Wiadomości Powsińskie styczeń 2023

Styczeń  2023 ISSN 1731-5069 nr 1 (257)

Pismo rzymskokatolickiej parafii p.w. św. Elżbiety w Warszawie-Powsinie

Żyjemy w czasach, gdy ludzie niewierzący i udający wierzących mówią wiele o kościele wykazując, że kościół jest tylko grzeszną instytucją. My widzimy i wierzymy w święty Kościół oczami wiary. To Bóg uświęca Kościół, bo sam jest święty. Pojęcie świętości nie obejmuje tylko człowieka, bo w istocie świętość to transcendencja Boga, czyli chwała, moc, mądrość, piękno, dobro, nieśmiertelność i inne przymioty Boga.

Świętość Boga jest obecna w siedmiu sakramentach, które są znakami działania Pana posługującego się materią, np. wodą przy chrzcie, olejem przy bierzmowaniu lub w sakramencie chorych. Człowiek nie może zniszczyć sakrum, lecz może nie godnie lub bezowocnie przyjmować sakramenty. Gdy w sakramencie pokuty i pojednania zataja swoje grzechy wtedy sakrament jest nie ważny. Możemy bardziej przyrównać świętość do popiołu niż białego śniegu. Jest to jak by wypalanie materii przez ogień, który oczyszcza. Św. Jan Chrzciciel mówi o Chrystusie, który chrzci Duchem Świętym i Ogniem. Jeśli spojrzymy na strukturę kościoła to nie możemy jej sprowadzić do administracji czy hierarchii. Bóg jest obecny, jako święty w grzesznym człowieku. Według nauki św. Pawła wszyscy chrześcijanie tworzą mistyczne ciało Chrystusa, którego On jest głową. W ewangelii czytamy, że bramy piekielne nie przemogą Kościoła, ponieważ jego kamieniem węgielnym i głową jest sam Bóg. Możemy powiedzieć, że Bóg jest ogniem żywym, czyli nigdy niegasnącym w społeczności grzeszników. Święci są potwierdzeniem miłości Bożej, ludzie nie chcą uznać Boga, jako Pana, dlatego często szukają zła w kościele, nie żeby go poprawić, lecz ośmieszyć, zniszczyć i tym samym wielu wiernych doprowadzić do moralnego upadku. Patrzmy na świętość Boga i żyjmy według ewangelii, bo jest to jedyna droga dla każdego ucznia Jezusa.

Na święta Bożego Narodzenie życzę, aby Święta Rodzina i ten nowo Narodzony byli dla Nas światłem na drodze naszego życia. Trwajmy i wierzmy w Ewangelię.

ks. Proboszcz

Lech Sitek

SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚCI  KÓŁ ŻYWEGO RÓŻAŃCA  W PARAFII ŚWIĘTEJ ELŻBIETY W POWSINIE

Drogi Księże Biskupie,

W naszej parafii istnieje sześć Kół Żywego Różańca:

• Matki Bożej Łaskawej - zelatorka Alina Łopacińska (Bielawa),
• Matki Bożej Fatimskiej - zelatorka Zofia Pruśniewska (Bielawa),
• Matki Bożej Królowej Polski - zelatorka Alina Urbaniak (Powsin),
• Wniebowzięcia Najświętszej Maryi - zelatorka Małgorzata Dudzik (Powsin),
• Macierzyństwa Najświętszej Maryi - zelatorka Hanna Melak (Powsin),
• Niepokalanego Serca Jezusa - zelatorka Ewa Grądziel (Lisy i Latoszki).

Oddajemy cześć Matce Bożej poprzez odmawianie Różańca. Intencje modlitw na każdy miesiąc podaje ks. Proboszcz Lech Sitek.

Modlimy się w intencjach parafii, a także tych, którzy potrzebują modlitewnego wsparcia. Raz w miesiącu spotykamy się z ks. Proboszczem na modlitwę, rozważania i omawianie spraw bieżących. Modlitwa Różańcowa odmawiana jest też przed każdą Mszą Świętą.

Kółka Różańcowe zamawiają Msze Święte w Wielki Czwartek, Pasterkę i w intencji zmarłych członkiń. Na św. Elżbietę ubieramy ołtarz kwiatami.

W miesiącu maju spotykamy się w przy figurkach w naszych miejscowościach - Powsinie, Bielawie, odmawiamy Różaniec i Litanię do Matki Bożej.

Wszyscy jesteśmy świadomi mocy i siły Modlitwy Różańcowej, zdajemy sobie też sprawę z konieczności nieustannego pogłębiania własnej wiary.

Powsin dnia 19 listopada 2022 roku

SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚCI  BRACTWA TRÓJCY PRZENAJŚWIĘTSZEJ  W POWSINIE

Bractwo Trójcy Przenajświętszej przy parafii pw. św. Elżbiety w Powsinie zostało powołane do istnienia przez ks. proboszcza Stanisława Królikiewicza w 1753 roku.

Na dzień dzisiejszy Bractwo liczy 27 osób, w tym 10 Sióstr i 17 Braci.

