wdzięczni parafianie spoza Powsina, z poprzednich placówek księdza. Ksiądz Jubilat odprawił Mszę św., śpiewał chór parafialny „Con Brio”.

Podczas kazania ksiądz kanonik wspominał dzień swoich święceń. Przyjął je z ręki Prymasa Tysiąclecia kardynała Stefana Wyszyńskiego w warszawskiej katedrze Św. Jana Chrzciciela, w święto Matki Boskiej Anielskiej. Święconych było 21 kleryków i nikt – jak podkreślił ksiądz Bogdan – nie porzucił stanu kapłańskiego. Większość z nich już zmarła, żyje tylko jeszcze czterech księży z tego rocznika. Święceni wybrali właśnie księdza Bogdana na swojego przedstawiciela do złożenia Księdzu Prymasowi podziękowań. Z pewnością już wtedy nasz mistrz ambony zdradzał niepospolite zdolności oratorskie, więc wybór był oczywisty. Ksiądz Jubilat podkreślał niezwykłość patronatu Matki Bożej podczas całej swojej drogi życiowej. Urodził się na terenie parafii p.w. Matki Boskiej Anielskiej w Skolimowie, święcenia kapłańskie przyjął w święto Matki Boskiej Anielskiej, Mszę św. prymicyjną odprawił w kościele p.w. Wniebowzięcia NMP w Konstancinie, a piękne jubileusze 50-lecia i 60-lecia kapłaństwa przeżywał przed Matką Bożą Tęskniącą w Powsinie. Może, dlatego ulubioną pieśnią księdza Bogdana jest utwór: „Bądź pozdrowiona Dziewico, Maryjo”, którą chór parafialny wykonuje zawsze ze szczególną dedykacją właśnie księdzu kanonikowi. Po Mszy świętej, podczas której wierni licznie przystąpili do komunii świętej w intencji Jubilata, przedstawiciele wszystkich parafialnych zespołów ustawili się w długiej kolejce do życzeń. Byli przedstawiciele Bractwa Trójcy Przenajświętszej, Powsinianie, Zespól 30+, kółka różańcowe, przedstawiciele parafialnego koła Rodziny Radia Maryja, „Wiadomości Powsińskich”, chóru parafialnego oraz innych zespołów, a także indywidualni życzeniodawcy.

Wspólny śpiew: „Życzymy, życzymy...”, kwiaty, uściski, a to jeszcze nie koniec...Okazało się, że Dyrektor Centrum Kultury Wilanów Pan Robert Woźniak wraz ze współpracującym zespołem z powsińskiego domu kultury przygotowali niespodziankę dla księdza Jubilata. Wszyscy zostali zaproszeni do domu parafialnego, gdzie już czekał olbrzymi, wspaniały tort. Obsiedliśmy stół wokoło i w radosnym gwarze pałaszowaliśmy pysze ciasto, słodycze i napoje.Cała uroczystość jubileuszu była dla nas doświadczeniem radości i wdzięczności Bogu za dar kapłaństwa dla Kościoła, za dar osoby dla wspólnoty parafialnej.

Czcigodnemu Księdzu Jubilatowi dziękujemy za sześćdziesiąt lat Chrystusowego kapłaństwa, za poruszające sumienia homilie, za formacje tych sumień w konfesjonale, za sakramentalne jednoczenie nas z Panem Bogiem. Dziękujemy za dwadzieścia lat z nami w Powsinie!

Życzymy wielu łask Bożych i opieki Maryi - Wniebowziętej Anielskiej Tęskniącej na dalsze lata posługi duszpasterskiej!!!

Maria Zadrużna

SPRAWDZONE PORADY

Już od dzieciństwa, moimi „najlepszymi powierniczkami” były i są książki. Interesują mnie różne rodzaje i gatunki literackie, które do chwili obecnej poznaję, a potem wspólnie omawiam m.in. na spotkaniach Dyskusyjnego Klubu Książki w wilanowskiej bibliotece przy ul. Kolegiackiej. Wiedzę praktyczną, pomocną w życiu codziennym czerpałam i czerpię także z przekazów rodzinnych, sąsiedzkich oraz z wielu poradników. Do bestsellerów wśród poradników nadal zalicza się„Dom bez tajemnic”, niezapomnianej Ireny Gumowskiej-Dąbrowskiej. Znajdziemy w nim ciągle aktualne, praktyczne odpowiedzi na nurtujące nas pytania: np. Jak wywabiać plamy? Czym zastąpić chemiczne środki piorące? Jak pozbyć się moli lub karaluchów? Jak odświeżyć meble? Jak poradzić sobie z farbującą odzieżą? Jak usunąć osad z kabiny prysznicowej czy z sedesu, czym umyć okna, żeby nie pozostawić smug? …

Oto tylko kilka przykładów wypróbowanych porad, wziętych zarówno z poradnika, jak i przekazanych mi przez mamę, siostry czy sąsiadki:

• Do umycia wanny czy armatury łazienkowej użyj szamponu.

• Osad na szkle kabiny prysznicowej usuń płynem do płukania tkanin (nanieś płyn i poczekaj kilkanaście minut, po tym przetrzyj gąbką a następnie spłucz ciepłą wodą).

• Osad w sedesie usuń wlewając dwie szklanki octu i pozostaw na kilka godzin

(najlepiej na całą noc). Rano wyszoruj szczotką i spłucz.

• Płyn do mycia szyb zastąp o wiele tańszym i skuteczniejszym płynem używanym w spryskiwaczach samochodowych. Połysk i czystość bez smug zapewniona.

