Wiadomości Powsińskie - wrzesień 2004

       Wybrzeże Bałtyku zawsze kojarzy mi się z pewną nostalgią - szumiące morze, spienione fale, bielutki  piasek, mnóstwo wypoczywających ludzi – tak samo było w Kołobrzegu, Mielnie. Mimo że Bałtyk to nie najcieplejsze morze świata, to po raz kolejny upewniłam się, że polskie plaże z pewnością są najładniejsze. Napięty program wycieczki powodował jednak, że nie dane było nam nacieszyć się błogim odpoczynkiem na plaży. Mimo to, a może właśnie dlatego, mogliśmy zobaczyć wiele ciekawych miejsc na wybrzeżu a także popłynąć na duńską wyspę Bornholm, na której życie płynie znacznie spokojniej niż w zabieganej Warszawie.
       Wyspa ta sprawia wrażenie nieco bajkowe - wszędzie malutkie, kolorowe (pomarańczowe, ceglane, żółte) domki schowane wśród zieleni. W oknach domków brak firanek, bo jak nam mówiono, Dunki a może Duńczycy (na wyspie podobno głos decydujący w rodzinie mają kobiety a mężczyźni często zajmują się domem) są zbyt leniwi by je prać, prasować a potem jeszcze ponownie wieszać. Wśród domków od czasu do czasu widać pomalowane na biało kościoły protestanckie – jedyny na wyspie kościół katolicki jest z czerwonej cegły. Życie na wyspie toczy się raczej spokojnie i dostatnio – zarobki znacząco przekraczają nasze np. pielęgniarka może tam zarabiać ponad 25 tys. zł. Na wyspie potrzebują personelu medycznego i jak się okazuje chętnie na wyspę emigrują polscy lekarze wraz z całymi rodzinami, bowiem otrzymują tam nie tylko wysokie zarobki ale wszelkie inne udogodnienia pozwalające im wygodnie funkcjonować.  Na wyspie wysokie są nie tylko zarobki ale również podatki (od 40 % do 70%). Podatki pozwalają na zapewnienie bardzo dobrej opieki dla ludzi starszych, dobrego szkolnictwa dla dzieci, opieki nad cmentarzami i poszczególnymi grobami (osoby prywatne nie sprzątają grobów swoich bliskich, jest to obowiązek gminy lub państwa), dopłat dla rolników – raz na kilka lat rolnik zobowiązany jest do całkowitego zaprzestania uprawiania swojej ziemi, w zamian za to otrzymuje wynagrodzenie w takiej wysokości, jaką uzyskałby w przypadku sprzedaży swoich plonów. Na wyspie w zasadzie nie znają przestępczości, normalną sytuacją jest pozostawienie otwartego samochodu z kluczykami w stacyjce na ulicy. Mieszkańcy nie zamykają swoich domów, a jedyne morderstwa jakie w okresie ostatnich kilkudziesięciu lat się tam zdarzyły, to dwa morderstwa mężów popełnione przez żony (czyżby w związku z firankami?). Jedynym problemem, który się pojawia na wyspie w czasie sezonu turystycznego, są piraci drogowi (głównie Niemcy), mimo iż za drobne przestępstwo drogowe można nawet stracić prawo jazdy  – na ten okres na wyspę trafiają lotne brygady policyjne z Kopenhagi.
       To zupełnie inny świat, daleko nam jeszcze do takiego spokojnego życia, choć przecież u nas również jest wiele urokliwych miejsc, choćby Słowiński Park Narodowy, w którym, jak twierdził nasz przewodnik, ćwiczyły wojska niemieckie przed walkami w Afryce, na Saharze - ze względu na zbliżone warunki naturalne.  W naszej krótkiej wędrówce mieliśmy również okazję zobaczyć dwa skanseny: Skansen Słowińców, dawnych mieszkańców okolic obecnego Parku Słowińskiego, oraz Skansen Wsi Mazowieckiej w Sierpcu. Zwłaszcza ten ostatni wzbudził duże zainteresowanie  części uczestników wycieczki, bowiem znajduje się tam wiele sprzętów użytku domowego jak i gospodarskiego, które jeszcze kilka czy kilkanaście lat temu były w użytku codziennym w gospodarstwach naszych rodziców czy dziadków, a obecnie coraz trudniej je spotkać. Miejsce to jest o tyle ciekawe, że tętni życiem, bowiem w starych zagrodach hodowane są konie, krowy, kozy, kaczki, gęsi, a nawet króliki. W pobliżu zagród leżą poletka z kapustą, marchewką, a także poletka do niedawna obsiane żytem – żniwa miały miejsce na początku sierpnia, wtedy to można było zobaczyć jak działają wszystkie stare maszyny.

Agata Krupińska