Do działalności należy asysta w czasie procesji z Najświętszym Sakramentem:

• w Wielkim Poście w czasie Gorzkich Żali,
• w czasie Rezurekcji na Wielkanoc,
• w pierwsze niedziele miesiąca po Sumie,
• w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pana Jezusa i Oktawę Bożego Ciała,
• w uroczystość Trójcy Przenajświętszej,
• w odpust Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny,
• w odpust świętej Elżbiety 19 listopada.

Na 270 rocznicę powstania Bractwa Trójcy Przenajświętszej ufundowana zostanie X stacja Drogi Krzyżowej.

Starszy Brat:

Michał Marek Wilczek

Brat Skarbnik:

Tadeusz Siudziński

Warszawa-Powsin, 20 listopada 2022 r.

W parafii pw. św. Elżbiety w Warszawie – Powsinie istnieje jeden Krąg Kościoła Domowego. W obecnym kształcie działa od 2016 roku i tworzą go cztery małżeństwa – trzy zamieszkujące na terenie naszej parafii, jedno zamieszkujący na terenie parafii sąsiedniej.

Spotkania Kręgu odbywają się zgodnie z założeniami sługi Bożego księdza Franciszka Blachnickiego raz w miesiącu, w jednym z domu par wchodzących w skład kręgu. Podczas spotkania ma miejsce dzielenie się radościami i troskami życia, modlitwa słowem Bożym dziesiątkiem różańca. Zawsze omawiamy temat formacyjny, najczęściej korzystając propozycji zawartych w czasopiśmie Kościoła Domowego List do wspólnot rodzinnych

Poza spotkaniami kręgu staramy wspierać się nawzajem w życiu codziennym nawiązując przyjaźnie i wspólnie uczestnicząc w życiu duchowym parafii.

Krąg założył ksiądz Grzegorz Demczyszak, a kolejnymi księżami moderatorami byli ks. Stanisław Podgórski i ks. Mikołaj Derentowicz.

Para animatorska i Kręgu Kościoła Domowego

w Warszawie - Powsinie

Sylwia i Wojciech Korenkiewicz

Animatorzy Kręgu.

Warszawa - Powsin 20.11. 2022 r.

SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚCI CHÓRU PARAFIALNEGO - CON BRIO

Chór Con Brio Parafii pw.  św. Elżbiety w Powsinie powstał we wrześniu 1998 roku.

Chór śpiewa głównie podczas uroczystości parafialnych, ale koncertował też w kościołach i sanktuariach na terenie kraju i zagranicą.

W swoim repertuarze posiada pieśni religijne oraz świeckie o charakterze patriotycznym i ludowym. Chór Con Brio jest współorganizatorem Październikowych Koncertów Pieśni Maryjnej w Sanktuarium Matki Bożej Tęskniącej w Powsinie. Zespół liczy obecnie 18 osób, dyryguje nim organista, Tadeusz Zwierzchowski

ks. Proboszcz

Lech Sitek

Warszawa 19 listopada 2022 rok

SPRAWOZDANIE CARITAS POWSIN

Caritas Powsin działa od prawie 20 lat.  Mamy około 36 rodzin podopiecznych, którym staramy się zapewnić podstawową pomoc. Dwa razy w miesiącu, wydajemy pomoc żywnościową i odzież najbardziej potrzebującym oraz bezdomnym (których liczba w ostatnich latach wzrosła dwukrotnie).

         Duże wsparcie, do dzisiaj otrzymywaliśmy ze strony Magazynu Rezerw Materiałowych, który 2 razy do roku zabezpieczał nas w podstawowe produkty żywnościowe o długich terminach przydatności. Niestety obecnie wstrzymano tę pomoc. Dodatkowo zbieramy produkty i chemię pierwszej potrzeby podczas ogólnopolskich Caritasowych akcji. Prowadzimy sprzedaż świec świątecznych, za uzyskane fundusze kupujemy głównie leki dla wielu podopiecznych w trudnej sytuacji i tym z najniższymi dochodami

Rokrocznie zakupujemy węgiel dla 14-15 rodzin, bądź osobą samotnie prowadzącym gospodarstwa domowe. Mamy rodziny wielodzietne (ośmioro dzieci, samotny ojciec z trójką dzieci). Przy finansowym wsparciu parafian w roku ubiegłym zakupiliśmy węgla po 1 tonie 12 rodzinom, w roku obecnym sytuacja jest dla nas wyjątkową trudna z wielu względów, przede wszystkim ze względu na wzrost cen węgla o 200%.

Pandemia spowodowała, że nie możemy prowadzić zbierania produktów na szeroką skalę, organizować kiermaszów. Od roku ubiegłego akcja Caritasu „torba zakupowa” w naszej parafii cieszy się dużą popularnością. Niewielkie fundusze pozyskujemy z jednego procenta, zleconych wpłat od parafian oraz dotacji Księdza Proboszcza, które przeznaczamy na pomoc najuboższym. Na Boże Narodzenie i Wielkanoc przygotowujemy paczki z zawartością podstawowych produktów i skromne prezenty świąteczne wszystkim podopiecznym. W roku 2023 będziemy skupiać się na pomocy osobom, które mają najniższe dochody, aby wspomóc je w płatnościach za energię i refundacji leków. Koszty te generują podstawowe wydatki. Wspieramy również obywateli Ukrainy przebywających na terenie naszej parafii.