• Kamień w czajniku usuniesz zagotowując w nim wodę z dodatkiem kwasku cytrynowego

lub octu pozostawiając na ok. 1,5 godz. Po wylaniu wody z kwaskiem lub octem, czajnik należy dokładnie wypłukać.

• Plasterki cytryny umieszczone w lodówce czy w zmywarce pochłaniają zapachy i odświeżają powietrze. Podobne działanie ma mielona kawa (można ją umieścić na spodku w lodówce, w szafie czy w łazience).

• Paznokcie można zmyć papką sporządzoną z sody oczyszczonej i wody.

• Nożyczki można naostrzyć tnąc nimi kawałek folii aluminiowej, złożonej kilka razy.

• Stan zapalny spowodowany opryszczką można ograniczyć poprzez nałożenie papki

sporządzonej z tabletki leku przeciwzapalnego (np. aspiryny czy ibupromu) i wody.

• Mole nie lubią zapachu liści laurowych, goździków i ziela angielskiego.

• Szmatkę do ścierania kurzu płucz w wodzie z kilkoma kroplami gliceryny kosmetycznej

(zapewnia połysk i działa antystatycznie).

• Paczkę kawy – po jej otwarciu – przechowuj w lodówce, co gwarantuje zachowanie jej świeżości i aromatu.

• Przywróć biel poszarzałym bluzkom czy koszulom mocząc je przez całą noc w wodzie

z dodatkiem 3-4 tabletek aspiryny, a następnie wyjmij i upierz w powszechnie znany sposób.

• Nie przytyjesz, jeśli zamiast podjadania między posiłkami będziesz żuł/a gumę albo zjesz

kawałek marchwi, pietruszki lub selera!

Teresa Gałczyńska

CARITAS W POWSINIE O SIOSTRZE NORBERCIE

Od pierwszych dni obecności siostry Norberty w naszej parafii, czuliśmy, że mamy w Niej przyjaciela. Zawsze mogliśmy liczyć na Jej wsparcie, pomoc i słowa uznania dla naszej pracy, jako wolontariuszy. Wraz z pozostałymi siostrami, z wielkim entuzjazmem i zaufaniem, bez zbędnych pytań i zastrzeżeń, włączała się w nasze caritasowe akcje. Zawsze miała dla nas czas, mimo licznych obowiązków związanych ze swoimi funkcjami siostry przełożonej i siostry zakrystianki, które wypełniała przecież z tak wielkim oddaniem. Dziś, kiedy niestety przyszedł czas pożegnań, dziękujemy Bożej Opatrzności za lata pięknej współpracy i wszelkie dobro, które ona przyniosła. Siostrze Norbercie dziękujemy za Jej uśmiech, serce, życzliwość i wyrozumiałość dla każdego i w każdej sytuacji. Niech Matka Boża Powsińska czuwa nad Jej drogą, dając siłę i natchnienie w dalszej służbie Bogu i ludziom. Szczęść Boże, Siostro!

Wolontariusze CARITAS (Teresa, Jagoda, Bernadka, Joanna, Basia, Jacek, Justyna).

WSPÓLNOTA MAMRE – PODZIĘKOWANIE S. NORBERCIE

Zmiany skłaniają do refleksji i podsumowań. Bardzo często uświadamiają nam jakim darem były minione chwile, realizowane bez wielkich słów dzieła, czy po prostu czyjaś obecność, która budowała i wspierała nas w codzienności. Wiedząc, że kolejny rok posługi, siostra Norberta rozpoczyna w innej niż Powsin lokalizacji, chcielibyśmy bardzo serdecznie podziękować za okazane serce i pomocną dłoń.

Warto może nadmienić, że Msze św. z modlitwą o uzdrowienie kończą się około godz. 23:00 i zawsze mogliśmy liczyćna pomoc siostry zakrystianki. Za to dziękujemy szczególnie. Życzymy siostrze w dalszej posłudze wielu łask Bożych, radości i nadprzyrodzonych owoców pracy w codzienności. W imieniu wspólnoty Mamre

Ks. Jarosław Bonaski

PS. Do powyższych podziękowań wspólnot Caritas i Mamre dołącza się Redakcja Wiadomości

Powsińskich. Cieszymy się, że udało nam się przeprowadzić wywiad z s. Norbertą do wakacyjnego numeru WP. Serdecznie dziękujemy za codzienną pracę w naszej parafii, za życzliwość, za organizowane pielgrzymki. Życzymy wielu łask Bożych na każdy dzień. Szczęść Boże Siostro Norberto.

KRONIKA PARAFII LIPIEC/SIERPIEŃ 2019

CHRZTY:

14 VII Oliwia Godlewska

27 VII Daniel Kazana

28 VII Piotr Głuszkowski

3 VIII Barbara Łotarewicz

3 VIII Marceli Łotarewicz

15 VIII Amanda Lambryczak

15 VIII Claudia Lambryczak

Nowoochrzczone dzieci, ich rodziców oraz chrzestnych, oddajemy w matczyną opiekę Matki Bożej Tęskniącej-Powsińskiej.

ŚLUBY:

20 VII Albert Paweł Węcławiak i Marlena Ewa Małek

3 VIII Tomasz Marek Dub i Sylwia Zapędowska

17 VIII Artur Turski i Iwona Marta Mazurek

31 VIII Michał Andrzej Krupiński i Anna Helena Palarz

31 VIII Rafał Mirosław Witan i Małgorzata Anna Ciekot

Nowożeńcom życzymy błogosławieństwa Bożego na nowej wspólnej drodze życia i opieki Matki Bożej.

POGRZEBY:

16 VII + Lucyna Janczewska, l. 93 z Warszawy

24 VII + Zygmunt Roman Krajczyński, l. 86 z Warszawy

30 VII + Renata Elżbieta Bayerlin-Rzymowska, l. 84 z Warszawy

31 VII + Andrzej Wiesław Szczepanek, l. 60 z Powsina

7 VIII + Krystyna Kazimiera Kowalska, l. 79 z Warszawy

8 VIII + Jadwiga Dąbrowska, l. 84 z Warszawy

13 VIII + Elżbieta Mazur, l. 85 z Warszawy

19 VIII + Anna Jasińska, l. 86 z Warszawy

20 VIII + Stefan Antoni Runowiecki, l. 80 z Warszawy

26 VIII + Aniela Kowalczyk, l. 95 z Głowna

Zmarłych polecamy Bożemu Miłosierdziu. Wieczny odpoczynek Racz im dać Panie...

Stan na dzień 22 sierpnia 2019 r.

Kronikę opracował ks. Stanisław Podgórski

Z ŻYCIA PARAFII

1. PŁYTA CON BRIO

Chór parafii św. Elżbiety pod dyrekcją Tadeusza Zwierzchowskiego nagrał płytę CD pt. „Con Brio” prezentującą przegląd pieśni, jakie chór wykonuje. Płyta zawiera charakterystyczne dla naszego Sanktuarium pieśni na powitanie i pożegnanie Matki Bożej Tęskniącej, które śpiewa się podczas odsłonięcia i zasłonięcia cudownego wizerunku. Na płycie znalazły się pieśni maryjne, w tym również autorstwa jednego z chórzystów p. Andrzeja Melaka – Posła na Sejm Rzeczpospolitej („Maryjo, Maryjo”). Płyta prezentuje również pieśni wykonywane przez Chór Con Brio w poszczególnych częściach roku liturgicznego, a więc pieśni wielkopostne (np. „Stary Krzyż”) oraz kolędy i pastorałki (tak popularne jak „Dzisiaj w Betlejem” oraz mniej znane, jak „Witaj gwiazdko złota”). Swoje miejsce na płycie znalazły również pieśni patriotyczne np. przepiękny, choć mało znany Hymn Sybiraków oraz pieśni różne takie, jak „Sunrise, Sunset” z musicalu „Skrzypek na dachu”, czy „Chór więźniów” z opery „Nabucco”.

Aranżacje i przygotowanie chóru zawdzięczamy Panu Tadeuszowi Zwierzchowskiemu – bez Jego zaangażowania trudno byłoby uzyskaćtaki efekt. Za nagranie i mastering odpowiadał Pan Grzegorz Toporowski, któremu Chór serdecznie dziękuje za poświęcenie wielu godzin pracy, aby nagranie miało odpowiednią jakość. Wydanie płyty nie byłoby możliwe bez pomocy Centrum Kultury Wilanów, dlatego podziękowania chór składa na ręce Pana Dyrektora Roberta Woźniaka.

Nagranie nie było proste, trwało ok. pół roku i wymagało znacznego zaangażowania chórzystów i organizatorów oraz spędzenia wielu nieraz chłodnych wieczorów do późnych godzin nocnych w naszym Sanktuarium. Dlatego też serdeczne podziękowania dla ks. proboszcza Lecha Sitka za udostępnienie kościoła parafialnego dla celów nagraniowych. Na koniec gratulacje dla chórzystów, że udało się spełnić wieloletnie marzenie o powstaniu płyty. Muszę przyznać, że z przyjemnością ją przesłuchałam, dlatego zachęcam do nabycia płyty – jej koszt to 20 zł.

Agata Krupińska

2. XXI ROCZNICA KORONACJI CUDOWNEGO OBRAZU MATKI BOŻEJ TĘSKNIĄCEJ

28 czerwca br. obchodziliśmy kolejną XXI już Rocznicę Koronacji Cudownego Obrazu Matki Bożej Tęskniącej (28.VI.1998 r.). Msza św. rocznicowa została odprawiona o godz. 18:00 w kościele parafialnym. Eucharystię sprawował ks. Proboszcz Lech Sitek, a oprawę muzyczną przygotował chór parafialny „Con Brio” pod dyrekcją Pana Tadeusza Zwierzchowskiego. Po Eucharystii chór „Con Brio” wystąpił z niewielkim recitalem promującym wydaną płytę, o której mowa we wcześniejszym tekście. Chór na początek wykonał pieśń ku czci Bogurodzicy zwaną Akatystem. Słowo Akathistos (grec. niesiedzący) ma dwa znaczenia: – w szerszym oznacza nabożeństwo składające się z pieśni pochwalnych, modlitw ku czci Chrystusa, Najświętszej Maryi Panny i świętych, odmawianych lub śpiewanych na stojąco – w znaczeniu węższym hymn ku czci Najświętszej Maryi Panny śpiewany na stojąco.

Następnie chór zaprezentował kilka wybranych pieśni z nagranej płyty pt. „Con Brio”. Sądząc po reakcji obecnych występ się spodobał. Na koniec był mały bis i czas na zdjęcia. A po uroczystości miała miejsce jeszcze krótka agapa i podziękowania dla tych, którzy umożliwili naszemu parafialnemu chórowi „Con Brio” nagranie płyty.