Zespół wolontariuszy obecnie liczy 3- 4 osoby. Bardzo jest trudno o pozyskanie nowych osób, które mają poczucie wspólnoty i chęci pracy wolontariackiej.

Caritas Powsin 20 listopada 2022 rok

Zespół funkcjonuje w ramach Pracowni Etnograficznej Centrum Kultury Wilanów. Od początku istnienia kierownikiem artystycznym jest akordeonista Grzegorz Toporowski. Zespół liczy 25 osób. Jest to w przeważającej części grupa seniorów lubiących śpiewać i wspólnie się bawić

Od początku swego istnienia zespół jest gospodarzem Domu Pracy Twórczej, mieszczącego się w ponad stuletniej powsińskiej dawnej plebanii. Jest to nie tylko siedziba Zespołu, ale również centrum lokalnych wydarzeń kulturalnych i etnograficznych. Powsinianie występują w tradycyjnych strojach wilanowskich i wykonują głównie pieśni ludowe - stąd udział Zespołu w licznych imprezach i uroczystościach (również kościelnych) oraz konkursach śpiewaczych o charakterze folklorystycznym.

Istotną sferę działalności Zespołu jest także udział w staropolskich obrzędach ludowych organizowanych przez Centrum Kultury Wilanów przy współudziale powsińskiej Parafii. Należą do nich między innymi: dożynki kiszenie kapusty, pierzawka, zapusty. W 2011 roku Zespół wydał płytę pt. Powsińska Biesiada. W 2012 roku z rąk Marszałka Województwa Mazowieckiego, Pana Adama Struzika, Zespół otrzymał nagrodę za całokształt działalności w ramach szerzenia kultury na Mazowszu. Ponadto posiada w swoim dorobku liczne nagrody i wyróżnienia za zajęcie I lub II miejsca w różnego typu festiwalach i konkursach śpiewaczych zespołów ludowych w Warszawie oraz innych miastach Polski na przykład w Kudowie, Polanicy Zdroju, Szprotawie Brzegu …

Zespół Powsinianie

POWSIŃSKIE KOŁO PRZYJACIÓŁ RADIA MARYJA – CZĘŚCIĄ ŚWIATOWEJ RODZINY RADIA MARYJA

Koło Przyjaciół Radia Maryja powstało w parafii Św. Elżbiety Sanktuarium Matki Bożej Tęskniącej w sierpniu 1999 roku z inicjatywy parafianek, którym przewodziła pani Krystyna Dąbrowska. To w tym szczególnym miesiącu założycielska grupa oddała się Najświętszej Maryi Pannie do dyspozycji, prosząc Ją o nieustającą pomoc i opiekę dla Kościoła w Polsce i na świecie oraz dla założyciela Radia Maryja Ojca dyrektora  Tadeusza Rydzyka, wszystkich jego współpracowników, słuchaczy i sympatyków oraz ofiarodawców utrzymujących to jedyne, katolickie i niezależne radio oo. Redemptorystów.

Stało się to dzięki życzliwej akceptacji byłego proboszcza śp. ks. prałata Jana Świstaka, który opiekę nad wówczas 32 osobową grupą, powierzył nieodżałowanemu śp. ks. kanonikowi Bogdanowi Jaworkowi. Od dwóch lat troszczy się nami obecny proboszcz ks. prałat Lech Sitek, zapewniając naszej modlitewno-formacyjnej grupie troskliwą opiekę duchową i organizacyjną. 

         Głównym celem naszego Koła jest ewangelizacja i formacja. Chociaż z upływem lat naturalnie zmniejszyła się nasza założycielska grupa to my trwamy, spotykając się w każdą czwartą niedzielę miesiąca na Mszy św., którą odprawia ks. Lech Sitek. Wtedy modlimy się za Ojczyznę, za Radio Maryja i Telewizję Trwam, za księży i siostry posługujące w naszej parafii, za ofiarodawców utrzymujących media katolickie i za wszystkich członków Koła oraz ich Rodziny.

         Część formacyjna odbywa się w salce katechetycznej u sióstr zakonnych. To tutaj: modlimy się w różnych intencjach, pogłębiamy swoją wiedzę na temat naszej wiary korzystając z wielu źródeł w tym m.in. z wielkiej spuścizny Świętego Jana Pawła II Wielkiego (np. „Pamięć i tożsamość”, „Domowe Rekolekcje z Janem Pawłem II”, „Jan Paweł II modlitwy i rozważania na każdy dzień”, „Hetman Chrystusa”, „Modlitwy za wstawiennictwem św. Jana Pawła II i inne…), rozprowadzamy prasę katolicką np. „W Naszej Rodzinie”, „Rycerz Niepokalanej”, „WPiS” i inne chrześcijańskie wydawnictwa, przywożone z Torunia, czy z naszych tras pielgrzymkowych.