Agata Krupińska

3. PIELGRZYMKI 2019

W sierpniu 2019 r. z Warszawy na Jasną Góręwyruszyło kilka pielgrzymek:

• 308. Warszawska Pielgrzymka Piesza (6-14 sierpnia) - najstarsza warszawska pielgrzymka, organizowana przez ojców paulinów. Pielgrzymka wyruszyła na pielgrzymi szlak z mottem „Jasnogórska Matka Życia” oraz z prośbąo beatyfikację kard. Stefana Wyszyńskiego, a także z intencją dziękczynną w 40-lecie pierwszej pielgrzymki Jana Pawła II do Polski i na Jasną Górę. Trasa pielgrzymki, liczy ponad 240 kilometrów i podzielona jest na 30 odcinków.

• 308. Warszawska Piesza Pielgrzymka Akademicka Grup „17” (6-14 sierpnia) organizowana przez księży pallotynów. Tegoroczne hasło pielgrzymów z „17”-tek to „Duch daje życie”.

• 39. Warszawska Akademicka Pielgrzymka Metropolitalna (WAPM 5-14 sierpnia); Organizowana

przez kościół akademicki św. Anny. Wraz z nią wędrowała Pielgrzymka Żołnierzy. Wśród grup była również Warszawska

Pielgrzymka Rowerowa. Hasło tegorocznego pielgrzymowania to „Otwórzcie drzwi Chrystusowi”, nawiązywało do

słów wypowiedzianych przez św. Jana Pawła podczas Mszy inaugurującej pontyfikat.

• 36. Piesza Praska Pielgrzymka Rodzin „Totus Tuus” (5-14 sierpnia) wędrująca pod hasłem “W mocy Bożego Ducha”.

• 28. Piesza Pielgrzymka Niepełnosprawnych (5-15 sierpnia) zorganizowana przez Katolickie Stowarzyszenie Niepełnosprawnych Archidiecezji Warszawskiej.

Pielgrzymowano na Jasna Górępieszo, rowerami i na rolkach – po raz pierwszy usłyszałam w tym roku o pielgrzymkach biegaczy. Wstępne dane wskazywały, iż na Jasną Górę przybyło więcej pielgrzymów z Warszawy niż w poprzednim roku, bo ponad 12 tys. W tym gronie znaleźli się również nasi parafianie – jedni szli w 308 WPP lub w 39 WAMP, a inni pokonali trasę do Częstochowy na rowerach. Serdeczne podziękowania dla wszystkich pątników za pielęgnowanie tradycji pielgrzymkowych, za ich trud i wytrwałość, a przede wszystkim za modlitwę.

Agata Krupińska

4. DOŻYNKI 2019

W ostatnią niedzielę sierpnia, 25 VIII br. około godziny11.30 rozpoczął się korowód z wieńcami dożynkowymi przygotowanymi przez naszych parafi an. Były tam obraz św. Jana Pawła II wyklejony z ziaren, kosz warzyw i owoców, korony uwite z kłosów zbóż i kwiatów, kapliczka z wizerunkiem Jezusa Frasobliwego oraz wspaniały ozdobiony wstążkami z haftem wilanowskim snop zboża. Korowód dotarł na plac przed starą plebanią tuż przed godz. 12.00, kiedy to rozpoczęła się uroczysta dziękczynna Eucharystia. Kolorowy i radosny korowód dożynkowy, prowadzili starości: Monika Przygodzka i Roman Kłos z Powsina. Jak zwykle przynieśli oni do stóp Matki Bożej Tęskniącej bochen chleba upieczony z tegorocznych zbiorów zbóż.

Eucharystia była koncelebrowana przez ks. Tadeusza Suślika (z zakonu Pijarów) kustosza

Sanktuarium Nauczycielki Młodzieży z Siekierek i ks. proboszcza Lecha Sitka. Homilię wygłosiłks. kanonik Tadeusz Jamka - Proboszcz parafii Świętej Bożej Rodzicielki Maryji z Klarysewa. Zwrócił on szczególną uwagę na zaufanie, jakie rolnicy pokładają w Bogu, bo przecież mimo najlepszego zaangażowania i ciężkiej pracy nigdy nie mają pewności, jakie plony uda się osiągnąć, a jednak ryzykują i podejmują się tej trudnej i wymagającej pracy. Tak jest teżw naszym życiu codziennym staramy się jak najlepiej, ale tylko Bóg ostatecznie może nam we wszystkim pomóc. Ważne jest abyśmy Mu ufali, bo z NIM nie ma nic niemożliwego.

Pod koniec Mszy św. nastąpiło pożegnanie i podziękowania dla siostry Norberty dotychczasowej zakrystianki, która opuszcza naszą parafię. Powitaliśmy również nową siostrę Marisławę, która będzie pracowała w zakrystii naszego Sanktuarium. Został także poświęcony chleb, którym się podzieliliśmy oraz wspaniałe wieńce.

Po zakończeniu Eucharystii przedstawiciele władz samorządowych Wilanowa, otrzymali bochen chleba od starostów dożynkowych z prośbą, aby dzielili go sprawiedliwie i gospodarnie. Pan Poseł Melak odczytał również przygotowany specjalnie na tę okazję list od Ministra Rozwoju Wsi Polskiej pana Jana Krzysztofa Ardanowskiego do rolników i uczestników dożynek powsińskich.

W tym roku po zakończeniu części oficjalnej uroczystości mogliśmy podziwiać występy folklorystyczne zespołów Centrum Kultury Wilanów (Powsinianie, Radosna, Grupa 30+ oraz Kuźnia Artystyczna) oraz zaproszonych gości z kraju i zagranicy. Zespół 30+ wystąpił z towarzyszeniem orkiestry dętej. Na koniec występu członkowie zespołu otrzymali nowo wydaną płytę z utworami Zespołu 30+.

Jeśli chodzi o zespoły zagraniczne, to w tym roku przed dożynkową publicznością zaprezentowały się zespoły ludowe z Litwy i Łotwy, Słowacji oraz Węgier. Ponadto można było skosztować potraw regionalnych i zakupić fikuśne drobiazgi na stoiskach z rękodziełem artystycznym. Dla dzieci zostały przygotowane liczne animacje, gry i zabawy oraz przedstawienie teatralne. Ofi cjalne uroczystości dożynkowe zakończyły się około 18.00, a wieczorem można było jeszcze „zakręcić się” podczas „potańcówki na dechach” z zespołem młodzieżowym Beyond Relief oraz Aligancką Kapelą.

Agata Krupińska

KALENDARZ DUSZPASTERSKI NA WRZESIEŃ 2019

INTENCJA MODLITW:

O błogosławieństwo Boże dla dzieci i młodzieży oraz dla nauczycieli

i katechetów w nowym roku szkolnym.

1 IX 22. NIEDZIELA ZWYKŁA

• Z racji pierwszej niedzieli miesiąca po Mszy św. o godzinie 12:00 wystawienie Najświętszego

Sakramentu i adoracja zakończona procesją.

• Msza św. za ofiary II wojny światowej o godz. 9.00.

2 IX PONIEDZIAŁEK

• Rozpoczęcie nowego roku szkolnego. Godzina Mszy św. zostanie podana w ogłoszeniach

duszpasterskich.

3 IX WTOREK WSPOMIENIE ŚW. GRZEGORZA WIELKIEGO, PAPIEŻA

I DOKTORA KOŚCIOŁA

• Grzegorz I, zwany: Wielki, Dialog lub Dwojesłow, łac. Gregorius Magnus, cs. Swiatitiel

Grigorij Dwojesłow, papa Rimskij (ur. ok. 540 w Rzymie, zm. 12 marca 604 tamże)

– z pochodzenia rzymianin, 64. papież (od 3 września 590 do śmierci), pierwszy

mnich (benedyktyn) będący papieżem, ojciec i święty Kościoła katolickiego oraz prawosławnego

(jako Grzegorz Dialogos). Zaliczony przez papieża Bonifacego VIII do

grona czterech doktorów Kościoła, reformator Kościoła.

5 IX PIERWSZY CZWARTEK MIESIĄCA

• Z racji pierwszego czwartku miesiąca Msza Św. wotywna o Chrystusie Najwyższym

i Wiecznym Kapłanie o godz. 18:00. Po Mszy Św. wystawienie Najświętszego

Sakramentu i adoracja do godz. 20:00, w czasie, której modlitwy o powołania poprowadząsiostry

felicjanki.

• Dzisiaj nauka chrzcielna dla rodziców dziecka i chrzestnych o godz. 19:15 w kancelarii

parafialnej.

6 IX PIERWSZY PIĄTEK MIESIĄCA

• Z racji pierwszego piątku spowiedźod godz. 6:30 i od 17:00. Od godz. 17:00 -wystawienie

Najświętszego Sakramentu do Mszy św.

• Msza św. wotywna o Najświętszym Sercu Pana Jezusa o godz. 18:00. Po niej ponowne

wystawienie Najświętszego Sakramentu do godz. 20:00.

7 IX PIERWSZA SOBOTA MIESIĄCA

• Msza św. sanktuaryjna w intencjach zbiorowych o godz. 18:00. Poprzedzi jądziękczynno-

błagalna modlitwa różańcowa o godz. 17:30. Zapraszamy.

• Adoracja pokutna do godz. 21.00.

8 IX 23. NIEDZIELA ZWYKŁA

• W kościołach Archidiecezji Warszawskiej taca na Seminarium Duchowne.

• Msza św. na intencję rolników z naszej parafii dzisiaj o godz. 7:00.

• Poświęcenie ziarna siewnego i nasion podczas Mszy św. o godz. 7:00.

12 IX CZWARTEK WSPOMIENIE NAJŚWIĘTSZEGO IMIENIA MARYI

• Św. imienia Maryi przypomina zwycięstwo nad Turkami odniesione przez Króla

Jana III Sobieskiego pod Wiedniem w 1683 r. Z tej racji w kościele Św. Anny w Wilanowie

o godz. 18:00 będzie Msza Św. z udziałem kapituły wilanowskiej.

13 IX PIĄTEK WSPOMIENIE ŚW. JANA CHRYZOSTOMA, BISKUPA

I DOKTORA KOŚCIOŁA

• Św. Jan urodził się w Antiochii w Syrii i żył w latach 349-407 r. Zasłynął, jako złotousty

kaznodzieja, stąd przydomek Chryzostom. Wybrany biskupem Konstantynopola

okazał się gorliwym pasterzem. Ściągnął na siebie nienawiść dworu carskiego i został

skazany na wygnanie, gdzie zmarł 14 września 407 r.

• Wspólnota Przymierza Rodzin MAMRE zaprasza na godz. 19:30 na pierwszą po

wakacjach Mszę

św. o uzdrowienie w Sanktuarium Matki Bożej Tęskniącej w Powsinie.

14 IX SOBOTA ŚWIĘTO PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO

• W czwartym wieku po ustaniu prześladowań chrześcijan Św. Helena matka cesarza

Konstantyna Wielkiego, poleciła odszukać Krzyż Chrystusa. Odnaleziono go na

Golgocie, w rozpadlinie skalnej i umieszczono w specjalnie wybudowanej świątyni

zwanej Bazyliką

Św. Krzyża, którąpoświęcono 14.09.335 r. Módlmy siędzisiaj o dar

pokory i prostoty dla nas dźwigających krzyż naszej codzienności.