Bierzemy udział w uroczystościach i nabożeństwach kościelnych oraz w Adoracji Najświętszego Sakramentu, w Adoracji pokutnej w ramach I sobót miesiąca za Warszawę, w Różańcu bez granic i 24 godzinnym Różańcu za dusze w czyśćcu cierpiące (…). Wspieramy działalność misyjną i charytatywną a w tym, organizowane od kilkunastu lat przy parafii zbiórki makulatury na „Pomoc Dzieciom Afryki”, „Studnie dla Sudanu” … itp. akcje (…).

         Nie obce są nam także bieżące sprawy, dotyczące naszej parafii, Kościoła w Polsce i na świecie a także to, co dzieje się w przestrzeni publicznej związanej z kulturą, życiem gospodarczym, polityką, a przede wszystkim z rodziną, której status obecnie jest tak bardzo dezawuowany. Pomaga nam w tym i wspiera nauczanie Świętego Jana Pawła II: „Pragnę przejść i stanąć w progach każdego domu, w którym żyją polskie rodziny, w którym żyjecie wy i jak to czyniłem przy innych okazjach zawołać: Rodzino katolicka! Rodzino polska, odkrywaj znajdujące się w tobie i nie dające się zagłuszyć wezwanie!

Stań się tym, czym jesteś! Rodzino zjednoczona przez Słowo i Sakrament, jako Kościół domowy, stań się tym, czym jesteś, jak wielki Kościół, stań się nauczycielką i matką!”

         My, członkowie Koła Przyjaciół Radia Maryja, przez niektóre środowiska zwani „Moherowymi beretami”, jesteśmy dumni ze swojej przynależności. Stanowimy, bowiem cząstkę wielkiej Rodziny Radia Maryja w Polsce i poza jej granicami, a przez to jesteśmy częścią Światowej Rodziny Radia Maryja, duchowo zjednoczonej w wierze. To nas wzmacnia i zobowiązuje do działania, któremu sprzyjają słowa Świętego Jana Pawła II: „Codziennie dziękuję Bogu, że jest w Polsce takie radio, co się nazywa Radio Maryja!”.

Rodzina Radia Maryja, uznana i błogosławiona przez trzech ostatnich następców Świętego Piotra - Świętego  Jana Pawła II, Benedykta XVI i Ojca Świętego Franciszka - także codziennie dziękuje Panu Bogu za te jedyne, niezależne katolickie media, które umożliwiają milionom słuchaczy wzrastanie w wierze oraz czynne uczestniczenie w dziele Nowej Ewangelizacji, której Maryja jest Przewodnią Gwiazdą i Opiekunką.

         Nasze Powsińskie Koło Przyjaciół Radia Maryja było i jest wspólnotą otwartą na każdego, kto jest przekonany, że ma w swoim życiu określoną misję do spełnienia w międzyludzkiej komunikacji i odpowiedzialności za prawdę.

Wraz ze swoimi opiekunami duchowymi – byłym śp. ks. Bogdanem Jaworkiem i obecnym ks. Lechem Sitkiem - oraz licznymi parafianami, przychylnymi mediom katolickim, czynnie i ofiarnie wspiera Radio Maryja oraz dzieła przy nim powstające, a w szczególności dziękuje za działalność ewangelizacyjną, edukacyjną i wychowawczą, za bezkompromisową służbę Prawdzie i Kościołowi, za budzenie w Narodzie ducha autentycznej miłości do Ojczyzny i troski o Naród i nasze państwo.

Ufamy, że przy obserwowanym zderzaniu wartości z antywartościami, nie zabraknie nam wszystkim sił do działania w przekonaniu, że te wartości, które reprezentuje i przekazuje Radio Maryja wraz z całą naszą Rodziną Radia Maryja, można streścić w triadzie „Bóg, Honor, Ojczyzna”. Tak nam dopomóż Bóg.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus i Maryja Zawsze Dziewica!

Teresa Gałczyńska

Zelatorka Koła Przyjaciół Radia Maryja

Członek Bractwa św. Jana Pawła II

Parafia św. Elżbiety w Powsinie,

Sanktuarium Matki Bożej Tęskniącej 

Warszawa, 20.11.2022 r.

WIADOMOŚCI POWSIŃSKIE  - SPRAWOZDANIE 2022

Wiadomości Powsińskie to miesięcznik wydawany przez Parafię św. Elżbiety w Powsinie od ponad 20 lat bez przerwy. Pismo lub gazetka jak potocznie się o nim mówi ukazuje się w każdą 1 Niedzielę miesiąca. Przed pandemią Covid-19, Wiadomości ukazywały się w 300 egzemplarzach - obecny nakład to 200 egzemplarzy. Pismo poza wersją drukowaną posiada również wersję elektroniczną - jest zamieszczane na stronie internetowej powsińskiej parafii.