• Msza Św. sanktuaryjna w intencjach zbiorowych o godz. 18:00. Poprzedzi jądziękczynno-

błagalna modlitwa różańcowa o godz. 17:30. Zapraszamy.

15 IX 24. NIEDZIELA ZWYKŁA

•Obchodzimy Dzień Środków Społecznego Przekazu. Polecajmy w modlitwach

pracowników mediów, by byli strażnikami prawdy i chrześcijańskiej miłości.

16 IX PONIEDZIAŁEK WSPOMNIENIE ŚW. MĘCZENNIKÓW KORNELIUSZA

PAPIEŻA I CYPRIANA BISKUPA

• Korneliusz został biskupem Kościoła rzymskiego w roku 251. Zwalczał schizmę Nowacjana.

Popierał go biskup Kartaginy, Cyprian. Cesarz Gallus skazał Korneliusza na

wygnanie do Civitavecchii, gdzie zmarł w roku 253. Cyprian urodził się w Kartaginie

około roku 210 w rodzinie pogańskiej. Po nawróceniu na chrześcijaństwo został

kapłanem i biskupem Kartaginy. Okazał się znakomitym pasterzem i obrońcą wiary.

Został

ścięty 14 września 258 roku w czasie prześladowania Waleriana.

17 IX WTOREK WSPOMNIENIE ŚW. ZYGMUNTA SZCZĘSNEGO FELIŃSKIEGO,

BISKUPA

•Zygmunt Szczęsny urodził się w 1822 r. na Wołyniu. Skończył studia w Moskwie

i Paryżu. W 1855 r. otrzymał

święcenia kapłańskie w Petersburgu. W 1857 r. założył

Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi, któremu zlecił opiekę nad

dziećmi oraz ludźmi chorymi i starymi. W 1862 r. papież Pius XII mianował go arcybiskupem

metropolitą warszawskim. W 1864 r. został przez władze carskie skazany na wygnanie w głąb Rosji. Po 20 latach zwolniono go, jednakże otrzymał zakaz powrotu na teren swojej archidiecezji. Zamieszkał w Dźwiniaczce, gdzie mimo podeszłego wieku i wyczerpania wygnaniem podjął pracę wśród ludzi. Założonemu przez siebie Zgromadzeniu powierzył m. in. zadanie organizowania szkół dla wiejskich dzieci. Zmarł w Krakowie 17.09.1895. Beatyfikowany przez Jana Pawła II w Krakowie dnia 18.08.2002. Kanonizowany – 11.10.2009 w Rzymie przez Benedykta XVI.

• Obchodzimy dziś

DZIEŃ GOLGOTY WSCHODU. Upamiętnia ona 79 rocznicę napaści na Polskę Armii Czerwonej na rozkaz Józefa Stalina. Od tej pory, na wschodnich terenach kraju, na Nieludzkiej Ziemi, rozpoczęły się terror, wywózki, więzienia i ludobójstwa.

18 IX ŚRODA ŚWIĘTO ŚW. STANISŁAWA KOSTKI, ZAKONNIKA, PATRONA

POLSKI

• W tym roku obchodzimy 451 rocznicę śmierci Św. Stanisława Kostki. Jest on również patronem Archidiecezji Warszawskiej oraz dzieci i młodzieży.

• Na Mszę Św. o godz. 18:00 w intencji dzieci i młodzieży zapraszamy młode pokolenie z naszej parafii.

20 IX PIĄTEK WSPOMNIENIE ŚW. MĘCZENNIKÓW ANDRZEJA KIM TAEGON,

KAPŁANA, PAWŁA CHONG HASANG I TOWARZYSZY

• Z początkiem XVII wieku świeccy chrześcijanie zanieśli wiarę chrześcijańską do

Korei. Dopiero w roku 1836 przybyli misjonarze z Francji. Wybuchły krwawe prześladowania,

w których 103 męczenników oddało życie za wiarę, między nimi Andrzej Kim Taegon, pierwszy kapłan koreański oraz Paweł Chong Hasang, wybitny

apostoł świecki.

21 IX SOBOTA ŚWIĘTO ŚW. MATEUSZA APOSTOŁA I EWANGELISTY

• Św. Mateusz pochodził z Kafarnau w północnej Palestynie. Pełnił urząd celnika, gdy

Jezus powołał go na apostoła. Ewangelia Mateusza w szczególny sposób podkreśla,

że Jezus Chrystus jest Mesjaszem, czyli wybawicielem i odkupicielem świata.

Pocieszający jest fakt, że imię Mateusz jest coraz częściej nadawane na chrzcie św.

Solenizantom składamy życzenia Bożego błogosławieństwa.

• Msza Św. Sanktuaryjna w intencjach zbiorowych o godz. 18:00. Poprzedzi ją dziękczynno-błagalna modlitwa różańcowa o godz. 17:30. Zapraszamy.

22 IX 25. NIEDZIELA ZWYKŁA

• Parafialne Koło Przyjaciół Radia Maryja zaprasza na Mszę

Św. o godz. 9:00 w intencji Kościoła i naszej Ojczyzny. Po Mszy Św. spotkanie formacyjne w domu

parafialnym z ks. Bogdanem. Zapraszamy sympatyków, słuchaczy Radia Maryi i telewidzów Telewizji Trwam.