Wiadomości Powsińskie tworzą ludzie z pasją, którzy czują parafię i jej okolice, interesują się historia naszej małej ojczyzny, a często sami udzielają się w różnych wspólnotach parafialnych. Obecnie Redakcja WP działa pod opieką ks. Lecha Sitka. Sprawy dotyczące parafii Powsin opracowuje ks. Mikołaj Derentowicz. Redaktorem Naczelnym jest Agata Krupińska. Ze względu na to, iż do chwili obecnej korzystamy z wielu formatów, które stworzył śp. ks. Jan Świstak pozostaje on nadal redaktorem honorowym Wiadomości Powsińskich. Redakcja składa się następujących osób: Maria Zadrużna, Teresa Gałczyńska, Aleksandra Kupisz-Dynowska, Krzysztof Kanabus. Regularnie wspiera nas również Pani Barbara Olak - autorka wielu ciekawych artykułów dot. Wilanowa, Powsina i okolic, a także Jacek Latoszek piszący o ciekawych kartach historii naszej parafii, w tym przede wszystkim Kabat i jej mieszkańców. W prace związane ze składem, korektą angażują się Robert i Agnieszka Krupińscy. Wszystkie prace wykonywane przez Redakcję oraz osoby współpracujące przy wydaniu Wiadomości Powsińskich, w tym autorów artykułów są wykonywane bezpłatnie..

Początki Wiadomości były bardzo skromne - pierwszy numer ukazał się we wrześniu 2001 r. Miał zaledwie 2 kartki i został w całości zredagowany przez śp. ks. Jana Świstaka – wieloletniego proboszcza w Powsinie.  Wkrótce powstała Redakcja, która ulegała zmianom, zmieniał się krąg piszących. Spotkania redakcyjne do czasu wystąpienia pandemii Covid-19 odbywały się regularnie, co miesiąc, podczas spotkań planowano poszczególne numery, kolejne tematy artykułów, dokonywano korekty przygotowanych artykułów. Niestety podczas pandemii nie było to możliwe i Redakcja rozpoczęła pracę zdalną, która trwa do dziś. Pozwoliło to na wydawanie WP przez cały okres ostatnich 2 lat występowania Covid-19.

Objętość numeru liczy obecnie od 20 do 28 stron (okresy świąteczne) formatu A-5. Łamaniem, drukiem i oprawą zajmuje się Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „Adam”. Pierwsza strona okładki jest kolorowa, pozostałe czarno-białe. Gazeta jest rozprowadzana w kościele za dobrowolną ofiarę na pokrycie kosztów druku. Część nakładu trafia do chorych, których księża odwiedzają w pierwsze piątki miesiąca.

Największe zainteresowanie wśród parafian zwykle budzą Kalendarz duszpasterski oraz Kronika parafii. W Kalendarzu podawane są wszystkie święta i uroczystości, zapowiedzi najważniejszych wydarzeń w parafii, odnotowywane rocznice, przypomina się o pierwszym piątku czy sobocie miesiąca, ale także wspomina np. rocznicę śmierci poprzednich proboszczów. Z kolei w Kronice parafii odnotowywane są chrzty, pogrzeby i jubileusze małżeńskie. W WP znajdują się szczegółowe informacje o Mszach św., czasie pracy kancelarii parafialnej, adres internetowy i e-mailowy.

Wiadomości Powsińskie skupiają się na tematyce lokalnej. Celem „Wiadomości Powsińskich” jest nie tylko misja religijna, ale także misja integracyjna. Piszemy o istotnych sprawach Kościoła Katolickiego w Polsce i na świecie. Prezentujemy to, co dzieje się w naszej powsińskiej parafii (dożynki, święta, wyjazdy, pielgrzymki, I Komunia św., Sakrament Bierzmowania), odkrywamy dla naszych czytelników historię naszych okolic, prezentujemy sylwetki osób ważnych dla naszej parafii, przeprowadzamy wywiady z rekolekcjonistami, publikujemy informacje przekazywane przez wspólnoty parafialne. W ostatnim czasie informowaliśmy o pracach synodalnych w naszej parafii. Dwa numery Wiadomości Powsińskich (wakacyjny lipiec/sierpień oraz wrześniowy) zostały poświęcone wspomnieniom postaci śp. ks. Jana Światka, którego pogrzeb odbył się 9 czerwca 2022 roku, w Święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana.

Zamieszczać artykuły może każdy mieszkaniec – wciąż poszukujemy nowych autorów. 

Redaktor Naczelny WP

 Agata Krupińska

NIESAMOWITY DAR WSPÓLNOTY PARAFIALNEJ

„Cały świat nie jest dostateczny dla naszych pragnień,

Bóg je tylko zaspokoić może”.

Bł. Maria Angela

Piszę te słowa ze wzruszeniem, bo z Powsinianami można przejść trudy, cierpienia, pandemię i doświadczyć niesamowitej bliskości, pomocy, życzliwości, ale i dzielonej radości. 27 listopada 2022 r. nadszedł w naszym uroczym Powsinie czas świętowania 100-lecia powstania Prowincji Warszawskiej Sióstr Felicjanek. I tym razem Powsinianie pokazali, że są razem z nami (czyli są do tańca i do różańca) Liczna Ich obecność na Eucharystii sprawowanej przez ks. Mikołaja Derentowicza w pierwszą niedzielę Adwentu o g. 12.00 mówi sama za siebie. Więcej dostajemy od naszych sąsiadów niż dajemy, chociaż staramy się modlitwą ogarniać wszystkich. Czas tego jubileuszu był doskonałą okazją, by naszych duchowych i materialnych dobroczyńców ugościć. Przybyli również goście z zewnątrz, a wśród nich także siostry ze wspólnot                             z ul. Rakowieckiej, Narbutta (te także z dziećmi ze scholi parafialnej) oraz z Domu Prowincjalnego. S.M. Ida Szczepaniak, która przed kilkoma laty posługiwała w Powsinie, przedstawiła krótki rys historyczny czasów sprzed 100 lat.                          S.M. Michaela Szumska dała świadectwo o działaniu Bł. Marii Angeli Truszkowskiej w jej rodzinie, w której dokonały się również cuda za wstawiennictwem Założycielki Sióstr Felicjanek. Po uczcie duchowej, którą dopełniła pamiątkowa zakładka z myślą Błogosławionej, rozpoczęliśmy świętowanie przy stole w sali parafialnej. A tam przy słodkościach było tyle radosnego gwaru, rozmów, spotkań, nowych znajomości.

Piękne i prawdziwie wzruszające jest dla nas to, że Parafianie odpowiedzieli na zaproszenie. Niech Dobry Bóg będzie dla Was nagrodą na ziemi i w życiu wiecznym.

A takie życzenia skierowali do nas najmłodsi:

Dziś Jubileusz wielki mamy,

Siostry Felicjanki są tutaj z nami.

Za ich obecność chcemy podziękować

I razem z nimi zacząć świętować.

One Najświętszej Maryi Pannie poświęcone,

Bezgraniczną miłością Boga obdarzone,

Córkami Błogosławionej Marii Angeli mianowane

Oraz siostrami szczęścia nazywane.

Za Waszą obecność chcemy podziękować

I prosić, byście chciały dalej z nami pracować.

Nasz Kościół bez Was by tak nie wyglądał,

Wasza posługa sprawia, że każdy tu zagląda.

Pod swoje skrzydła wzięłyście nasze dzieci,

By zbliżyły się do Boga, który je oświeci.

Od tego czasu Kościół pełen jest śpiewu i radości,

A w sercach naszych teraz spokój gości.

Dziękujemy, że jesteście tutaj z nami,

Bez Was nie bylibyśmy tacy sami.

Dziś modlimy się za Was do Boga,

By zawsze prosta była Wasza droga.

s. Jolanta Czarnata

WALENTY PINDELSKI – POWSTANIEC STYCZNIOWY

W styczniu 2023 roku minie kolejna, 160 rocznica wybuchu Powstania Styczniowego. Na cmentarzu parafii św. Elżbiety w Powsinie znajduje się grób jednego z Powstańców, pochodzącego z tych stron Walentego Pindelskiego.

Walenty przyszedł na świat w rodzinie Jana i Tekli z Mroczkowskich małżonków Pindelskich. Urodził się 22 lutego 1842 r. w Słomczynie, wsi wchodzącej w skład dzisiejszej gminy Konstancin – Jeziorna. Z tej samej miejscowości pochodził inny Powstaniec Styczniowy Kazimierz Olesiński, który został powieszony, wraz z braćmi Biernackimi, przez moskali, na pograniczu Powsinka i Wilanowa w grudniu 1864 r.

Nasz bohater był robotnikiem w Mirkowskiej Fabryce Papieru, gdy wybuchło Powstanie miał niespełna 21 lat. Nie pozostał bierny, tylko jak wielu innych chłopów z Willanowa i sąsiednich gmin poszedł do Powstania. Udział chłopów willanowskich w niektórych walkach powstańczych musiał być znaczący, skoro prasa powstańcza, pisała o nich na swoich łamach. Gazeta „Wiadomości z pola bitwy” z kwietnia 1863 r. donosiła po bitwie pod Świerżami (dziś Świerże Górne, na terenie tej miejscowości znajduje się Elektrownia Kozienice i największa w województwie mazowieckim stacja elektroenergetyczna), która miała miejsce 26 marca:

„Nastąpił bój zacięty, który trwał blisko 3 godz., w skutek którego moskale w największym nieładzie uciekli, to przerzedzeni najskuteczniejszym naszym ogniem, to nacierani przez nieustraszonych kosynierów: chłopów z Willanowa i Piaseczna, którzy z kosami swemi w najgęstsze szeregi moskwy się rzucali, nanosząc miedzy niemi najokropniejszy postrach. Moskale w tej potyczce utracili blisko 50 ludzi, których zdążywszy tylko zebrać w jednym miejscu, na pobojowisku zostawili, rannych zaś na 8 furgonach do Kaźmierza z sobą zawieźli. Z naszej strony poległo 6-ciu…”.