• Po każdej Mszy Św. zbiórka ofiar do puszki na potrzeby tych katolickich mediów.

Serdecznie dziękujemy za dotychczasową pomoc.

• Jak zwykle w czwartą niedzielę miesiąca zapraszamy na Sumę o godz. 12:00 odprawianą w

języku łacińskim ze śpiewem chorału gregoriańskiego.

• Po Mszy św. o godz. 12.00 spotkanie Kół Różańcowych z ks. Proboszczem w salce

parafialnej.

23 IX PONIEDZIAŁEK WSPOMNIENIE ŚW. OJCA PIO Z PIETRELCINY KAPŁANA

• Ojciec Pio (Francesco Forgione) urodziłsię25.05.1887 w Pietrelcinie w diecezji Benevento.

6.01.1903 wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów. 10.08.1910

w katedrze w Benevento został wyświęcony na kapłana; 28.07.1916 po raz pierwszy

przybył do klasztoru w San Giovanni Rotondo, pod górą Gargano, gdzie z małymi

przerwami przebywał aż do śmierci, to jest do 23.09.1968. Rankiem 20.09.1918 (był

to piątek) w chórze starego kościółka w czasie modlitwy przed Ukrzyżowanym otrzymał

dar stygmatów, które pozostały otwarte i krwawiące przez pół wieku. W ciągu

swego życia, prócz kapłańskiej posługi, założył „grupy modlitewne” i nowoczesny

szpital, który nazwał „Domem Ulgi w Cierpieniu”. 2.05.1999 papież Jan Paweł II

ogłosiłgo błogosławionym, a 16.06.2002 – świętym Kościoła.

25 IX ŚRODA WSPOMNIENIE BŁ. WŁADYSŁAWA Z GIELNIOWA, KAPŁANA

• Błogosławiony Władysław urodził się w Gielniowie pod Opocznem, woj. łódzkie.

W zakonie bernardynów zasłynął, jako wybitny kaznodzieja i twórca pieśni religijnych

w języku polskim. Ostatnie lata spędził w Warszawie, na stanowisku gwardiana

(przełożonego), gdzie zmarł w 1505 r. Papież Jan XXIII ogłosił Błogosławionego

Władysława patronem Warszawy. Jest on również patronem parafii i i kościoła na Ursynowie

przy ul. Bażantarni.

27 IX PIĄTEK WSPOMNIENIE ŚW. WINTCENTEGO A’ PAULO, KAPŁANA

• Św. Wincenty urodził się w Akwitanii w roku 1581. Po studiach przyjął święcenia kapłańskie. Aby się przyczynić do formacji duchowieństwa i otoczyć opieką ubogich, założył zgromadzenie księży misjonarzy oraz sióstr miłosierdzia. Zmarł 27 września 1660 roku w Paryżu.

28 IX SOBOTA WSPOMIENIE ŚW. WACŁAWA, MĘCZENNIKA

• Św. Wacław żyłw X wieku i był królem Czech. Jest głównym patronem Czech.

• Msza św. sanktuaryjna w intencjach zbiorowych o godz. 18:00. Poprzedzi jądziękczynno-

błagalna modlitwa różańcowa o godz. 17:30. Zapraszamy.

29 IX 26. NIEDZIELA ZWYKŁA

• Dzisiaj 29 września patronami są

święci archaniołowie: św. Michał, św. Gabriel i św. Rafał.

30 IX PONIEDZIAŁEK WSPOMNIENIE ŚW. HIERONIMA, KAPŁANA I DOKTORA

KOŚCIOŁA

• Patronem dnia dzisiejszego jest św. Hieronim (340-420). W Betlejem, gdzie przebywał

przez 35 lat studiował Pismo Św. tłumacząc je na język łaciński. Biblia ta zwana

„WULGATĄ” była oficjalnym tekstem Kościoła ponad 1500 lat. Św. Hieronim jest

patronem biblistów.

1 X WTOREK WSPOMNIENIE ŚW. TERESY OD DZIECIĄTKA JEZUS, DZIEWICY

I DOKTORA KOŚCIOŁA

• Teresa Martin urodziła się w Alencon w roku 1873. Była córką św. Zelii i Ludwika

Martin. Gdy miała 15 lat, wstąpiła do klasztoru karmelitanek w Lisieux. Odznaczała

się pokorą, prostotą ewangeliczną i wielką ufnością w Bogu. Tych cnót uczyła powierzone

jej nowicjuszki. Złożyła swoje życie w ofierze za zbawienie dusz i za Kościół.

Zmarła 30 września 1897 roku.

• Rozpoczynamy miesiąc październik, a zatem rozpoczynamy nabożeństwa różańcowe

– w dni powszednie o godz. 17.00 (dlatego Msze św. wieczorne rozpoczynająsię

w tygodniu o godz. 17.45), a w niedziele o godz. 17.30.

2 X ŚRODA WSPOMNIENIE ŚW. ANIOŁÓW STRÓŻÓW

• Pismo Święte uczy nas, że Bóg w swej opatrzności posyła Aniołów, by ochraniać

ludzi i prowadzić ich do wyznaczonego im celu. Kościół zaprasza do dziękczynienia

za obecność Aniołów wśród nas i do uciekania się pod ich opiekę w niebezpieczeństwach

życia i pokusach.

3 X PIERWSZY CZWARTEK MIESIĄCA

• Z racji pierwszego czwartku miesiąca Msza Św. wotywna o Chrystusie Najwyższym

i Wiecznym Kapłanie o godz. 18:00. Po Mszy Św. wystawienie Najświętszego Sakramentu i adoracja do godz. 20:00, w czasie, której modlitwy o powołania poprowadzą siostry felicjanki.