Młody wiek Walentego może wskazywać, że zagrożony był branką przeprowadzaną wśród polskiej młodzieży. Miała ona na celu pobór do rosyjskiego wojska najbardziej patriotycznej młodzieży, co skutecznie dezorganizowało działania niepodległościowe w kraju. Walenty, zapewne w porozumieniu z Ludwikiem Rossmannem, właścicielem pobliskiej Bielawy, schronił się w lasach pomiędzy Wołominem a Wyszkowem, w pobliżu majątku Fryderyka i Edwarda Rossmannów w Czernej. Wydaje się, że majątek ten mógł być punktem przerzutowym i kontaktowym dla ochotników idących z naszych stron do Powstania, by walczyć w oddziałach Józefa Jankowskiego ps. „Szydłowski”, który był naczelnikiem wojskowym powiatu stanisławowskiego.

W dniu 12 marca 1863 r. w lasach Puszczy Kamienieckiej pod wsią Fidest (ze wsi tej pochodziła mama Prymasa Polski Kardynała Stefana Wyszyńskiego, a ojciec z położonej kilka kilometrów od niej wsi Gać) miała miejsce bitwa powstańców dowodzonych przez naczelnika powiatu siedleckiego Józefa Matlińskiego ps. „Jan Sokół” z wojskami rosyjskimi, podczas której zginął Edward Rossmann syn Natalii i Fryderyka Rossmannów. W bitwie tej brał także udział oddział Jankowskiego, co potwierdza Stanisław Zieliński w swej książce „Bitwy i potyczki 1863-64”.

Już tydzień później połączone oddziały Józefa Jankowskiego, Józefa Matlińskiego i Gustawa Wyssogoty Zakrzewskiego zostały zaatakowane przez moskali dowodzonych przez gen. mjr. Kreutza. W wyniku dwóch potyczek pod Dziecinowem i Zambrzykowem polskie oddziały zostały pobite i uległy rozproszeniu. Część powstańców dostała się do niewoli. Jeńcy zostali w okrutny sposób potraktowani przez moskali. Czterech oficerów Rosjanie powiesili za żuchwy na hakach, a potem odarli z ubrań do naga i żywcem spalili. Pozostałe po spaleniu kości rozrzucili po polu. W sumie powstańcy stracili 60 ludzi. Do dziś na miejscu spoczynku poległych w tych walkach stoi pomnik upamiętniający poległych. Na tym terenie oddziały dowodzone przez Józefa Jankowskiego jeszcze kilkukrotnie ścierały się z wojskami rosyjskimi. Walentemu Pindelskiemu udało się przeżyć te potyczki.

Następnie Jankowski przeprawił swe oddziały na lewy brzeg Wisły, operując w lasach Puszczy Kozienickiej, leżącej na terenie województwa sandomierskiego, którego naczelnikiem wojennym był płk Dionizy Czachowski. Tu starł się z Rosjanami w bitwie pod Jedlnią, w której zginęło ich ok. 70, a naszych Powstańców 16 i 5 było rannych.

Latem oddziały Jankowskiego i Zielińskiego operowały na wschodnim Mazowszu, Podlasiu i Lubelszczyźnie. Na przełomie lipca i sierpnia w rejonie Zamościa odebrały transport belgijskich sztucerów. Siły polskie na Lubelszczyźnie liczyły 4000, z czego 1500 strzelców, 1500 kosynierów i 500 szabel jazdy.

Największa bitwa Powstania, w której także brał udział Walenty Pindelski walczący na powrót w oddziale Jankowskiego, rozegrała się pod Żyrzynem, przy drodze łączącej Warszawę z Lublinem. Oddziałami powstańczymi w tym dniu 8 sierpnia 1863 r. dowodził gen. Michał Heidenreich ps. „Kruk”. Kilka dni wcześniej patrol powstańczy przejął listy wiezione przez posłańców, z których wynikało, że planowany jest transport ok. 200 000 rubli w złocie. „Kruk” dysponując trzema tysiącami żołnierzy postanowił urządzić zasadzkę pod Żyrzynem. Mimo zaskoczenia i przewagi powstańców bitwa trwała trzy godziny. Rosjanie stawiali zacięty opór. Ostatecznie ulegli pozostawiając na polu bitwy 181 zabitych, a 280 dostało się do niewoli. Tylko około kilkudziesięciu moskalom ze swoim dowódcą udało się wyrwać z okrążenia. Siły powstańcze straciły tylko 10 zabitych i kilkudziesięciu rannych.

Bitwa pod Żyrzynem jest upamiętniona na Grobie Nieznanego Żołnierza.