• Dzisiaj nauka chrzcielna dla rodziców dziecka i chrzestnych o godz. 19:15 w kancelarii parafialnej.

4 X PIERWSZY PIĄTEK MIESIĄCA, WSPOMNIENIE ŚW. FRANCISZKA Z ASYŻU

• Św. Franciszek z Asyżu (Giovanni Bernardone) urodził się w roku 1182 w Asyżu, rodzinie kupieckiej. Z powodu zamiłowania do języka francuskiego nazwano go „francesco”. Jako młodzieniec prowadził początkowo beztroskie życie, ale pod wpływem łaski Bożej porzucił je i obrał drogę radykalnego naśladowania Chrystusa poprzez ubóstwo. Założył zakon Braci Mniejszych, którzy oddawali się wędrownemu kaznodziejstwu, później wraz ze św. Klarą założył zakon żeński nazwany drugim zakonem (siostry klaryski), a wreszcie dla ludzi świeckich – trzeci zakon. Święty Franciszek odznaczał się szczególnym szacunkiem do świata przyrody. Bratał się ze stworzeniami i żywiołami, nazywając ich „braćmi” i „siostrami”. Wywarł olbrzymi wpływ na duchowość średniowiecza. Pod koniec życia otrzymał na górze Alwerni stygmaty Męki Pańskiej. Umarł w Porcjunkuli koło Asyżu 4 października 1226 roku, a dwa lata później został kanonizowany. Jest patronem ruchów ekologicznych, opiekunem przyrody, zwierząt i ptaków.

• Z racji pierwszego piątku spowiedź od godz. 6:30 i od 17:00. Od godz. 17:00-wystawienie

Najświętszego Sakramentu do Mszy św.

• Msza Św. wotywna o Najświętszym Sercu Pana Jezusa o godz. 18:00. Po niej ponowne

wystawienie Najświętszego Sakramentu do godz. 20:00.

5 X PIERWSZA SOBOTA MIESIĄCA, WSPOMNIENIE ŚW. FAUSTYNY

• Siostra Faustyna, Helena Kowalska, urodziła się 25 sierpnia 1905 roku w Głogowcu k. Łodzi w wielodzietnej rodzinie chłopskiej. Po kilku latach służby u zamożnych rodzin wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. W klasztorze gorliwie spełniała obowiązki kucharki, ogrodniczki i furtianki. Prowadziła niezwykle bogate życie duchowe, które obfitowało w różne dary mistyczne. Jej misja polegała na przypomnieniu światu prawdy o miłości miłosiernej Boga, przekazaniu nowych form kultu Miłosierdzia Bożego i zainspirowaniu odnowy religijnej w duchu tego nabożeństwa. Zmarła 5 października 1938 roku w Krakowie. Jej dzienniczek duszy zaliczany jest do wybitnych dzieł literatury mistycznej.

• Msza św. sanktuaryjna w intencjach zbiorowych o godz. 18:00. Poprzedzi ją dziękczynno-

błagalna modlitwa różańcowa o godz. 17:30. Zapraszamy.

• Adoracja pokutna do godz. 21.00.

6 X 27. NIEDZIELA ZWYKŁA

•Z racji pierwszej niedzieli miesiąca po Mszy św. o godzinie 12:00 wystawienie Najświętszego

Sakramentu i adoracja zakończona procesją.

Kalendarium bieżące przygotował ks. Stanisław Podgórski.

W redakcji Kalendarium zostały wykorzystane częściowo materiały i schematy

przygotowane przez ks. Jana Świstaka.

W naszym Sanktuarium codziennie o godzinie 17.30, na półgodziny przed wieczorną Mszą

św. odmawiany jest różaniec. Zapraszamy do uczestnictwa.

„Modlitwa różańcowa jest wielką pomocą dla człowieka naszego czasu. Sprowadza

ona pokój i skupienie, wprowadza nasze życie w Tajemnice Boże i sprowadza Boga

do naszego życia” 3 października 1983 r. Jan Paweł II

Msze św. w naszej świątyni:

– w dni powszednie: 7.00 i 18.00

– w niedziele: 7.00, 9.00, 10.30 dla dzieci, 12.00 i 18.00

Spowiedź: na pół godziny przed Mszą

świętą i podczas Mszy

Kancelaria czynna: od poniedziałku do piątku w godz. 8.00-9.00 i 16.00-17.00

Telefon: 22 648 38 46

nr konta bankowego Parafii: 89 1240 2135 1111 0000 3870 8501

Parafialny Zespół Caritas: magazyn czynny w drugą i czwartą sobotę miesiąca

10.00-11.00 w Domu Parafialnym, ul. Przyczółkowa 56,

nr konta bankowego: 93 1240 2135 1111 0010 0924 9010

e-mail: [email protected]

e-mail Wiadomości Powsińskich: [email protected]

http: parafia-powsin.pl

Bóg zapłać za ofiary na pokrycie kosztów druku gazetki!

Redakcja WP działa pod opieką ks. Lecha Sitka. Sprawy dotyczące parafi i Powsin

opracowuje ks. Stanisław Podgórski. Redaktor naczelny: Agata Krupińska.

Redaktor honorowy i twórca formatu Wiadomości Powsińskich: ks. Jan Świstak.

Redakcja: Maria Zadrużna, Teresa Gałczyńska, Aleksandra Kupisz-Dynowska,

Krzysztof Kanabus