Ostatnią bitwę oddział Józefa Jankowskiego stoczył 31 grudnia 1863 r. pod Małą Bulową na Lubelszczyźnie. Miesiąc później aresztowany, został stracony na stokach Cytadeli Warszawskiej. Zapewne i dla Walentego Pindelskiego początek 1864 r. był końcem udziału w Powstaniu Styczniowym. Ponieważ tego roku w rodzinnym Słomczynie wziął ślub z Klarą Boniecką. Zatrudnienie znalazł w Mirkowskiej Fabryce Papieru. W 1866 r. zmarła mu żona i tego samego roku ożenił się powtórnie z Wiktorią z Wietrzyńskich mieszkającą w Jeziornie.

Dochowali się dziewięcioro dzieci.

W Niepodległej Polsce, jako weteran Powstania Styczniowego, otrzymał stopień podporucznika Wojska Polskiego. Jego nazwisko pojawia się w Roczniku Oficerskim – wykazie oficerów, weteranów Powstania Styczniowego 1863 r. Był też radnym Gminy Willanów. Zmarł 21 czerwca 1924 r. w Warszawie w szpitalu nr 1 Wojsk Polskich.

Kilka lat temu w dniu 18 lutego 2017 r. w powsińskim kościele parafialnym odprawiona została uroczysta Msza św. w 175 rocznicę urodzin Naszego Bohatera. Udział w tej uroczystości wzięły poczty sztandarowe i asysta wojskowa oraz liczni parafianie. Następnie, już na cmentarzu, na jego grobie złożono wiązanki kwiatów.                                                                                                   

Krzysztof Kanabus

Ks. Jan Świstak – „Walenty Pindelski, weteran Powstania Styczniowego”

Lechosław Herz – „Mazowsze z sercem…Fidest”

Zeszyty Historyczne Ziemi Garwolińskiej – Pomnik Powstania 1863 w Zambrzykowie

Grzegorz Kłos – „Nieznana historia powstańca styczniowego Walentego Pindelskiego”

Paweł Komosa – „Śladem zapomnianych opowieści…”

Stanisław Zieliński – „Bitwy i potyczki 1863-64”

Wikipedia –Telewizja Republika – „Bitwa pod Żyrzynem…”

Szanowni Państwo,

W tym roku, ze względu na działania wojenne za naszą granicą, zbiórka odbyła się później niż zwykle. Nasza społeczność zdecydowała się wesprzeć dom opieki dla dzieci niepełnosprawnych im. Św. Lilian w Ugandzie. W domu mieszka ponad 30 dzieci o specjalnych potrzebach, w różnym wieku i z różnymi niepełnosprawnościami – porażeniem mózgowym, ślepotą, zaburzeniami psychicznymi, upośledzeniem umysłowym. Siostra Lucy Amoit ze Zgromadzenia Córek Maryi prowadzi dom jedynie z pomocą trzech pracowników.

W ramach naszej zbiórki datków oraz sprzedaży makulatury udało się zebrać 3144 zł oraz 1200 zł w ramach sprzedaży artykułów ze straganu Fundacji Dzieci Afryki. Serdecznie dziękujemy społeczności Powsina, księdzu proboszczowi, księżom i siostrom z Parafii pod wezwaniem Św. Elżbiety w Powsinie oraz innym darczyńcom za tę hojną ofiarę, która zostanie spożytkowana na pomoc potrzebującym i bezbronnym dzieciom!

W zeszłym roku pomagaliśmy Hospicjum Sióstr Felicjanek. Udało się zebrać ponad 11 tys. zł, a także darowizny rzeczowe: 1 nowy koncentrator tlenu, zgłosił się pan, który chce pozostać anonimowy, na swój koszt wstawił do hospicjum 14 nowych drzwi, jedna z rodzin przekazała ofiarę na zakup nowej pompy do podawania leków dożylnych. Dzięki zebranym funduszom zakupiono też inny sprzęt medyczny w postaci kolejnego koncentratora tlenu, inhalatorów medycznych, pulsoksymetrów, ciśnieniomierzy i termometrów. Zgłosiły się również osoby, które przekazały inne darowizny materialne medyczne i nie medyczne. Wokół ośrodka rozwinął się wolontariat.

1 grudnia 2022 r. hospicjum zaczęło oficjalnie działać. Mieliście Państwo w tym swój udział – Nie dla chwały, nie dla rozgłosu, ale dla dobra wspólnego i ze współczucia dla ludzi, którzy mierzą się z odejściem z tego świata.

W obliczu gorejącej wojny wydawać by się mogło, że człowiek niewiele może zmienić. Jak jednak pokazują nasze akcje, na dobro wspólne składa się wiele indywidualnych aktów dobrej woli. Dzięki Państwa ofiarności dla domu opieki Św. Lilian w Ugandzie niepełnosprawne dzieci będą mogły zjeść ciepły posiłek. Państwa dar to dla nich to wielka różnica! Do stołu Wigilijnego zasiądźmy, więc wszyscy z poczuciem, że udało nam się w tym roku uczynić świat, choć trochę lepszym miejscem!

Serdeczne Bóg Zapłać!

Grzegorz Gałczyński

KRONIKA PARAFII GRUDZIEŃ 2022